Joehoe, Everybody Happy bij Tele2?

"Op dit moment is er een storing in het netwerk van Tele2 voor internet, bellen en tv kijken, de storing doet zich voor in de regio Amsterdam. Hierdoor kunt u problemen ondervinden met uw ADSL verbinding..." Nouja, problemen, problemen. We lepelen wel een gratis signaal van de buren weg, daar niet van. Maar welke Jeffrey van de technische dienst op het hoofdkantoor van Tele2 heeft met zijn paardenstaart in de bekabeling gehangen? We wachten slechts 18 ronde uren op signaal van Tele2. Internetten en bellen in de hoofdstad is even niet mogelijk voor Tele2-klanten. "Via deze website houden we u op de hoogte van de storing," zegt Tele2. Ja, dankzij het wifi-signaal van de buren van de concurrent. Moet Jeffrey soms ook bij Tele2 de afdeling communicatie verzorgen - met zijn paardenstaart voor zijn ogen?

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Marcouch’ homoboot

De volgende bijdrage is van gastredacteur Hassan Bahara. Zoals Thomas van Aalten over Senseo en Rob Geus kan praten maar daarna uitputtende epistels over honderd jaar ministerie van onderwijs over u uitspuwt, bedient ook Bahara zich na zijn fake kosten-baten-analyse voor de PVV van serieuze journalistiek. Deze reportage over de opening van de Gaypride in het ‘omstreden’ stadsdeel Slotervaart te Amsterdam, verscheen gisteren in NRC Handelsblad, maar niet online. Bahara bood het Sargasso aan.

marcouchStadsdeelvoorzitter van Amsterdam – Slotervaart, Ahmed Marcouch, wil dat de islamitische bewoners van zijn stadsdeel de homoseksueel accepteren als gelijke. Het moet afgelopen zijn met het potenrammen in de binnenstad. In de nota (PDF) Homobeleid Slotervaart 2009 – 2011 staan verschillende suggesties om de homofobie in Slotervaart te stoppen: de komst van een homocafe, en een voetbaltoernooi tussen een Marokkaanse voetbalclub en een homovoetbalclub.

Marcouch’ meest opzichtige stap naar acceptatie van homoseksualiteit door Slotervaarders, is de opening van de Gay Pride in zijn stadsdeel (zie hier het YouTube filmpje). Samen met Job Cohen zal Marcouch in het water van het Nieuwe Meer op de boot van de gemeente Amsterdam stappen, waarna de boot zich zal aansluiten bij de parade in de binnenstad.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

GC @ Cinedans 2009

Cinedans logo (Bron: Cinedans.nl)

Net zoals voorgaande jaren mocht een GC-redactieduo zich weer bij het pers-corps voegen voor de opening van Cinedans 2009. Was de invloed van de crisis bij een paar andere festivals duidelijk merkbaar: bij Cinedans gaat het nog steeds bergop want in alles is dit kleine festival groter opgezet dan vorige jaren: Het festival duurt nu elf dagen, heeft een centralere lokatie rond het Leidseplein in Amsterdam en heeft een nog veel nauwere samenwerking met het Julidans festival. Naast dansfilms en -documentaires zijn installaties, lezingen, debatten en workshops te bezoeken. Het volledige programma is te vinden op de Cinedans site.

Wij zagen een selectie van de dansfilms die in het shorts-programma vertoond worden. De films verschillen van elkaar in lengte (van slechts 1 tot 20 minuten), professionaliteit en kwaliteit. Hoogtepunt was absoluut de stop-motion videoclip Her Morning Elegance van Oren Lavie, maar ook de kunstzinnige langere dansfilm Tauperlen en de zeer ontroerende liefdesverklaringen in ‘Looking Forward – Man and Woman‘ waren erg mooi en boeiend. Een samenwerking tussen de geweldige Nederlandse band De Kift en Festina Lente Media resulteerde in de muziekvideo Beguine.

Er is al met al weer genoeg te zien en doen op dit sympathieke filmfestival en net zoals vorige jaren is er voor mensen die deze week geen tijd hebben of geen zin hebben in een dagje Amsterdam de mogelijkheid om een selectie ook elders in Nederland te zien van Groningen tot Breda. Er is dit jaar ook een internationale tour die langs China, Rusland en Zuid-Afrika trekt. Van een klein festival valt dus eigenlijk al niet meer te spreken.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Preventief fouilleren – voorral doorrgaan

Preventief fouilleren in de Koopgoot, Rotterdam (Foto: Flickr/mvanderw)

Het fijne van preventief fouilleren is dat het altijd zinvol is. Als er veel wapens gevonden worden, dan is het blijkbaar nodig. Als er weinig wapens gevonden worden, dan is het kennelijk effectief. Geen wonder dat zowel Amsterdam als Rotterdam de afgelopen twee weken besloot het beleid onverkort door te zetten.

Daar valt wel iets tegenin te brengen. Het linkse onderzoeksbureau Jansen en Janssen hield de Amsterdamse evaluatie tegen het licht en dat had als conclusie dat je moeilijk van ‘effectief’ kunt spreken als je vooraf geen doelen hebt gesteld en iedere mate van wapenvondst als een succes uitlegt. Ondanks het preventief fouilleren staan Amsterdam en Rotterdam nog stijf bovenaan in de misdaadmeter, maar dat toont natuurlijk eens te meer aan hoe nodig het is (of dat het nog erger zou zijn zonder).

Barry Stevens in de Soundmixshow, daar doet de besluitvorming rond preventief fouilleren aan denken. Of de kandidaat nu kansloos is of getalenteerd: ‘Voorral doorrgaan’. Het publiek vermaakt zich immers best. Bij preventief fouilleren geldt hetzelfde: van de Rotterdammers vindt 87 procent het geweldig. Of het werkt, is daarom nauwelijks relevant meer. Preventief fouilleren is een crowd pleaser.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Er zit wél een handrem op de Noord-Zuidlijn

Foto Comicbase

Stel je hebt twee kaartjes voor  Terminator Salvation gekocht. Vlak voordat de film begint kom je er achter dat Arnold Schwarzenegger helemaal niet in  de film voorkomt en dat was nou de enige reden waarom je er überhaupt naar toe wilde. Dan kun je twee dingen doen. Je gooit de kaartjes weg en gaat iets leuks doen met je filmpartner (oesters eten aan het IJ) of je zit de film uit omdat je de kaartjes nu eenmaal gekocht hebt.

De laatste keuze maakt de gemeente Amsterdam. De stad heeft al zoveel geld over de rand van de bouwput van de Noord-Zuidlijn gegooid, dat ze voor haar gevoel en het gevoel van haar burgers het gat niet zo maar dicht kan gooien om het hele geval zo snel mogelijk te vergeten. Dat is volkomen irrationeel en als zodanig een bekend verschijnsel in de gedragseconomie. De investeringen heten sunk costs. Hoe meer je aan iets hebt besteed, hoe lastiger is het om het weg te gooien. Zelfs al kost het je steeds meer geld om het te behouden.

Ambtenaren, projectinwikkelaars en politici kennen deze bias en maken er bewust gebruik van. Grote infrastructurele projecten kosten bijna altijd veel meer dan oorspronkelijk beweerd werd. Gemiddeld zo’n 30 procent, zegt de Deense hoogleraar en megaprojectenexpert Bent Flyvbjerg in zijn boek Megaprojects and risk: an anatomy of ambition. Het gekke is dat niemand er iets van leert.  Ondanks alle schandalen en schandaaltjes worden er steeds meer megaprojecten bedacht. Flyvbjerg noemt dat de ‘megaprojects paradox’.

Quote du Jour – Polderen in de banlieue

“Ze worstelen enorm met het onderwerp. Ze hebben gemerkt dat de centralistische aanpak van bovenaf niet werkt. Dat hard-tegen-hard averechts heeft gewerkt. Dat het niet helpt als Sarkozy de banlieue inloopt en iemand voor klootzak uitmaakt.” (DePers)

Mohamed Mahdi, PvdA gemeenteraadslid in Amsterdam exporteert het Nederlandse integratiebeleid naar Frankrijk dat daar welwillend tegenover staat. In de Franse voorsteden zit de overheid al wat langer op de ramkoers die de populaire volksmenner Wilders hier in Nederland ook voorstelt: bevolkingsgroepen buitensluiten en keihard optreden. En u raadt het al: dat werkt niet. Het geweld verergert, de frustratie groeit en onveiligheid blijft. Poldermarokkaan Mahdi reikt zijn Franse collega’s nu de hand om ze te onderwijzen in typisch Hollandse waarden: begrip tonen, de dialoog zoeken en het hanteren van de menselijke maat.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende