Wat levert beleggen nu eigenlijk op? En maakt het wat uit als je langer wacht met het verkopen van je aandelen? "De beurs gaat op de lange termijn altijd weer omhoog". "Wie op tijd verkoopt kan veel geld verdienen?" Kroegwijsheden en beursgoeroe's zijn er genoeg, maar meten is weten! De New York Times maakte een afstandstabel soort van, voor de S&P 500 index: de beursindex van de Verenigde Staten die het betrouwbaarste beeld geeft van de ontwikkelingen op de aandelenmarkt. De tabel is een soort koffiedik kijken met terugwerkende krach(t), zeg maar. Op de diagonaal: het jaar dat u (fictief) zou zijn ingestapt. Op de horizontaal het jaar dat u zou zijn uitgestapt. Donkergroen betekent: minstens 10% winst. Donkerrood betekent dat uw beleggingen niet eens de inflatie bijhielden, verlies dus. Conclusie: heel veel rode vlekken en veel minder groen. Beleggen is een riskante bezigheid. Slimmerikken die een patroon zien mogen het zeggen. Ongevraagde adviezen over wanneer in te stappen en te verkopen mogen ook extragratis in de comments. We spreken elkaar over 20 jaar weer. [via: WIK]
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
‘Ik, James Randi, zal vandaag sterven’ (De Tijd)
Skeptisch illusionist James Randi stopte iedere ochtend een papiertje in zijn broekzak met bovenstaande tekst. Mocht hij onverhoopt onder een stadsbus komen dan zouden mensen hem postuum uitroepen tot helderziende profeet. Zo is het waarschijnlijk ook met een hoop (zelfbenoemde) beursanalisten die in deze onzekere tijden de kapitalistische Apocalyps voorspellen.
Afgelopen vrijdag was men op de internets in rep en roer over de Hindenburg Omen: een technische beursindicator die stelt dat de beurs in elkaar klapt als aan vijf specifieke indicatoren is voldaan. De Hindenburg Omen, die al eerder op 7 juli 2008 correct aangaf dat het mis zou gaan, zou nu voor aankomende september een crash voorzien. Van Nouriel Roubini wordt achteraf gezegd dat hij de kredietcrisis als een van de weinigen zag aankomen. Maar hoe verhoudt Roubini zich tot Randi en waartussen zweeft die Hindenburg Omen dan eigenlijk?
Voor wie later óók als helderziend beursmedium wil doorgaan staan de comments open voor uw accurate Doom & Gloom voorspellingen. Mocht het economische Armageddon straks aanvangen garandeert Sargasso dat de server minstens nog zes uur blijft draaien zodat u hier smalend uw gelijk kunt halen alvorens we allemaal wegzakken in prehistorisch isolement (lees: geen internet, geen geld en veel gedoe met weckpotten enzo).
In november hebben we met jullie hulp een overzicht gemaakt van de stand van zake op alle bekenden beurzen in de wereld. We wilden zichtbaar maken hoe hard de kredietcrisis had toegeslagen.
Maar de onrust was in november nog niet voorbij. Met name de afgelopen twee maanden hebben een aantal beurzen nog wat extra schade geleden.
Nu de G20 met allerlei fraaie plannetjes komt en alle regeringen hun eigen crisisplannen wel aardig op de rit hebben staan, is het te hopen dat het nu weer aantrekt. Dat is dan ook een goed moment om weer even de status te bekijken. We hebben op basis van de slotkoersen van afgelopen woensdag de plaat opnieuw gemaakt. Tevens hebben we een variant waarin de oude en de nieuwe afwisselend verschijnen.
De meest zichtbare veranderingen zitten in Oost-Europa, nog meer daling, en Zuid-Amerika, een lichte stijging.
Hier de volledige lijst in spreadsheetformaat. Uiteraard maken jullie ons erg gelukkig als je van de ontbrekende landen nog informatie kunt aanleveren. Maar aangezien de plaatjesmaker even op vakantie is, komt een bijgewerkte versie pas later.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wat moeten al die kleinkapitalisten die, al dan niet verzameld in beleggingsclubjes, alleen nog kunnen kiezen tussen minder en nog minder? De AEX is immers een glijbaan geworden met natte zeep: naar boven klimmen is godsonmogelijk geworden. Dus hier de golden tip: ga in the booze. Het vloeibaar goud uit de Schotse Hooglanden – de Scotch Single Malt Whisky – gaat het helemaal maken. Rendementen van rond de 25 procent en dat in een tijd dat het grootkapitaal aan implosie tenonder dreigt te gaan.
Maar goed dat ik vandaag de radio aanzette, want een dezer dagen hoop ik mijn Icesave-tegoeden terug te ontvangen. En het geld moet dan weer groeien. Er blijkt dus een fervente whisky-liefhebber in het vrome Lisse te zijn die een jaar geleden in zijn eentje deze whisky-beurs heeft opgezet. En inmiddels heeft hij voor een slordige 2 miljoen aan sterke drank in de kluis liggen, toebehorend aan een legertje investeerders. De duurste fles schijnt zo’n 50.000 euro waard te zijn. Oftewel: wat de gek ervoor geeft.
Volgens de man van de whisky-beurs zijn het goede tijden voor een investering, aangezien veel Schotse distilleerderijen niet meer bestaan en hun laatste vaten uit de 50’s en 60’s nu noodgedwongen gebotteld moeten worden. En elders blijkt dit alcoholische nat erg gewild. In India, zo horen wij, is het spul ongemeen populair onder studenten.
Toehappen dus op de WWI, waar voor rond de 1.6 miljoen aan handel te vinden is. En op celebrity parties kun je mooi voor de dag komen met je eigen ‘Whisky Portfolio’, nietwaar. Met een paar duizendjes kom je al een heel end. Een Balblair van 26 jaar oud heb je al voor 109 euro, terwijl die van 33 jaar al 276 euro moet kosten! Mooie diepte-investering dus.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
