‘Informatie maakt activisten machtig’

De Bahreinse mensenrechtenactiviste Esra’a Al Shafei blogt over onderwerpen die je in het Midden-Oosten niet voor je lol aan de orde stelt. En runt er een business mee. ‘Ik leid mijn organisatie (MidEast Youth, red.) als een business. Ik kijk wat anderen doen, bekijk wat wel en niet werkt, en trek daaruit mijn eigen conclusies,’ vertelt Esra’a Al Shafei me in de lobby van het Haagse hotel waar ze verblijft. Ze is in Nederland voor een driedaags congres over activisme. Met een organisatie die verschillende online communities en platforms heeft opgericht die zich richten op het bevorderen van kennis van en over mensenrechten, heeft ze recht van spreken op zo’n congres. Maar ze komt er ook om de verhalen van andere activisten te horen. ‘Uiteindelijk gaat activisme om continu blijven leren. Pas dan kun je een maatschappij hervormen.’

Door: Foto: Printscreen van Crowdvoice.org.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Opa NRC spreekt

Verontwaardiging in de blogosphere. Het heeft NRC-redacteur Raymond van den Boogaard behaagd om zijn two cents aan het online debat bij te dragen. Volgens hem bent u een mopperaar en zijn de grote opinieblogs – GeenStijl, Frontaal Naakt, Het Vrije Volk, Joop en Retecool – niet meer dan de ventielen waarin u uw gebakken stinklucht door kunt persen. Nou ja, behalve Joop natuurlijk, want daar schrijven gevestigde opiniemakers voor en zoals u weet raakt NRC altijd een beetje opgewonden van gevestigheid.

Dat Sargasso slechts terzijde wordt genoemd, zullen we hem maar vergeven. Het toont wel aan dat Van den Boogaard geen enkele poging heeft gedaan tot serieuze research: Sargasso is toevallig wel het oudste en een van de best gelezen opinieblogs van Nederland. Retecool heeft een bereik waar nrc.nl alleen nog maar van kan dromen. Als het gaat om invloed op het maatschappelijke debat weet ik nog niet wie dat gaat winnen: GeenStijl of NRC. En over de achtergrond van veel lezers ook al geen woord: veel hoogopgeleide professionals.

Het stuk van Van den Boogaard staat op pagina twee en is dus een van de belangrijke verhalen van de dag (lees het hier en hier). Opvallend is dat het stuk zo weinig zegt, tenminste de boodschap is mij na lezing niet duidelijk. Iets over dat NRC geen boze brieven meer krijgt, maar dat u bij ons uw gal komt spuwen. Eigenlijk zegt Van den Boogaard niet veel meer dan: goh, er zijn opinieblogs waar stukjes verschijnen en mensen hun menging geven. Tja, dat doen we al bijna tien jaar: knap dat Van den Boogaard dat nu al doorheeft.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.