New data shows REDD+ is succeeding

Hieronder staat het vierde artikel van Sargasso gastblog: Mongabay.com. Het originele artikel staat hier. Emissies door veranderingen in landgebruik (lees ontbossing) zijn de laatste jaren sterk gedaald dat stelt Doug Boucher van de Tropical Forest and Climate Initiative ath the Union of Concerned Scientists. Amid the whirlwind of climate change news before and after the Cancún climate conference, including a landmark agreement on REDD+ (reducing emissions from deforestation, and related pro-forest actions), an important story seems to have passed by with little notice. Over the past two months, several new analyses have given clear evidence that deforestation has gone down over the past several years. In fact, the drop is quite impressive, and shows that of all the approaches to avoiding the worst consequences of global warming, reducing tropical deforestation is the one that has contributed by far the most to date. The first analysis to come out, in October, was the Global Forest Resources Assessment (FRA) for 2010. This compendium of data from all the countries on the planet is released every five years, and provides the broadest look at the state of the world’s forests. The new FRA data showed that tropical deforestation in the first decade of the 2000s was down 18% from the level of the 1990s, dropping from 11.33 million hectares per year in the 1990s to 9.34 million hectares per year in the 2000s. Furthermore, the rate dropped from the first 5 years of the decade to the second five years, principally due to a dramatic decline in Brazilian Amazon deforestation. The FRA 2010 data also showed that the rate of primary forest loss, not just total forest loss, has declined.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

REDD moet het bos redden

, door

Dit is een gastbijdrage van Marjolein van de Water van Noticias.nl.

Rijke landen gaan arme landen betalen om hun bossen te beschermen. En als alles volgens plan verloopt, kunnen bedrijven hier goed aan verdienen. Walmart, de Wereldbank en andere grote spelers op de klimaattop in Cancun, zijn laaiend enthousiast over REDD, een mechanisme waarbij men de co2 die in bomen ligt opgeslagen, inzet om klimaatverandering tegen te gaan. Boeren en sociale organisaties vrezen voor de gevolgen ervan.

REDD (Reducing Emissions from Deforestation and Forest Degradation) was een van de weinige punten op de agenda in Cancun, waar de VN landen redelijk unaniem achter staan. Het idee is simpel. Bomen en planten absorberen co2 en slaan dat op. Landen gaan eerst uitrekenen hoeveel co2 er precies ligt opgeslagen in hun bossen. Als ze deze bossen vervolgens niet kappen, telt dat als vermindering van uitstoot. Hiervoor worden de landen dan financieel gecompenseerd. Kortom, er komt een prijskaartje te hangen aan de co2 die opgeslagen ligt in bomen.

Bomen op de markt
De vraag is natuurlijk wie dat gaat betalen. Brazilië is groot voorstander van het opzetten van een fonds waar rijke landen geld in storten. Ontwikkelingslanden kunnen dit geld dan gebruiken om hun REDD programma’s te financieren. Maar de meeste landen, vooral de westerse landen, pleiten voor een systeem waarbij ze de co2 uit bossen op de emissiemarkt kunnen verkopen. Zo kunnen landen en bedrijven die meer uitstoten dan afgesproken, hun klimaatschuld aflossen.

Steun ons!

Mededeling

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Budget Staatsbosbeheer gehalveerd

, door

“Buitenproportioneel.” Directeuren van een verzelfstandigde rijksdienst als Staatsbosbeheer zijn doorgaans terughoudend met commentaar op politieke besluiten. Maar de bezuinigingen die het kabinet in petto heeft, zegt Staatsbosbeheer, dwingen directeur Chris Kalden nu het zwijgen te doorbreken in een vraaggesprek in het NRC Handelsblad van vrijdag 19 november. Het kabinet Rutte halveert het budget van Staatbosbeheer en wil zo 40 miljoen besparen. Dat heeft tot gevolg dat het beheer van 250.000 hectare natuur in Nederland gevaar loopt. Verwaarlozing dreigt of het publiek zal moeten betalen voor haar ommetje in het bos? Ook zijn de duizend werknemers hun baan niet meer zeker. Maar de strijd is nog niet gestreden zo stelt Kalden. Wij spreken staatssecretaris Bleker. Deze maatregelen zijn niet met één gesprek van tafel. Toch heb ik vertrouwen in de afloop (bron: Staatsbosbeheer.nl).

Los van het feit dat de gesprekken met Bleker misschien nog wat opleveren kan het geen kwaad om ook al naar alternatieve financiering te kijken. En dan niet in de zin van sponsoring maar in een echte zakelijke deal ‘voor wat hoort wat’. Er zijn wellicht afnemers te vinden voor de ecosysteemdiensten die natuurgebieden van Staatsbosbeheer leveren zoals hout, klimaat- en waterregulatie en recreatie. Energie uit biomassa (hout, riet en gras), contracten met waterleidingbedrijven, bekijk de mogelijkheden met CO2 credits (lastig maar toch) en als het echt niet anders kan dan moeten Henk en Ingrid toch maar gaan betalen voor hun wekelijkse ommetje?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bossen in de uitverkoop: risico of kans?

, door

Brazilië, Groot-Brittannië en Nederland: zomaar drie landen waar de overheid onlangs heeft besloten bos te verkopen aan private partijen. De twee Europese overheden handelen uit accuut geldgebrek. In Brazilië -dat nauwelijks getroffen is door de economische crisis- ligt het anders: daar hoopt de overheid met de verkoop het bos juist beter te beschermen. De nieuwe eigenaren mogen er hout uit halen maar moeten het bos wel duurzaam beheren. Op deze manier wordt in Brazilië 1 miljoen hectare bos in de verkoop gedaan wat anders ten prooi zou vallen aan ‘onvermijdelijke’ illegale houtkap.

Alhoewel de situatie in Europa en Latijns-Amerika totaal verschillend is hoeft in beide gevallen de verkoop het bos niet te schaden. Natuur in privaat bezit is vaak beter beschermd dan in overheidshanden waar het ten prooi valt aan de tragedy of the commons. Ook de Britse National Trust is die mening toegedaan en ziet juist kansen als natuurorganisaties tenminste kunnen toezien op wie de nieuwe eigenaar wordt. De Britse overheid verkoopt met ruim 350 duizend hectare de helft van haar bos.

De ligging van het te verkopen bos is natuurlijk ook belangrijk. In Nederland zal Staatsbosbeheer vooralsnog gedwongen worden om al haar bos buiten de Ecologische Hoofdstructuur te verkopen. Maar gezien het feit dat er sowieso veel bezuinigd gaat worden op natuurbeheer -wat eufemistisch als een efficiency slag wordt gebracht- valt te vrezen voor het uiteindelijke resultaat. Ook niet in de laatste plaats omdat de nieuwe minister van Infrastructuur & Milieu: Melanie Schultz bij haar aantrede al aangaf dat infrastructuur boven milieu staat. En het overhaaste njet van staatssecretaris Henk Bleker tegen natuurgebied Oostvaarderswold dat de Oostvaardersplassen met de Veluwe zou verbinden is ook geen hoopgevend signaal (protesteren kan hier). De Nederlandse overheid wil nu met de verkoop van bos 40 miljoen euro ophalen. Eventueel verlies aan inkomsten uit recreatie en andere ecosysteemdiensten zijn niet meegenomen.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Dit is niet een plantage…

, door

Suzanne Kroger van Greenpeace zit momenteel in Indonesië. Ze reist veel in de verschillende bosgebieden en volgt de ontwikkelingen in de Indonesische industrie en politiek. Dit is haar tweede gastbijdrage.

Wat is een bos? Deze schijnbaar simpele vraag is het onderwerp van heftig politiek debat geworden, zowel in Indonesië als binnen de EU. En met het juiste antwoord is veel geld gemoeid. Vraag een kind van zes een bos te tekenen, en je krijgt een tekening van een paar bomen, wellicht met een hertje of een tijger erin. Maar volgens een net uitgelekt document van de Europese commissie is een monotone plantage met oliepalmen ook een bos.

Waarom? Omdat dan de grootschalige kap van bossen voor palmolie plantages, als duurzaam bestempeld kan worden. De EU wil graag goedkope palmolie importeren om als biobrandstof te gebruiken. Onder druk van de milieubeweging moet die biobrandstof wel aan bepaalde duurzaamheidseisen voldoen: zo mag er geen bos voor gekapt zijn. Dan valt praktisch alle palmolie af, concludeerde de Indonesische en Maleisische palmolie industrie.

Dus werd een stevige lobby ingezet, en het resultaat mag er zijn: ook palmolie plantages worden nu als bos gerekend. Wie een tropisch regenwoud, vol met leven, omzet in een doodse plantage mag mee doen op de (binnenkort gesubsidieerde) Europese biobrandstof markt.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Vorige Volgende