Fiscaal onverantwoordelijk

Twee groepen berichten deze week waren bij mij de druppels die de emmer deden overlopen. De eerste betrof de reacties op het besluit van de AFM om bij verstrekking van hypotheken oversluiting te verbieden. De bouw, de hypotheekverstrekkers en de politiek doken er gelijk op. Het was te belachelijk voor woorden en een doodsteek voor de starters op de woningmarkt. Mag je niet doen in deze toch al moeilijke tijden. De tweede groep berichten kwam als gevolg van de uitspraken van het IMF. Die gaven aan dat de vooruitzichten voor de economie iets beter werden, maar dat de banken nog veel meer slechte leningen hadden dan voorzien. Hiervoor zouden de overheden geld moeten vrijmaken om alsnog financiele instabiliteit te voorkomen. Een paar honderd miljard zou toch snel nodig zijn. Samengevat: fiscaal onverantwoord gedrag moet je vooral blijven steunen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Voor wiens belang komt Thuiskopie op?

thuiskopie1Een paar weken geleden deed ik door mijn woede een verkeerde aanname. Ik schreef in mijn stukje over het aanslaan van het iPod gebruik op het werk namelijk dat ik ook al voor de MP3 speler een afdracht naar de artiesten had gedaan. Dat blijkt nog niet zo te zijn.
Maar….. daar wil de Stichting Thuiskopie alsnog iets aan gaan doen.
Dus maar eens kijken bij deze “belangenbeheerder” met een via de wet geregeld monopolie op het innen van deze gelden. Ah, zie daar (pdf), de interne kosten zijn tussen tussen 2003 en 2007 met een factor 3 toegenomen van €824.000 naar €2.367.000, maar de inkomsten zijn na een piek weer op hetzelfde niveau gekomen. Tja, dan moet je wel zoeken naar extra inkomstenbronnen anders komt je eigen baantje op de tocht. De investering van een rechtszaak is dan gerechtvaardigd.
Ik wist trouwens niet eens dat ik zoveel geld moest afdragen voor mijn blanco cd’s (€0,56) en blanco dvd’s (€0,60) die ik toch echt voor 99% alleen maar gebruik voor backup van mijn eigen spullen.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Moet de belastingbetaler de autoverkoop stimuleren?

Autoverkopen februari bijna een derde lager“.
Kijk, dat is een stevige kop. De recessie slaat genadeloos toe kennelijk. Als de dalende autoverkoop representatief zou zijn voor de algemene economische ontwikkeling hebben we straks een krimp van het BNP in procenten met dubbele cijfers.
Maar wat is de waarde van de cijfers precies? Laten we daartoe eerst eens kijken naar het verloop van de verkoop van personenauto’s in de afgelopen 5 jaar:


Valt het u ook op? De krantenkoppen, waarschijnlijk netjes overgenomen van de persberichten van Bovag en RAI, zijn gebaseerd op het verschil tussen februari 2008 en februari dit jaar. En laat nu net februari 2008 een extreme uitschieter zijn ten opzichte van de eerdere februari maanden. Met bijna 10.000 auto’s meer dan gemiddeld. Voor een klein deel komt dit doordat februari 2008 één verkoopdag meer kende vanwege het schrikkeljaar, maar dat is slechts 4%. De rest van de uitzondering moet elders gezocht worden.
Maar als je dus de cijfers van februari 2009 vergelijkt met de andere jaren is er eerder sprake van een daling van 10 tot 15 procent. En februari 2009 is niet eens de laagste februarimaand van deze reeks. In februari 2005 ging het nog slechter.

Het is echter best begrijpelijk dat de autobranche de maand februari aangrijpt om moord en brand te schreeuwen. De Tweede Kamer spreekt namelijk binnenkort over het geven van een schrootpremie voor oude auto’s. Deze krantenkoppen kunnen wel eens het laatste duwtje zijn om dit voorstel door de kamer te jagen in deze tijden van crisis. Stimulans is immers gewenst. Toch?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tijd voor Tobin Taks 2.0

Crosspost: Het nu volgende stuk van Steeph verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.

Financiële instellingen moest je de afgelopen jaren vooral niet hinderen met belastingen of sturing. Ze maakten immers fantastische nieuwe financiële producten die de gehele wereldeconomie opstuwden. Een remming zou zelfmoord zijn voor de economie in een land.
Nu blijkt al die groei gebakken lucht te zijn geweest die sneller verdwijnt dan ze kwam. De bankiers die er jarenlang van geprofiteerd hebben genieten nu na en de rest van de belastingbetalers kan voor de schade opdraaien.
Een beter moment voor een discussie over het introduceren van de Tobin Taks is er niet. Maar dan niet de Tobin Taks 1.0. Die richtte zich te zeer alleen op de valutahandel. Een oplossing voor een probleem uit het verleden.
Wat we nodig hebben is een Tobin Taks 2.0. Een kleine belasting op alle financiële handelstransacties tussen banken en wat dies meer zij. Pakketje leningen doorschuiven? 1%. Short gaan op Aegon? 0,5%. Miljard Yen omzetten naar Euro? 0,1%. En zo verder.
De percentages hoeven niet eens zo hoog te zijn om effect te hebben. Op het hoogtepunt van de pre-kredietcrisis hausse wisselden sommige banken iedere nacht een kwart van hun korte termijn verplichtingen uit. Dat wordt snel minder rendabel.

En het primaire doel van de belasting is dan niet zozeer een zware rem zetten op de handel, want dat lijkt nogal moeilijk te zijn, maar meer om een garantiepot op te zetten. Prima dat banken leuke dingen verzinnen, maar de staat (en de belastingbetaler) kan alleen garant staan als ze wat risico-afdrachten hebben ontvangen. Het belasten van de “gewone” winst is daarvoor onvoldoende.
Geen Tobin Taks, geen redding van banken in de toekomst. Gewoon bij wet vastleggen.
Verder zal het natuurlijk wel een rem hebben op de complexe producten die snel van eigenaar wisselen. De stapeling van belastingen bij iedere overdracht maakt dat onaantrekkelijk. Maar dat is, gegeven de ervaring van de afgelopen jaren, alleen maar een gunstige bijkomstigheid.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Quote du Jour | Einde vrije markt

“The 40-year-old prevalent orthodoxy known as the Washington consensus in favour of free markets has come to an end.. ..Laissez-faire has had its day. People on the centre-left and the progressive agenda should be confident enough to say that the old idea that the markets were efficient and could work things out by themselves are gone” (bron: Guardian).

De Britse premier Gordon Brown beschouwt de vrije markt periode als beëindigd. In een uitgebreid mea culpa in de Guardian neemt hij verantwoordelijkheid voor zijn deel in de huidige financiële crisis. Maar de Schotse domineeszoon wijst op het feit dat het hier gaat om een mondiaal probleem dat zich ook afspeelt buiten Britse invloedsferen. Om de wereldeconomie beheersbaarder te maken roept hij op tot meer staatscontrole over de financiële sector.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Tien ongevraagde adviezen aan de Belgen (Deel 3)

GeenCommentaar geeft de Belgen geheel ongevraagd advies hoe hun crises op te lossen. Daarom presenteren wij tien tips om Belgie er weer bovenop te helpen. Eerder nummers één en twee, vandaag de derde.

3. Verlaag de belastingen op arbeid, verhoog de belasting op vermogen.

Belastingen (Foto: Flickr/absoblogginlutely' s )

Belgische werknemers betalen zo’n beetje de meeste belasting over hun inkomen in Europa. Een Belgische werknemer is al gauw de helft van zijn bruto inkomen kwijt aan belastingen en sociale premies (tegenover zo’n derde in Nederland). De werkgeverskosten zijn ook veel hoger. Dat is vervelend voor werknemers (die inkomen verliezen) en voor werkgevers, omdat werknemers erg duur worden, wat weer veel negatieve gevolgen heeft voor de werkgelegenheid. Op vermogen kent België dan weer relatief weinig belasting (danwel relatief weinig controle), wat de reden is dat vermogende Nederlanders zo massaal de Belgische villadorpen komen ontsieren. Alleen al het gehuil van die Nederlanders die plotseling gedwongen zullen worden serieus bij te dragen aan de samenleving waar ze van profiteren zou genoeg reden moeten zijn voor Vlamingen èn Walen om vierkant achter deze hervorming te staan. Een substantieel deel van de nieuwe inkomsten zal naar de armlastige federale overheid moeten. Overigens zou het Belgie in vrijwel elk opzicht helpen als de belastingen vooral wat simpeler werden gemaakt, zowel voor burgers als voor bedrijven. Maar dat kun je helaas ook over Nederland zeggen.

Quote du Jour | Record

“Het kan niet zo zijn dat de rechterhand wat geeft en de linkerhand dat weer terugpakt”.
“De fiscus moet oog hebben voor de maatschappelijke werkelijkheid.”
“Als burger en ondernemer mag je van de overheid verwachten dat zij consequent is. En dat is hier absoluut niet het geval. Hier moet een oplossing voor komen.”

Ondernemend Nederland verbaast zich over het feit dat de belastingdienst gedupeerden van het Icesafe debacle geen uitstel van betaling gunt. Terwijl ze wel valt onder hetzelfde ministerie dat de garantieregeling verzorgt. Vreemd? Jazeker. Uniek? Welnee. Uniform beleid en betrouwbaarheid is gewoon niet het sterkste punt van onze overheid, en dat is helaas ook een maatschappelijke realiteit.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende