KRAS | Bombarderen

Wanneer je met F16's wilt voorkomen dat Syrische vluchtelingen en in hun kielzog een handjevol terroristen Europa bereiken, is het uiteraard het meest effectief om bommen te gooien op die bootjes die op de Griekse kust aankoersen. Maar goed, dat is een beetje cru, dus gooien we de bommen op een plek waar we de meeste potentiële vluchtelingen en bomgordels vermoeden. Raqqa. We zijn tenslotte een beschaafd land, dus liever ineffectieve actie dan effectieve actie die moreel verwerpelijk is en bovendien nogal in de gaten loopt. Vanuit Raqqa weet je zeker dat er teruggeschoten wordt, dus dan mag het. Zelfs om die verantwoording te verzinnen is de paniek te groot. Natuurlijk, met Daesh valt niet te praten en het gaat ook niet vanzelf weg, maar bombarderen is slechts een uiting van de Wet van Sir Humphrey: we moeten iets doen, dit is iets, dus dit moeten we doen.

Door: Foto: Opgelet, onderstaande tekst kan sporen van ironie bevatten
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Westerse Wapens, Oosterse Despoten

, door

We weten het. Al jaren. Vrijwel geen oorlog op aarde wordt gevoerd zonder wapens die gemaakt zijn in de verlichte Westerse democratieën, en in het transport en de handel van al dat mooie speelgoed spelen westerse handelaren en doorvoerhavens een sleutelrol. Wapenembargo’s (tijdelijk, en selectief) en deals over leveranties spelen een sleutelrol in het diplomatieke verkeer tussen westerse mogendheden en hun arabische, afrikaanse en aziatische bondgenoten – hoe breekbaar die bondgenootschappen ook zijn. Denkt u zich eens in hoeveel ellende het het laatste decennium had gescheeld als al die boeven, bandieten en assen van het kwaad niet de beschikking hadden gehad over (weliswaar verouderd, maar toch) ‘onze’ bommen en granaten.

En daar staan we dan weer, in deze verzengende Arabische lente, met onze mooie principes. We staan te kijken. En we staan te kijk. De universele verklaring van de rechten van de mens. De geneefse conventie. De democratische idealen. Het idee dat mensen gelijkwaardig zijn en recht hebben op ongestoorde en vrije expressie. Onze superieure Joods-Christelijk-Humanistische wortels. Onze renaissance. Onze wetenschappelijke revolutie. Onze moreel superieure waarden en normen. En dat die daar in het Nabije Oosten nog in de Middeleeuwen leven. Dat ze geen verlichting kennen. Dat ze daar de sharia hebben. Dat ze geen wetenschap kennen. Geen mensenrechten. Dat democratie niet samengaat met hunnie religie. Dat hunnie een achterlijke cultuur hebben.

Doneer!

Mededeling

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor discussie rond beveiliging vliegen

, door
Vliegtuig (Foto: Flickr/davipt)

“I don’t feel good,” said Mee Hyun Koo. “It’s uncomfortable, scary.”

Hoe ver gaan we in het beveiligen van vluchten en vliegvelden? De mislukte aanslag op eerste kerstdag resulteert in een scala aan nieuwe veiligheidsmaatregelen. Zichtbaar en onzichtbaar. Uiteraard zullen de passagierslijsten nog weer beter onder de loep genomen worden en gaan de veiligheidsdiensten ‘intensiever’ samenwerken. Tevens wordt er meer gefouilleerd, mag er één stuk handbagage mee in de kist en mogen mensen vanaf een uur voor de landing niet meer van hun plek en mogen ze helemaal niets – niet eens een deken – meer op schoot hebben in die tijdspanne. Onder begeleiding naar het toilet, dat soort praktijken dus.

Het is een standaardreactie, de aangescherpte veiligheidsmaatregelen. Na 11 september volgde er een serie van maatregelen en na de shoebomber moeten passagiers zelfs hun schoenen uit doen als ze door de check gaan. Sommige maatregelen worden na een tijdje terug gedraaid, maar de meeste zijn nog steeds intact. Ze zullen ook niet snel verdwijnen, met om de zoveel tijd een mislukte aanslag. Het moet de veiligheid van passagiers, personeel, vliegtuig en mensen op de grond garanderen, maar het maakt een vlucht naar New York er niet prettiger op.

Daarom vind ik de vraag gerechtigd: hoe ver gaan we in de beveiliging? Mee Hyun Koo reageert hierboven namelijk niet op terrorisme, maar op de daaropvolgende maatregelen. Daar is ze bang voor en ik kan haar gelijk geven. Ik voel niet zozeer angst bij al die maatregelen, maar wel vernedering. En ongemak. Hinder. Als ik vlieg, maak ik me vele malen drukker om het fouilleren en de gegevens die overheden en instanties van me hebben, dan om een mogelijke aanslag. Sterker, dat laatste komt niet eens in me op.

Lezen: De wereld vóór God, door Kees Alders

Mededeling

De wereld vóór God – Filosofie van de oudheid, geschreven door Kees Alders, op Sargasso beter bekend als Klokwerk, biedt een levendig en compleet overzicht van de filosofie van de oudheid, de filosofen van vóór het christendom. Geschikt voor de reeds gevorderde filosoof, maar ook zeker voor de ‘absolute beginner’.

In deze levendige en buitengewoon toegankelijke introductie in de filosofie ligt de nadruk op Griekse en Romeinse denkers. Bekende filosofen als Plato en Cicero passeren de revue, maar ook meer onbekende namen als Aristippos en Carneades komen uitgebreid aan bod.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Mededeling

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Mededeling

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.