Hoop

Dinsdagnacht verging een bootje met zeker driehonderd vluchtelingen voor de kust van Lampedusa. Ze kwamen vooral uit de Hoorn van Afrika en konden de oversteek wagen omdat het Libische regime zich niet meer gebonden voelt aan de afspraken met de regering-Berlusconi over het tegenhouden van de vluchtelingenstroom. Een reis van maanden eindigde voor maar 51 van hen aan boord van een schip van de Italiaanse kustwacht. Het lot van de rest laat zich raden. Ze hebben naar verluid vierhonderd dollar moeten betalen voor het laatste stuk van hun reis. Iemand heeft er dus minstens 120.000 dollar aan verdiend. Het is geld, dat weten we inmiddels, dat door hele families en dorpen is opgehoest om althans sommigen de kans op een menswaardig bestaan te gunnen, en de hoop om iets van de gedroomde vetpotten van het rijke Europa terug te zien komen. IJdele hoop in verreweg de meeste gevallen, dat weten we natuurlijk ook.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

38 Iraakse vluchtelingen vandaag terug in Baghdad

Bye, bye, zwaai, zwaai! Goede reis en laat nog eens wat van je horen!

Wie een reisje naar Irak heeft gepland, doet er verstandig aan om dit nog eens te heroverwegen. Alhoewel de situatie schijnbaar langzaam verbetert, geldt nog immer een negatief reisadvies voor dit land. Voor Irak geldt namelijk het advies: “Niet-essentiële reizen worden ontraden”. De reisadviezen worden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken ingedeeld in 6 niveaus. Irak valt onder het 5e, op één na hoogste, niveau. Als er geen noodzaak is om daar heen te gaan doe je er, volgens MinBuZa, verstandig aan om thuis te blijven. Geregeld vinden er nog aanslagen en schermutselingen plaats.

Het is dan ook niet zo vreemd dat er een grote groep inwoners gedurende de afgelopen jaren het land heeft verlaten uit angst voor de dood en asiel heeft aangevraagd in andere landen. Je eigen land achterlaten, je geboortegrond, je familie en je vrienden verlaten is niet iets wat menig mens graag doet, ook niet onder de dreiging van geweld.

Maar alhoewel het reisadvies voor Irak tamelijk negatief is, heeft de Nederlandse overheid, in al haar wijsheid, wederom besloten dat Irak toch wèl veilig genoeg is voor de hierheen gekomen vluchtelingen, die niet voor niets asiel hadden aangevraagd. Irak is namelijk niet veilig. 38 mensen, waaronder 6 gezinnen met in totaal 17 (!!) kinderen zijn van hun bed gelicht, opgepakt en naar het deportatieuitzetcentrum in Rotterdam gebracht. Vandaag is het vliegtuig met deze gezinnen aangekomen in Baghdad, een stad in Irak waarvan het Ministerie van Buitenlandse Zaken zelf zegt dat er “zorgvuldige voorzorgs- en veiligheidsmaatregelen (moeten) worden genomen”. Welke instrumenten zijn hiertoe meegegeven aan de uitgezette vaders, moeders en kinderen? Hoe garandeert de Nederlandse overheid hun veiligheid aldaar? Of mogen ze het daar lekker zelf uitzoeken?

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Leugenpropaganda

Dat PVV-apologeet en schrijver Joost Niemöller niet-Westerse allochtonen een inferieur soort mensen vindt, wordt uit zijn stukken zeer aannemelijk. Dat hij daarom een broertje dood heeft aan ‘donkerharige’ asielzoekers, die hij beschouwt als “uitkeringsbeluste beschavingsvernietigers” en ongedierte dat in reuzenzwermen op Europa neerdaalt, is inmiddels ook wel duidelijk. En dat Niemöller geen kaas heeft gegeten van statistiek, dat staat onderhand wel vast.

Dus wat er gebeurt wanneer Niemöller zich waagt aan een stukje statistiek over asielstromen en asielbeslissingen in verschillende Europese landen laat zich licht raden: dan ontstaat er spontaan xenofobe leugenpropaganda.

Malle pietje

Je zou het niet zeggen als je de berichtgeving hoort over de tienermeisjes die door minister Leers worden teruggestuurd naar Afghanistan om daar onder de boerka te kruipen, of over de zwakbegaafde Somaliër die op het vliegtuig naar Mogadishu werd gezet, maar Nederland is zowaar het asielwalhalla van Europa. U zou het niet weten als u de krant leest, want de journalisten van het Parool en de GPD zijn goddoeme nog te lui om even de rapporten op te zoeken achter de persberichten die ze overschrijven.

Gelukkig is daar het baken van feitelijkheid en grondigheid, Joost Niemöller, om ons te vertellen hoe de vork werkelijk in de steel steekt. Als de journalisten even verder hadden gekeken dan hun neus lang is, zo houdt onze alerte speurneus de lezers van de Dagelijkse Standaard voor, dan zou hun mond open zijn gevallen van verbazing. Nederland is namelijk het meest asielvriendelijke land van het continent! Alle andere landen zijn superstreng, maar Nederland wijst slechts 57% van de aanvragen af: “Nederland: 17 145 aanvragen, slechts 9 575 afwijzingen.”, aldus Niemöller. Daarmee zijn we tevens het malle pietje van Europa, is de boodschap, want zodra asielzoekers daar achter komen, staan ze natuurlijk binnen de kortste keren allemaal op Schiphol in plaats van op Charles De Gaulle of Heathrow airport.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Onvervalst racisme op webstek Joshua Livestro

‘Ik kom tegenwoordig niet meer in Amsterdam, want het ziet er zwart van de mensen! Ha ha ha!’ Iedere familie kent wel zo’n oom, die op feestjes en verjaardagen zijn foute grappen en grollen vertelt. Joost Niemöller is zo’n foute oom, maar in plaats hem naar de keuken te dirigeren, geeft de Dagelijkse Standaard deze verlopen schrijver een platform om zijn racistische praatjes te tappen.

“Europa kleurt donker door Arabische migranten”, zo schalt Niemöller op het podium van de buurttent. “Als sprinkhaanzwermen bezetten de donkerharige jongens met de sjofele leren jasjes het voormalige toeristeneiland Lampedusa.” (…) “De werkelijkheid is dat er op alle Noord Afrikaanse kusten massaal in bootjes wordt gestapt door uitkeringsbeluste beschavingvernietigers.” (…) “Libië, en -vooral- Egypte zullen pas echt de miljoenen gaan aanleveren die de Europese cultuur gaan verpletteren.”

‘Donker kleuren’, ‘donkerharige jongens’; de “spleetogen” van Arend Jan Boekestijn zijn er niets bij. Duizenden vluchtelingen worden hier bovendien even voorgesteld als vraatzuchtig ongedierte: sprinkhanen, een bekend beeld uit antisemitische lectuur. Oompje Niemöller kent z’n klassiekers: in de nazi-propagandafilm Jud Süß klonk het al over de Joden: “Als Sprinkhanen komen zij over ons land”. Ditmaal moeten de Arabische moslims het ontgelden. Nou hoeft dat niet te verbazen van iemand die meent dat Turken genetisch inferieur zijn aan Duitsers, maar toch.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sietse Fritsma speelt vals

Sietse Fritsma (foto: PVV)In de Volkskrant trekt Sietse Fritsma weer eens van leer. Het immigratiedebat zou de suggestie hebben gewekt dat elke immigrant een asielzoeker is, terwijl het in werkelijkheid om gezinsmigratie zou gaan. Fritsma klaagt verder dat de politiek nooit goed ingegrepen heeft. Hij richt zijn pijlen vooral op de Marokkanen, maar die maken de laatste jaren slechts zo’n anderhalf procent van de totale immigratie uit. Het is opvallend dat Fritsma, die er prat op gaat jarenlang bij de IND gewerkt te hebben en het vreemdelingenbeleid van haver tot gort te kennen, in zijn betoog een aantal cruciale feiten achterwege laat.

Geen asielzoekers en vluchtelingen?
Fritsma suggereert dat in de afgelopen decennia niet asielmigratie, maar gezinsmigratie de boventoon voerde in de immigratiemotieven. Wie naar de recente migratiegeschiedenis kijkt, weet echter dat Fritsma hier boter op zijn hoofd heeft. De grote migratiestromen kwamen op gang in de jaren zestig, toen werkgevers en in hun kielzog rechtse kabinetten grote aantallen arbeidsmigranten naar Nederland lieten komen. Het was deze stroom die leidde tot de volgmigratie van gezinsleden, waarover later meer.

De massale toestroom van asielzoekers kwam pas in de jaren tachtig op gang. Eind jaren negentig was een op de drie immigranten een asielzoeker. Gaandeweg slonk hun aandeel: in 2007 was minder dan vijf procent van de immigranten asielzoeker. De belangrijkste reden voor deze daling was de Vreemdelingenwet 2000, die werd geïntroduceerd door toenmalig staatssecretaris van Justitie Job Cohen (PvdA). Fritsma’s stelling dat men ten onrechte focuste op asielzoekers en de politiek nooit goed heeft ingegrepen is dan ook populistische prietpraat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het verhaal achter een tweet: Ineke van Gent

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Chris Aalberts met de vierde in een serie analyses van politieke tweets.

Deze week stemde de Tweede Kamer over een motie van de ChristenUnie om Irakese asielzoekers niet uit te zetten zoals minister van Immigratie Leers dat wil. De motie kreeg geen meerderheid: 73 tegen 70. Maar het liep anders: het Europese Hof voor de Rechten van de Mens bepaalde dat Nederland geen Irakezen mag terugsturen.

Toen de ChristenUnie-motie werd verworpen, juichte de PVV om hun overwinning te vieren. Maar nu de uitzetting voorlopig niet doorging, kregen de linkse partijen hun revanche. Verschillende Kamerleden twitterden om alsnog hun blijdschap te verspreiden. Ineke van Gent (GroenLinks) was één van hen:

Europese Hof Rechten voor de Mens (EHRM) tikt Nederland op de vingers. Terecht! Kabinet en CDA, VVD & PVV gaan nat #internationaalvoorschut.

Ontbrekende kennis
Vaak wordt vergeten dat burgers veel kennis over politieke kwesties ontberen. Geen burger heeft enig zicht op procedures bij het Europese Hof en niemand weet wat een motie is. Procedureel begrijpt een meerderheid van de bevolking dus niet wat er rond de Irakese asielzoekers gebeurt. Burgers zullen de indruk hebben dat Irak geen prettig land is om te wonen, maar weten ze of het er veilig is? Niemand heeft echt een beeld, dus het hangt van je voorkeur af: wil je ruimhartig naar asielzoekers zijn of niet?

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende