Waarom zijn Amerikanen niet veel vaker slachtoffer van vreselijke terroristische aanslagen, wilde Foreign Policy-redacteur Daniel Byman vlak na de aanslagen in Oslo en de moordpartij op Utoya weten. Belangrijke factor: kloek optreden van Amerikaanse opsporings- en inlichtingendiensten en de militaire successen tegen al-Qaeda. Kort gezegd: door individuele vrijheden in te leveren voor collectieve veiligheid. Een helder standpunt en Byman toont overtuigend aan dat die keuze ook het wenselijk effect heeft gehad. Byman schreef zijn heldere analyse vlak na de Noorse aanslagen. Toen de wereld nog naarstig zocht naar een link met al-Qaeda of resten daarvan. Gezien de modus operandus van de dader sloten commentatoren een actie van een eenling uit. Dit drama was geen Virgina Tech, Columbine, Gabrielle Giffords of Fort Hood, maar, gezien de complexiteit, een georganiseerde afstraffing vanwege de Noorse aanwezigheid in Afghanistan. Al snel wezen analisten richting al-Shabab (Somalische extremisten). In de wirwar aan feiten en de verschrikkelijke beelden die keer-op-keer werden herhaald was die analyse bijna een geruststelling. Terroristen – ja, daar hebben we de nodige ervaring mee en dus onze maatregelen voor getroffen. Die kunnen niet alles voorkomen, maar wel heel veel. En toen werd Anders Behring Breivik aangehouden en zijn 1500+-pagina tellende epistel op internet gevonden.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.
Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.
In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.
