Deze bijdrage aan het open podium is van Jelco Haspels (website)
Na een flinke nachtelijke sneeuwbui ontwaakt Nederland in een witte wereld. Het is een prachtig gezicht, de uitgestrekte landerijen onder een zachte witte deken. Een deken die het hele land bedekt en in zijn greep heeft. Koning Winter regeert met ijzeren vuist.
Bij de NS kunnen ze hierover meepraten. Treinen rijden later of zelfs helemaal niet. Duizenden reizigers zijn (tijdelijk) gestrand op stations en, we blijven Hollanders, mopperen op alles waar op te mopperen valt. NS-personeel is hierbij favoriet. En nu wil ik het feestje absoluut niet verpesten, beste mede-treinreizigers, maar die mensen kunnen er ook niets aan doen. Het is nu eenmaal koud en nat, en het materiaal gevoelig. Het gaat echter te ver om een conducteur de wind van voren te geven in zo’n situatie.
De beste man (of vrouw) kan op zijn fluit blazen tot hij een ons weegt, veel zal het aan de situatie niet veranderen.
Natuurlijk, de NS is zelf hoofdschuldige in deze situatie.
De TV-spotjes waarin de NS zichzelf een schouderklopje geeft over de wintermaatregelen en hoe goed ze werken, lijken wel absurdistisch cabaret. Het gezegde vertelt ons kennelijk niet zonder reden de huid niet te verkopen voor de beer geschoten is. Voor de NS geldt dat niet, nee, daar is het heel bijzonder dat ze zo hun best voor ons doen. Eigenlijk moeten we ook helemaal niet zeuren over een beetje vertraging, het is goed voor de sociale contacten (gezellig samen mopperen), en de NS zorgt voor koffie of thee. Hoe halen we het dan nog in ons hoofd om te klagen en te zeuren over de NS, ze doen zo hun best.
Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes in deze kwestie. Waar de top van de NS overduidelijk vindt dat ze het wel erg goed doen, zijn het de conducteurs en machinisten, en al het andere personeel op de stations die ons reizigers op de hoogte houden. Voor iedereen nemen ze de tijd, tegen iedereen zijn ze vriendelijk, en als belangrijkste, ze nemen je serieus.
In dat opzicht mag de top van de NS wel eens een voorbeeld nemen het personeel. Neem je klanten serieus, zodat zij de schouderklopjes kunnen uitdelen. Hoef je dat zelf niet meer te doen.
Reacties (2)
Ja, het uiterst vriendelijke en behulpzame personeel viel mij ook al op. Misschien iets voor een volgende glossy van Youp van ’t Hek?
Hoewel ik wel één machinist wel flink chagrijnig hoorde mopperen. Ze was door de NS naar een trein gedirigeerd voor een edtra ritje in verband met het warrige gedoe, maar kreeg verder niets te horen.
De NS is wel consequent. Behandelt personeel net zo als de reizigers (zijn wij niet allemaal reizigers, riep de filosoof).
Off-topic: Hoi Jelco! ;)
Ik vind al het gedram op de NS altijd zo overdreven. De helft van de tijd is vertraging te wijten aan ProRail of een levensmoe iemand.. Dingen waar de NS weinig aan kan doen, maar waar ze wel de schuld van krijgen.
Jezelf publiekelijk een schouderklopje geven is natuurlijk funest als later blijkt dat het toch niet zo super werkt. Maar ik hoor ook bijna niemand publiekelijk klagen als ze weer in de file hebben gestaan. Als we die vergelijking trekken durf ik te wedden dat de verloren tijd per persoon vele malen groter is dan de vertragingen bij de NS hebben kunnen veroorzaken..