Chilcot veegt de vloer aan met Blair’s oorlog in Irak

De Chilcot commissie heeft vandaag het langverwachte rapport over de opmaat naar de oorlog in Irak uitgebracht. De totstandkoming van het rapport heeft zeven jaar geduurd en de belangrijkste conclusies zijn verwoestend voor de hoofdrolspelers van destijds, en met name Tony Blair. Dit zijn de hoofdconclusies (vrij vertaald uit het Guardian Live Blog): De invasie destijds was niet het laatste redmiddel, lang niet alle vreedzame opties voor ontwapening waren doorlopen. De informatie van inlichtingendiensten werd door Blair c.s. ten onrechte gepresenteerd als vaststaande feiten. Dat geldt met name de inlichtingen over het risico van massavernietigingswapens. De hoogst verantwoordelijken van de inlichtingendiensten, en met name het Joint intelligent Committee dat Blair adviseerde, hadden hem duidelijk moeten maken dat de inlichtingen ontoereikend waren voor een besluit om de oorlog te beginnen.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.