In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.
De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.
In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.
Closing Time | Heidevolk
, door
Heidevolk kwam zijdelings al een keer langs in de Closing Time, bij dit nummer van Arkona. Maar ze verdienen zeker ook een eigen stukje. Zoveel goede, Nederlandse folkmetal hebben we immers niet. Zeker niet die ook in het buitenland graag geziene gasten zijn. En het past natuurlijk ook prima bij de aandacht die we hier op Sargasso momenteel hebben voor de Saksische cultuur. (Al had dit hier dan wellicht nog beter gepast).
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Closing Time | Pero Defformero
, door
Normaal gesproken ben ik ten minste wel een béétje bekend met wat ik deel. Maar van deze extreem vage kruisbestuiving tussen Servische folk en heavy metal, had ik tot voor kort nog nooit gehoord. Tot een vriend me recent wat linkjes doorstuurde, met de mededeling dat ik dit wel tof zou vinden. Op mijn beurt deel ik dit graag weer met jullie. Ondanks dat ik geen idee waar het allemaal over gaat, maar aan de hoofden van de muzikanten te zien nemen ze zichzelf niet al te serieus. En dat is altijd een plus.
Closing Time | Spice Opera
, door
Computerspelletjesmuziek is soms erg lekker. Ik heb Dune zelf nooit gespeeld, en ben ingestapt bij Dune 2, het spel waar het genre Real Time Strategy mee doorbrak. Vrij legendarisch, net als de boeken. Althans, het eerste deel. De rest… ach, daar valt heel veel over te vertellen, maar laten we er geen boekbespreking van maken.
Zo episch als het spel Dune 2, laat staan als het boek, is de Dune Spice Opera natuurlijk niet. Het is echter wel een heel relaxte soundtrack, die qua sfeer prima past bij de woestijnwereld waar het over gaat. Bovenstaand fragment begint bij het laatste nummer, omdat dat erg mooi is. Maar luister vooral het hele album, zonder gewetensbezwaren. De auteur vindt het niet erg.
Closing Time | Jewel
, door
Eén van de mooie dingen aan stukjes in de categorie Closing Time schrijven, is dat je af en toe de moeite neemt na te denken. Over welke toffe nummers je kent die, je al heel lang niet gehoord hebt. Waarna je, met dank aan de digitale revolutie, ze gewoon kan vinden via YouTube, ook al zijn ze oud en obscuur. Lang leve de moderne tijd!
Road to Katmandu, van Jewel, is ergens in mijn hoofd is blijven hangen nadat ik het gehoord had bij Vara’s Vuurwerk. Jewel was een Nederlandse metalband, die jaren tachtig / begin jaren negentig een tweetal cd’s heeft uitgebracht. En heel fijne muziek maakte, zoals blijkt uit dit nummer.
Closing Time | Yeah! Yeah! Die! Die!
, door
Soms zijn titels misleidend. Wanneer u “Closing Time | Yeah! Yeah! Die! Die!” ziet staan, met “Death Metal Symphony in Deep C” op het plaatje, denkt u wellicht dat ik u weer kom lastigvallen met een enorme berg teringherrie. Op uw vrije zondagmiddag. Niets is minder waar! Want… eh… nou ja. Vooruit. Het is óók een hele berg teringherrie. Maar ook (vooral) veel klassiek. En wat rap. En nog veel meer.
Foto:
Sargasso achtergrond wereldbol
Closing Time | Ministry
, door
Lang leve de protestsong. De clip behoeft denk ik weinig toelichting, wat meneer Jourgensen van Ministry vindt is denk ik wel duidelijk.
Closing Time | Dit jaar wil ik sneeuw
, door
Ook dit jaar is de wens van Bob Fosko en consorten voor sneeuw weer uitgekomen.
Closing Time | De Kast
, door
Het is koud, verschrikkelijk koud. De rayonhoofden komen bijeen! Zou het dan toch… ach nee. Ga toch weg. Er is helemaal niemand bijeen. Het is eind februari, de zon schijnt te hard, de wind waait te hard, en we mogen al blij zijn als we op een ondergelopen weiland een rondje mogen schaatsen.
Maar voor de Elfstedennostalgasten, is er als troost deze Closing Time van De Kast. In het Fries nog wel.
Closing Time | Hawkwind
, door
The Golden Void van Hawkwind is een heerlijk nummer, als je houdt van seventies space rock. Eigenlijk ook wel als je daar helemaal niet in het bijzonder van houdt, maar wel goede muziek kan waarderen.
Hawkwind bestaat sinds 1969, en is nog steeds actief. Het laatste album dateert van vorig jaar. The Eternal Warrior, uit 1975, is de laatste plaat waarop Lemmy te horen is. De band was klaar met hem, nadat hij met drugs was gepakt bij de Canadese grens, en er een paar shows moesten worden afgezegd. Volgens Lemmy was niet zozeer zijn drugsgebruik het probleem, maar dat hij de verkeerde drugs gebruikte: speed, in plaats van psychedelische middelen. Hoe het ook zij, we hoeven er niet rouwig om te zijn dat hij vertrok, want hij startte Motörhead en leverde een geweldige bijdrage aan de ontwikkeling van de hardrock en heavy metal.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.