Madagascar is een van de recentere gebieden waar de olie-industrie haar ogen op heeft laten vallen. Met een olieprijs die hard op weg is naar de magische $100 dollar grens zou de olie voor de kust van dit arme Afrikaanse eiland wel eens 1 miljard dollar per jaar kunnen gaan opleveren. Voor een land met een BNP van 5,5 miljard is dat niet niks. De vraag is echter of dit geld wel ooit ten goede komt aan de arme Madagascarianen? Gavin Hayman, spokesperson for the anti-corruption watchdog Global Witness, warned that oil revenue did not automatically lead to poverty alleviation. (IRIN). Transparantie en een strikt anti-corruptie beleid is essentieel om een rechtvaardigere verdeling van de oliewinsten te garanderen. Hayman said some of the smaller oil companies rushing to secure concessions in Madagascar had been "soiled by corruption and bribery in Africa and Asia in the past. Government officials in Madagascar may be tempted into murky deals that may never benefit the millions of poor people." (AllAfrica) Reaguurdersuitdaging- De kust van Afrika is inmiddels verdeeld in een uitgestrekt netwerk van olieconcessies (oil blocks). Beroepsmatig is bovengetekende geïnteresseerd in het vinden van een openbare bron waar al deze olieblokken (voor de Afrikaanse kust) op staan, zie kleine uitsnede hiernaast. Wellicht dat u als trouwe bezoeker van dit weplok hem hiermee zou willen helpen en uw grenzeloze kennis van het internot kan aanwenden om een dergelijke kaart op te duiken? Het gaat dus om een openbaar toegankelijke bron, huzarenstukjes met LimeWire of andere illegale hackpogingen tellen helaas niet mee. Degene die met iets substantieels op de proppen komt (continentaal kust dekkend) zal op gepaste wijze worden beloond.
De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.
Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.
Sinds de Amerikanen ooit poogden ‘hoop te herstellen’ in Somalië, en er vervolgens smadelijk verjaagd werden, hebben ze niet echt heel veel bijgeleerd. Anderhalf jaar geleden trad een uitermate wankele overgangsregering aan in het land dat sinds vijftien jaar geen centrale regering kende. Er ontstond weer enige hoop, ook al hing de regering van opportunisme aan elkaar. De macht van de wardlords leek wat af te nemen.
De warlords, ook niet op hun achterhoofd gevallen, verklaarden zichzelf opeens tot strijders tegen het terrorisme. Ze richtten er zelfs een club voor op, de Alliantie voor Herstel van Vrede en Counterterrorisme (ARPCT). En de VS, opportunistisch als altijd, steunde de warlords met naar schatting 100.000 tot 150.000 dollar per maand. Ook al waarschuwden gerenommeerde clubs als de International Crisis Group dat dit Somalië wel weer eens terug in chaos zou doen storten, de VS trok zich er niets van aan. De Amerikaanse steun aan de warlords zette veel kwaad bloed in Somalie en bepaalde redelijk fundamentalistische groepen hebben daarvan gebruik gemaakt om hun positie te versterken.
Intussen deed de Ethiopisch gezinde overgangsregering (TFG) er ook alles aan om zich ongeloofwaardig te maken. Ze gebruikte de toenemende chaos om internationaal ingrijpen af tedwingen, liefst van Ethiopie. Ethiopie, overigens, dat onder leiding van dictator Meles Zenawi niet bijster geïnteresseerd is in mensenrechten en dat soort onzin, schurkt ook stevig tegen de VS aan.
In de komende maand zal de op één na grootste jaarlijkse zeehondenslachting weer van start gaan. Niet in het hoge Noorden, maar in Namibië en hier gaat het om pelsrobben en dan voornamelijk de zuigelingen. De Namibische overheid heeft een quotum afgegeven voor het slachten van 60.000 puppies en nog eens 7.000 volwassen mannetjes. The entire season brings part-time employment to less than 160 unskilled migrant workers and in 2000, when 42 000 seals were culled, the commercial value was less than U$3 per seal. (AllAfrica.com). Het doel van de slachting is “het in evenwicht brengen van de populatie”. Te veel pelsrobben eten te veel vis zegt men en de laatste jaren komen er duizenden pelsrobben om van de honger. Maar hier kunt u zien wie er daadwerkelijk vist voor de kust van Namibië. Het doodknuppelen van de pelsrobben voor de Skeleton Coast gebeurt uiterst wreed en onzorgvuldig, zes jaar terug bracht het IFAW al geheime beelden (BBC) naar buiten maar tot op heden gaat de slachting nog ieder jaar door. De organisatie Seal Alert S.A. zet zich nu in voor het verbieden van de slachting zoals in Zuid-Afrika al in 1990 gebeurde.
Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.
Uitgeschakeld op het WK… kunnen wij Nederlanders dan helemaal niets? Jawel! Nederland is uitermate deskundig in de dodo (Raphus cucullatus) ! Allereerst hebben we deze loopvogel van Mauritius in de 17de eeuw uitgeroeid met de introductie van ratten en varkens op het eiland. Maar anno 2006 zijn we terug om ook ieder botje van de dodo te verzamelen en te onderzoeken. Vorige week vond een onderzoeksteam onder de bezielende leiding van de enthousiaste fysisch geograaf Kenneth Rijsdijk botten van een intact onderlichaam van een dodo en er is goede hoop dat er binnenkort ook een volledig skelet gevonden wordt. Het gaat om de heup en vier bijpassende beenbotten van de uitgestorven loopvogel. (Planet.nl) Zoals het onderzoeksexpeditie in de 21ste eeuw betaamt heeft het ook een serieus weblog: het Dodo Expeditie Weblog. Waarop o.a. te zien is hoe de lokale bevolking cartoonsgewijs tegen de expeditie aankijkt en dat sommige wetenschappers wel heel ver gaan voor nieuwe ontdekkingen.
Als je aan Soedan denkt dan zie je dorre vlakten, platgebrande dorpen, stromen vluchtelingen, honger en geweld. Maar Soedan heeft naast een uitgestrekt achterland -waar deze ellende inderdaad helaas veel voorkomt- ook een unieke kuststrook. Doordat dit gebied nauwelijks bewoning en economische activiteit kent zijn de Soedanese koraalriffen een van de meest intacte en uitbundige mariene ecosystemen op aarde.
Op dit moment voert een team van twintig onderzoekers een verkennende expeditie uit in twee nationale parken in de Rode Zee van Soedan. De vooraanstaande Nederlandse marien bioloog Gert-Jan Gast maakt deel uit van deze (duik-)expeditie die haar observaties bijhoudt op een met foto’s omlijst expeditieweblog. Er zijn nu vier expeditiedagen geblogd en er volgen er nog tien. De expeditie duikt rondom het Sanganeb atol onderwater en bezoekt daarna het grote Dungonab Bay and Mukkawar Island MPA: het leefgebied van mantaroggen, walvishaaien, hamerhaaien, zeeschilpadden in de vorm van een mozaïek van koralen, zeegrasvelden en mangroven. Voor wie vroeger genoot van de documentaires van Jacques Cousteau is dit expeditieweblog zeker een aanrader.
De stichting African Parks, opgericht door miljardair Paul Fentener van Vlissingen (pdf), heeft in samenspraak met de Soedanese overheid het managment van de twee nationale parken op zich genomen. Deze expeditie is een aanzet voor een eerste inventarisatie van wat er allemaal te beschermen is.
Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.
