Apathische verkiezingen op de Comoren

De Comoren - laten we daar maar eens mee beginnen - zijn een archipel van vier eilanden tussen Madagascar en Mozambique. Een ervan is Frans grondgebied. De andere drie zijn sinds 1975 een zelfstandige staat, al hebben twee van die drie spijt voor onafhankelijkheid gestemd te hebben en probeerden in 1999 nog tevergeefs terug onder Franse vleugels te komen. Gemiddeld vindt er één staatsgreep per anderhalf jaar plaats. Pas in 2006 lukte het voor het eerst om een democratische machtsoverdracht te organiseren. Een jaar later riep één van de eilanden de onafhankelijkheid uit, waarop het centrale eiland in 2008 met de hulp van buitenlandse militairen haar gezag herstelde. Afgelopen voorjaar werd per referendum het centrale gezag verstevigd. Morgen mogen de inwoners naar de stembus om een nieuwe president en parlement te kiezen. Veel trek hebben ze er niet in. Het gaat tussen de huidige president Ahmed Abdallah Sambi, met als bijnaam 'de ayatollah', en oppositieleider Said Larifou, die vorige maand nog gearresteerd werd, omdat hij tijdens een campagnebijeenkomst kritiek had geleverd op het staatshoofd. Geen wonder dat de inwoners liever iets anders doen: met krakkemikkige bootjes het vierde eiland proberen te bereiken en zo in Frankrijk te belanden.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Quote du Jour

Quote du Jour – Invasie Comoren

, door

“We are happy to be here…
The Comoran people are our Muslim brothers and we are proud to be able to help them.” (Al-Jazeera)

Wellicht valt u op deze tweede Paasdag nog een meubelboulevard of tuincentrum binnen? Zoniet Yahya Abdallah: een Soedanese commandant in de troepenmacht van de Afrikaanse Unie (AU) die zeer binnenkort op de Comoren het opstandige eiland Anjouan zal binnenvallen (kaartje). De Afrikaanse Unie schiet het Comorese regeringsleger te hulp met 200 Soedanese en 300 Tanzaniaanse troepen, Senegalese troepen zijn onderweg.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.