Weekendbedenking – 6 graden verschil

Nee, niet zes graden kouder wassen. Een zes graden hogere temperatuur op aarde, daar gaat het om. Want ik ben zo bij de tijd dat ik de National Geographic documentaire "6 degrees that could change the world" heb gezien (inmiddels is er ook een boek uit met de titel "Zes graden"; kost slechts 5 euro, zelden zo'n goedkope bron van kennis gezien). Daarin wordt per graad temperatuurstijging bekeken wat de gevolgen voor het leven op aarde zouden zijn. Bij zes graden stijging loopt het al slecht af. Heerlijk, ik ben dol op apocalyptische SF. Want het blijft allemaal koffiedik kijken natuurlijk. Toch denk ik dat deze documentaire een stap in de goede richting is. Evengoed spreekt er nog een tamelijk behoudende kijk op grootschalige natuurkundige processen uit. Om te beginnen is de voorspelling van de klimaatverandering erg lineair. Uitgaande van bijna één graad stijging in de afgelopen 100 jaar voorspelt men een geleidelijke verandering. Dat is misschien toch iets te optimistisch. Het klimaat zoals wij dat nu kennen is een systeem in evenwicht. Verstoor het iets, bijv. door een verpletterende vulkaanuitbarsting, en het regelt zich binnen afzienbare tijd weer terug naar de evenwichtsituatie. Volgens Stuart Kauffman is er echter geen continue reeks van evenwichttoestanden, maar gapen er kloven van chaos tussen de opeenvolgende "eilanden van stabiliteit", zoals hij dat noemt. Nu is het gezien de geologische geschiedenis van de aarde heel aannemelijk dat de volgende eilanden eerder plus of min zes graden verderop liggen (de laatste grote ijstijd duurde immers lekker lang) dan twee graden. Dat betekent dat het klimaat bij minder dan zes graden temperatuurstijging misschien uiteindelijk nog terugkomt in de huidige situatie, zij het na een periode van chaos (de kloof die overgestoken moet worden). Het betekent vrijwel zeker dat we grote rampen kunnen voorkomen, als we de uitstoot van broeikasgassen de komende 15-20 jaar zo ver weten te stabiliseren, dat de temperatuurstijging niet boven de twee graden komt.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Vorige