De Nederlandse “we krijgen geen podium” Leeuw heeft weer een podium gekregen, en wel van het NRC. We zetten ons schrap, na de zouteloze interviews met Eurlings en Baudet, voor het gesprek met twee van de organisatoren van de “nationale brainstorm” over immigratie en integratie, Rutger van den Noort en Elisabeth Hunyadi. “Links heeft afgezegd”, zo begint het stuk al suggestief, waarna nog geen handvol namen van zogenaamd linkse mensen volgt. Paul Scheffer – auteur van het beroemde essay ‘Het multiculturele drama’ – kan toch nauwelijks een linkse rakker genoemd worden. En ja, Leo Lucassen bedankte voor de eer het podium te delen met Joost Niemöller, die behalve “veel schrijft over migratie en islam” ook rassenleer propageert. De scheidslijn tussen migratiekritisch en extreemrechts is dun, nietwaar. Het siert de organisatie dat ze als reactie op kritiek prompt de criticus uitnodigen, maar dat kan toch echt niet doorgaan voor het organiseren van een evenwichtige line-up.
(Meer op Adriaan’s eigen webstek, volg hem ook op twitter!)
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.