Weet u het nog: als we nou de grenzen maar potdicht gooiden, dan zouden die Syriërs heus wel inzien dat ze beter in hun uitzichtloze kampen konden creperen dan in een wankel bootje het water kiezen met het risico ons geweten te belasten door hun verdrinkingsdood. We gooiden het zelfs op een akkoordje met een dubieus staatshoofd om dit bij hen in te wrijven. En wat doen die ondankbare honden? Ze komen toch! De tol van een weekje beter weer in de Méditerranée staat op 880 doden. De vluchtelingen hebben zelf de afweging gemaakt tussen een uitzichtloos bestaan, de dood en de kans op iets beters. Wij stonden er alleen maar bij, met één oog op het water en één oog op onze portemonnee. De hoofdpijn van die schele blik zal ons nog jaren achtervolgen.
We zijn niet principieel tegen ofzo. Het was even lastig te combineren met andere activiteiten.
Afwezige politici leggen uit waarom ze vandaag op hun vrije zaterdag niet op een bootje varen in de Amsterdamse grachten tijdens de botenparade van de Gay Pride.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
Fotograaf Jasper Groen heeft jouw hulp nodig bij het maken van ¡eXisto! (“Ik besta!”). Voor dit project fotografeerde hij gedurende meerdere jaren Colombiaanse trans mannen en non-binaire personen. Deze twee groepen zijn veel minder zichtbaar dan trans vrouwen. Met dit boek wil hij hun bestaan onderstrepen.
De ruim dertig jongeren in ¡eXisto! kijken afwisselend trots, onzeker of strak in de camera. Het zijn indringende portretten die ook ontroeren. Naast de foto’s komen bovendien persoonlijke en vaak emotionele verhalen te staan, die door de jongeren zelf geschreven zijn. Zo wordt dit geen boek óver, maar mét en voor een belangrijk deel dóór trans personen.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.