Senkaku, Diaoyu of Terra Nullius?

Japan heeft de sterkste claims op de Senkaku-eilanden in de Oost-Chinese Zee. Maar een terugkeer naar Terra Nullius is de mooiste oplossing. ‘Als er een millimeter van je pink wordt afgesneden, dan is je lichaam niet meer compleet’. Dit citaat van een Nederlands-Chinese betoger bij de Japanse ambassade in Den Haag stond donderdag in De Volkskrant . De millimeter van de pink staat voor een eilandengroep in de Oost-Chinese Zee, ruim 180 kilometer ten noordoosten van Taiwan. De Senkaku-eilanden, zoals ze de door de Japanners worden genoemd, zijn in handen van een Japanse familie. China, dat de eilanden Diaoyu noemt, claimt echter dat de eilanden Chinees bezit zijn. Beide landen maken hierover al decennia diplomatieke ruzie, wat zo nu en dan leidt tot machtsvertoon maar tot op heden nog nooit tot daadwerkelijk wapengekletter. En ook Taiwan zegt aanspraak te maken op de eilanden.

Door: Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Charts: comparing the largest carbon emitters

Carbon emissions from the world's largest emitters
Comparison of carbon emissions from six leading countries. Click image to enlarge.

Earlier this month the U.S. Department of Energy’s Energy Information Administration announced an 8 percent drop in U.S. carbon dioxide emissions during the first quarter of 2012. Emissions between January and March 2012 were the lowest since 1992.

The drop in emissions was mostly attributed to a mild winter and utilities’ continuing shift away from coal-burning due to low natural gas prices, but the quarterly results are consistent with an ongoing trend in the United States: falling carbon dioxide emissions. Since peaking at 1,642 tons of carbon (6,022 tons of carbon dioxide) emissions in 2007, have fallen 9 percent.

But reductions in the United States have been more than offset by carbon emissions growth in developing countries, especially China, where emissions from fossil fuels have grown from 929 metric tons of carbon in 2000 to 2,248 in 2010. Other countries are outpacing even China, however. Vietnam, Oman, and Nigeria all experienced faster growth in greenhouse gas emissions since 1995. Since 2000, only Angola and Vietnam have surpassed China in emissions growth among countries with more than 10 million metric tons in annual emissions.

Foto: Riccardof (cc)

Waspoeder verkopen in China

Laat me ’s lands reclame zien en ik zeg je wie je bent. Over China zegt ’t vooral: hier is geld te verdienen.

Reclame is dan de liturgie van de commercie, maar ook in China regeert het geld. De advertentie- en reclamemarkt in China is dan ook booming. Wat wil je ook, zo’n grote consumentenmarkt in bloei, dat is toch de natte droom van iedere Paarse Broek? Alle grote bureau’s zijn er neergestreken en alle grote multinationals laten het geld wel rollen.

Het blog ChinaSMACK heeft de laatste weken veel aandacht voor de Chinese reclamewereld. Het is grappig om te zien dat Chinese reclame ook de nationale eigenaardigheden zo benadrukt. Net als je in Nederland veel romantische, blanke-top-der-duinen, vroeger-was-alles-beter-want-blank-(en-zwarte-mensen-komen-alleen-voor-als-typetje)-reclames ziet, trappen Chinese reclamemakers ook een paar open deuren in.

Wat te denken van de volgende voorbeelden?
Voor Pattex, JWT (Shanghai).

Voor Intel:

Maar deze tandpasta-advertentie is dan wel weer om te smullen.

En deze van Coca Cola. Ook van JWT (Shanghai):

Ik vind deze Media Markt-reclame toch wel wat beter te pruimen dan het Hollandse geschreeuw.

En zo’n reclame zou je nu weer niet zo snel verwachten, van PETA:

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer voor ¡eXisto!, een boek over trans mannen in Colombia

Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.

De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.

Vorige Volgende