Belasting voor het milieu of de schatkist?
Verpakkingsbelasting. Een belasting op verpakkingen van producten. Een mooie maatregel om fabrikanten te dwingen milieuvriendelijker verpakkingen te gaan produceren. Of toch niet? De fabrikanten berekenen de belasting direct door aan de consument. Want het is natuurlijk veel duurder om het verpakkingsmateriaal aan te passen of milieuvriendelijker te maken.
Het gevolg? Uiteindelijk betalen de mensen die het product kopen dus de kosten die eigenlijk voor de fabrikant bedoeld waren, zonder dat de consument kan zien voor welk product hij precies hoeveel meer betaalt. Een belastingmaatregel die de mensen dus raakt waarvoor de regeling niet bedoeld is.
En als het geld dan nog voor de volle honderd procent werd besteed aan ‘het milieu’, dan zou ik daar nog wel vrede mee kunnen hebben. Maar nee. Van de verwachte opbrengst van 240 miljoen gaat slechts 115 miljoen naar het Afvalfonds (ah, toe maar weer een nieuw instituut). Wat gebeurt er met de rest? Dat is gewoon mooi meegenomen, en kan aan andere dingen besteed worden, bijvoorbeeld het begrotingstekort.
Wordt het niet weer eens tijd om te gaan kijken welke instituten overbodig zijn in onze democratie, in plaats van de tekorten te financieren met excuus-belastinkjes en extra bureaucratie? Ik stel voor te beginnen met dit kabinet.