"I am so proud to be from the state of Minnesota. We’re the workingest state in the country, and the reason why we are, we have more people that are working longer hours, we have people that are working two jobs." De voorrang van rechts (25% minder tax voor de corporaties!) die tegenwoordig zo opgeld maakt, blijft toch nergens mooier, beter en grootser dan in gidsland Amerika. Ook in Moore's Sicko herinner ik me de Grote Lijder tegen een vrouw zeggen die drie (!) shifts draait: "gosh, how do you have time to sleep?", vanuit de hem kenmerkende guitige achterlijkheid bezorgdheid. En u daar, rechts achteraan, hoeveel dayjobs doet u zo per dag, nààst op Sargasso reageren? Bent u ook de workingest die u kent?
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
Morgen is het biddag voor de San Francisco Peaks. Deze voor Arizona gezichtsbepalende bergen van vulkanische oorsprong zijn onderwerp van een conflict tussen een coalitie van dertien indiaanse stammen en verscheidene milieuorganisaties enerzijds en ski-exploitanten anderzijds (filmpje). Projectontwikkelaars willen het Arizona Snowball skigebied -dat dertig jaar geleden bescheiden begon- fors uitbreiden met behulp van sneeuwkanonnen. In het droge klimaat van Arizona zal de kunstmatige sneeuw gemaakt worden uit gerecycled rioolwater afkomstig uit het naburige Flagstaff.
Poepsneeuw noemen de indianen het, die op deze bergen hun heilige grond hebben waar ze zomers kruiden verzamelen. Onzin zegt Reclaim the Peaks: een pro-wintersport beweging opgericht door de Kamer van Koophandel in Flagstaff, het rioolwater wordt voldoende gezuiverd.
Toch wordt het ‘poepsneeuw argument’ flink ingezet: “Het kan toch niet moeilijk zijn om de overheid ervan te weerhouden rioolwater met resten van uitwerpselen, geneesmiddelen en andere troep te gebruiken voor dergelijke toepassingen”, vindt Rudy Preston, een bestuurslid van het Flagstaff Activist Network en een van de oorspronkelijke klagers. “Je speelt niet met uitwerpselen – dat weet toch elk kind.” (IPS)
Nu hangt het er natuurlijk vanaf hoe goed het rioolwater gezuiverd wordt. In the Netherlands we even drink our sewage water. Dus het ‘poepsneeuw argument’ houdt geen stand als het water maar voldoende gezuiverd wordt. Wat blijft staan is een conflict met Religious Freedom Restoration Act: een wet die in de jaren ’90 werd aangenomen om indianen die waren ontslagen vanwege sporen mescaline in hun bloed (vanwege uit religieus oogpunt opgepeuzelde peyote cactus) te beschermen én de National Environmental Policy Act. Wie bekend is met het begrip ecosysteemdiensten ziet ook een conflict tussen twee culturele services van een ecosysteem: recreatie en religie. Een handjevol Apaches, Hopi’s en Navajo’s die aanspraak maken op de religieuze diensten van het landschap staan tegenover een geclaimde meerderheid van wintersportliefhebbers die recht denken te hebben op de recreatiefunctie van San Francisco Peaks. Volgende week zal een rechtbank in Californië de zaak behandelen.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.
Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.
Dat kan! Sargasso is een collectief van bloggers en we verwelkomen graag nieuw blogtalent. We plaatsen ook regelmatig gastbijdragen. Lees hier meer over bloggen voor Sargasso of over het inzenden van een gastbijdrage.
