Wie zit er nog meer in de zak van accountants?

Gisteren legde nu.nl de gangen van de accountantslobby tegen amendementen van PvdA en PVV bloot. Actal, een club die moet waken tegen regeldruk, bleek klakkeloos de boer op te zijn gegaan met lobby-cijfers waarvan de lobby nu zelf zegt dat zij ze eerst ook niet hadden maar met enig overwerk toch op papier kregen. Zelf rekenende de lobby in het FD ook nog even af met Plasterk, die ‘de kiezer zou misleiden.’ Zowel Actal als de accountantslobby staan er met dit verhaal gekleurd op. Actal voor de klakkeloosheid en de lobby omdat ze tekeer gingen tegen amendementen waarvoor ze zelf de cijfers kennelijk niet paraat hadden. Nu we toch aan reconstrueren zijn hoe lobby’s werken, mag niet onvermeld blijven wat er afgelopen week tijdens de regeling van werkzaamheden gebeurde. Regelingen van werkzaamheden horen saaie opsommingen van Kamerstuknummers te zijn, maar ze zijn de afgelopen tijd steeds politieker geworden. Zeker als Verbeet er niet zit om, verhuld in pragmatische behulpzaamheid, zo veel mogelijk verzoeken om plenaire debatten weg te masseren tot een ‘doorgeleid stenogram met het verzoek om een brief.’

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

KSTn | Minder regeltjes = minder privacy

Logo kamerstukken van de dagZo langzamerhand kan ik er wel een full-time bezigheid van maken, dat volgen van de afbraak van de privacy in Nederland. Met het risico dat het voor de lezers saai wordt en dus averechts werkt, hier de volgende in de reeks privacy-beperkende maatregelen. De regering heeft een wetsvoorstel ingediend om “de administratieve lasten en nalevingskosten die voortvloeien uit de Wet bescherming persoonsgegevens (Wbp) te verlagen“.
Nu is regeldruk verlaging op zich altijd welkom. Teveel regels met teveel details en teveel administratieve lasten werken contra-productief. Maar als het om regels gaat m.b.t. privacy word ik alert. En terecht, want in dit voorstel zijn instanties en bedrijven gebaat, maar de burger niet.
Aan de hand van het memorie van toelichting hier de twee meest problematische wijzigingen:
1. Een uitzondering op de verplichting van een voorafgaand onderzoek, als bedoeld in artikel 31 van de wet;
2. het verlagen van de frequentie en het waar mogelijk laten vervallen van de inlichtingenplicht ten aanzien van het recht op verzet bij verwerking van persoonsgegevens met het oog op direct marketing;

De eerste betekent dat juridische dossiers eenvoudiger door instanties opgevraagd kunnen worden. Nu is het verplicht om een onderzoek aan te vragen voordat bepaalde gegevens vrij gegeven worden. Straks hoeft dit niet meer wanneer iemand anders reeds zo’n onderzoek heeft aangevraagd voor dezelfde gegevens. Meest bekende voorbeeld hierbij is het aanleggen van “zwarte lijsten”. Lijsten van personen die op grond van juridische achtergrond op voorhand verdacht zijn in bepaalde omgevingen. Daar waar 1 instantie/bedrijf nu na onderzoek zo’n lijst kan gebruiken, mag straks iedereen die lijst gebruiken. In mijn ogen zet dit de deur open naar bijvoorbeeld een totaal beroepsverbod voor mensen die ooit in de fout zijn gegaan.

Voor punt 2 zie ik dat vooral de regeltjes vereenvoudigd worden en de kosten verlaagd worden. Daardoor wordt de drempel om de gegevens aan derden te verstrekken verlaagd. Eenmaal een keer verstrekt, maakt het makkelijker om nogmaals te verstrekken. Wel wordt de meldingsplicht naar de burger wel, bij de eerste keer, iets verbeterd.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.