Dagsluiting – Bolotnoye

Wakker geworden langs de weg, daarstraks, net na de middag. Zinderend van de vliegen -geen vlieg steekt zo laf als een Russische- en met wat lijkt miljoenen mijlen uitgeholde aardeweg achter en voor ons. Het volk sterft hier zowat. Van heimwee. Naar helden uit de toekomst, naar een ander verleden, een beloofd land - enkel, niemand belooft zelfs dat nog, hier. Is de Rus religieus? Waarom zou hij, waarom zou hij niet? De enige reden die men ons ooit vertelde kwam vrij vertaald neer op: enkel een religieus kan verkeerd zijn, dus zullen we religieus worden. Men neemt rituele dopingen aan, kriskras uitgevoerd, lukraak in het landschap, elke gelegenheid te baat nemend. Meestal mannen, jonge pezige mannen met vrees noch uitzicht op beters. Soms loopt het verkeerd af, en veranderen ze in een buitenaards boswezen, met twee slagtanden en een onzichtbaarheidsschild. Heel af en toe kan men ze nog terughalen, maar een transitie hebben ze zonder twijfel doorgemaakt. De transitie zet zich door.  

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dagsluiting – Klein Nieuw SIBERIË

Wiegend en eniszins besmet door de afstand afgelegd
Ploeteren we onszelf verder, niet zozeer door weg getemperd of practische ongemakken
Maar door onze eigen verwachtingspatronen. Teveel dagen van arbeid, te weinig ledigheid.
De bus stopt, twee dollars, blablabla, en in de taxi. Waarom? Dat weten we niet meer. We weten niet eens meer waar we naartoe gingen.

Oost, dat wel. Verder Oost. Naar een beloofde land.

Little Novosibirsk. De hoofdstad van Siberië.
Dagsluiting

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige