serie

Politiek Kwartier

Klokwerk neemt op vrijdag de tijd voor een Politiek Kwartier. Hij rekent af met Haagse bluf en politiek geneuzel.


Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Het sociaal-liberale midden

COLUMN - De combinatie van D66 en de SP levert precies die sociaal-liberale standpunten op waar GroenLinks en de PvdA maar niet op kunnen komen.

Ik moest even twee keer in mijn ogen wrijven bij het uitkomen van het Amsterdamse regeerakkoord. Vooraf had ik eerlijk gezegd weinig vertrouwen in de combinatie van D66, SP en de VVD. Dus wat schetst mijn verbazing toen deze partijen kwamen met een zeer bijzonder sociaal-liberaal akkoord.

De SP bleek het onderste uit de kan te hebben gehaald bij zorg en zekerheid. Er komt steun aan uitgeprocedeerde illegalen, meer geld voor armoede en thuiszorg, en het onzalige idee voor nog meer marktwerking in de zorg wordt verlaten. Amsterdam is van iedereen, maar op het sociale vlak nog het meest van de SP.

D66 wint ondertussen doordat de bezuinigingen op cultuur worden teruggedraaid, er komt meer vrijheid in het onderwijs, er wordt fors geïnvesteerd in het OV, de 24-uurseconomie wordt gestimuleerd, ZZP-ers worden geknuffeld, en de gemeente gaat nog weed verbouwen ook.

Maar het meest positieve en vooral onverwachte is dat onder dit college een einde komt aan de dwangtrajecten voor uitkeringsgerechtigden zoals die opgelegd werden door de voormalige wethouder van Es, van nota bene GroenLinks.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Superruil: Provincie versus grondwet

OPINIE - In ruil voor toezeggingen om tot een superprovincie te komen, zouden D66 en GroenLinks snelle afhandeling van een tweetal grondwetswijzigingen moeten afdwingen: de gekozen lokale bestuurders en de constitutionele toetsing van wetten.

Het lag erg voor de hand dat het kabinet in D66 en GL de ideale collaborateurs ziet om de beoogde superprovincie (fusie van Noord-Holland, Utrecht en Flevoland) snel in de steigers te zetten. D66 is ronduit voor het vormen van landsdelen (lees: fusie van provincies). GL is kritisch over de huidige inrichting van provincies, maar zou het liefst een staatscommissie eerst onderzoek laten doen naar mogelijke alternatieven.

D66 wil wel onderhandelen over vervoer, GL over natuur. Dat wil zeggen: meer geld voor deze onderwerpen. Maar waarom ook niet twee zaken in de strijd gegooid die D66 en GL toch zeer na aan het hart liggen?

De gekozen burgemeester en gekozen commissaris van de koning staan al jaren te boek als de kroonjuwelen van D66. Het juweeltje kostte in 2005 nog een D66-minister zijn kop. In april 2012 diende D66-Kamerlid Gerard Schouw het initiatiefvoorstel in tot ‘deconstitutionalisering van de aanstelling van de burgemeester en commissaris van de Koning’ (CvdK). Het voorstel kwam in het Regeerakkoord terecht en op 19 september stemde een meerderheid van de Tweede Kamer voor. Tot zover liep het op rolletjes.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Flex als nieuwe norm

COLUMN - Met de Wet Werk en Zekerheid wordt de tweedeling op de arbeidsmarkt alleen maar erger: flexwerkers worden eerder ontslagen, terwijl het vangnet achteruit holt.

Hij werd deze week nog even uitgesteld maar hij komt er echt: de Wet Werk en Zekerheid. Deze wet klinkt zo saai dat er nauwelijks over geschreven wordt. Toch is het een nogal ingrijpende wet, waarin weer gesneden wordt in de WW en het ontslagrecht.

Het idee achter deze wet zou zijn dat de flexibilisering van de arbeidsmarkt is doorgeslagen. Er is een kloof ontstaan tussen werknemers. Aan de ene kant staan de werknemers met ontslagbescherming en een CAO, aan de andere kant de zogenaamde flexwerkers, die vrijwel geen rechten hebben. Daarbij groeit de groep flexwerkers ten koste van het aantal werknemers met een vast contract. Dit was al meer dan een decennium aan de gang, maar wordt nu versterkt door de crisis.

Met de Wet Werk en Zekerheid wordt daarom het ontslagrecht meer gestandaardiseerd, ontslagvergoedingen worden gemaximeerd, en er worden maatregelen getroffen om ‘de rechtspositie van flexwerkers verbeteren’. Ten slotte wordt de WW hervormd.

Deze maatregelen maken de situatie echter alleen maar erger.

Met het verbeteren van de rechtspositie van flexwerkers wordt namelijk bedoeld dat de overheid gaat proberen werkgevers te dwingen flexwerkers eerder een vast contract te geven. De eigen rechtspositie van flexwerkers wordt daardoor helemaal niet verbeterd. Die blijft even belabberd. Ook hun perspectief wordt er niet beter op, want door bedrijven te verplichten flexwerkers eerder in dienst te nemen, zullen mensen in praktijk simpelweg nog eerder ontslagen worden dan nu al het geval is. Hiermee wordt het tegenovergestelde bereikt van wat bedoeld is.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Schuldenstelsel

COLUMN - Het akkoord over het sociaal leenstelsel heeft meer nadelen dan voordelen. Maar klaarblijkelijk had van Ojik behoefte aan zijn eigen ‘Kunduz’.

Van Ojik heeft wat uit te leggen. Deze week tekende hij een akkoord waarmee de gemiddelde studieschuld met 15.000 euro wordt ophoogt. Volgens hem wordt het stelsel er eerlijker op.

Toegegeven, sommige zaken in het plan zijn goed verdedigbaar. Het maximale percentage van het loon dat verplicht afbetaald wordt ligt flink lager, en mensen met een laag inkomen worden bij het afbetalen meer ontzien dan nu het geval is. Inderdaad een forse verbetering ten opzichte van de situatie nu.

Verder is het natuurlijk leuk dat er wat extra OV-kaarten worden uitgedeeld.

Maar dat was het dan ook wel.

De hogere aanvullende beurs voor kinderen van ouders met een laag inkomen die GroenLinks bedongen heeft lijkt leuk, maar netto gaan deze studenten er toch op achteruit. Daarbij heeft iemand met rijke ouders die weigeren te betalen aan de studie daar niks aan.

GroenLinks verdedigt haar actie met het argument dat met de huidige basisbeurs ook mensen met lage inkomens meebetalen aan de studie van mensen die daardoor later veel verdienen. Zij noemt dat onnodig en oneerlijk.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Wapenwedloop

COLUMN - De schreeuw om meer investeringen in defensie wordt verdedigd met misleidende cijfers. In werkelijkheid betalen wij nu al onevenredig veel aan defensie.

Nederland is zich teveel aan het ontwapenen! Ons leger stelt niks meer voor! Wij, en de hele Europese Unie, wij zijn ‘free riders‘, afhankelijk van de VS die ons moeten verdedigen. Dat moet veranderen. Nederland moet aan de wapens.

Dit verhaal klinkt vanuit de legertop. Obama wil het. De Christelijke partijen maken er een speerpunt van bij de onderhandelingen voor gedoogsteun, de VVD ziet het bij monde van Halbe Zijlstra wel zitten, Timmermans voelt er na een bezoekje in Washington ook wel voor, en Hans Hillen doet er een schepje bovenop.

De propagandamachine draait op volle toeren.  Nu de Russen zich roeren is het publiek extra vatbaar voor deze propaganda. Maar is het waar?

Inderdaad, als we landen gaan vergelijken op percentages van het BNP lijken we wel militaire dwergen. En terwijl de rest van de wereld bewapent, bezuinigen wij.

Hoe manipulatief dit soort artikeltjes zijn zien we echter als we de absolute defensiebudgetten gaan vergelijken. Want dan ziet het plaatje er plotseling totaal anders uit.

Eerst eens kijken naar Nederland. Qua defensie-uitgaven staat Nederland op plaats 23 van wereld. Boven Polen, Pakistan, Noord-Korea, Indonesië, etc etc. Wij geven anderhalf keer zoveel geld uit aan wapens als Iran, dat door de hele wereld bedreigd wordt, twee keer zoveel als Zwitserland, dat in geen enkel bondgenootschap zit, als Argentinië, als Zuid-Afrika, en zo verder.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Zwitserse bewapening

COLUMN - Is Zwitserland het bewijs dat een liberale wapenwet meer veiligheid kan bieden? Het blijkt van niet.

Vorige week in de kranten: 60 procent van de winkeliers pleit voor het recht een wapen onder hun toonbank te hebben. Twintig procent blijkt dat wapen zelfs al onder de toonbank te hebben liggen. Ook geldtransportbedrijf Brink’s zou zijn medewerkers graag bewapenen.

Hoewel dit soort standpunten door de gevestigde politiek (nog) niet op de agenda wordt gezet, is er duidelijk een verschuiving in de publieke opinie gaande. Bij incidenten waarin burgers het recht in eigen hand namen komt doorgaans veel sympathie los. Met inbrekers heeft niemand medelijden, zelfs een staatssecretaris niet. En wat heeft een wapenverbod voor zin als illegaal wapenbezit mogelijk niet wordt vervolgd?

De argumenten voor een meer liberale wapenwetgeving klinken soms logisch. Als criminelen weten dat winkeliers bewapend zijn, dan bedenken zij zich vast wel twee keer voordat ze een overval plegen, toch? Bovendien houdt een verbod op wapens vooral de mensen tegen die toch wel geneigd zijn zich aan de wet te houden. Een verbod op wapens is dus eigenlijk een ontwapening van de verkeerde mensen.

De tegenargumenten klinken echter net zo logisch. Criminelen zullen heus niet braaf thuis blijven zitten wanneer winkeliers zich bewapenen. Ook zij zullen zich zwaarder bewapenen, en bij een confrontatie eerder schieten. Daarbij valt de wereld niet in te delen in goede en slechte mensen. Wie vandaag een wapen onder zijn toonbank legt om zich te verdedigen, kan morgen op het idee komen het op een verkeerde manier te gebruiken. Of er gebeurt gewoon een dom ongeluk mee, al dan niet veroorzaakt door een verhit hoofd.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Oneerlijk

COLUMN - Nog veel erger dan dat er bezuinigd wordt op sociale zekerheid, is de manier waarop.

Het is bekend: het kabinet Rutte II wil flink bezuinigen op de sociale zekerheid. Een kleine greep uit de maatregelen:

De bijstand wordt verder omgetoverd in een systeem van boetes en strafkortingen, die worden uitgedeeld aan mensen die zogenaamd niet genoeg hun best doen om aan een baan te komen.

Zeker in een tijd waarin ook gemotiveerde mensen niet aan een baan geraken is het nut hiervan ver te zoeken. Maar het levert geld op.

Veel geld wordt ondertussen al binnengehaald met de vernieuwde fraudewet. Als iemand een verkeerde opgave doet in zijn voordeel, moet hij of zij 200% van dat bedrag terugstorten met het uitgangspunt: schuldig tot het tegendeel bewezen is.

Het behoeft geen bewijs dat door deze maatregel veel mensen die te goeder trouw waren beboet worden, en er ook mensen door in moeilijkheden komen. Maar het levert wat op.

En dan hebben we ook nog de mantelzorgboete: mensen die bij elkaar intrekken om voor elkaar te zorgen mogen driehonderd euro per maand inleveren. Zogenaamd omdat mensen die samenwonen toch zoveel voordeliger uit zijn.

Het is nauwelijks te verdedigen, maar er moest nog een bezuiniging ingeboekt worden.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Een boete op samenleven

COLUMN - Niet alleen de kostendelersnorm, het hele idee om samenleven te beboeten hoort bij de ‘maatwerkziekte’ die uiteindelijk de sociale zekerheid ondermijnt.

Afgelopen weken is veel gedebatteerd over de zogenaamde kostendelersnorm, door tegenstanders ook wel de mantelzorgboete genoemd. Een bejaarde die een familielid in huis neemt mag vanaf volgend jaar juli driehonderd euro per maand van zijn of haar AOW inleveren.

Dit terwijl het kabinet Rutte II tevens bedacht heeft dat het flink op de zorg kan bezuinigen door werk af te schuiven op vrijwilligers. Verplegend personeel kan ontslagen worden om dat werk dan gratis te laten doen door mensen die toch niet veel omhanden hebben… bijvoorbeeld omdat ze net ontslagen zijn. En wanneer deze mensen niet willen, dan dwingen we ze wel door middel van boetes op een uitkering.

Maar het houdt hier dus niet op, want wie geconfronteerd wordt met wegvallende zorg voor oma, en oordeelt dat het dan maar handig is om voor de 24-uurszorg die nodig is bij oma in te trekken, ziet oma dus per juli volgend jaar beboet met driehonderd euro per maand. Mensen worden hiermee driedubbel gepakt.

Logisch, zegt Klijnsma. Mensen die samenwonen hoeven minder uit te geven. En dan kan de uitkering ook wel wat minder hoog zijn.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Exit Martijn, entree Dutroux

COLUMN - Maakt het taboe op pedofilie onze samenleving veiliger, of juist niet?

De pedofielenclub Martijn is verboden. Dit omdat haar gedachten in strijd zijn met ‘levende maatschappelijke opvattingen’.

De schaarse kritiek op dit verbod was tweeledig. Sommigen waarschuwden voor het gevaar van ondergronds gaan van de pedofielen. Anderen hielden een omslachtig pleidooi voor de vrijheid van meningsuiting in het algemeen.

Maar over all bleef de kritiek met name erg voorzichtig. Vrijwel niemand durfde het op te nemen voor de club pedofielen met wereldvreemde ideeën.

Helaas is daarom de vraag niet hardop gesteld of het wel zo zinvol is om Martijn te verbieden.

Bij het onderwerp pedofilie krijgen mensen terecht een waas voor de ogen, omdat ze gelijk denken aan de afschuwelijke voorbeelden waarbij kinderen op een kinderdagverblijf misbruikt zijn, of kinderen die ontvoerd werden om in kelders misbruikt te worden en vervolgens werden vermoord.

We kunnen van Martijn zeggen wat we willen, maar dat is niet wat die vereniging propageerde. Martijn is onder meer verboden omdat ze pleitte voor het legaliseren van seksuele relaties tussen een volwassene en een kind boven de twaalf. Een standpunt waar opmerkelijk genoeg dertig jaar geleden nog een vrij breed draagvlak voor was.

De maatschappij anno nu kijkt volledig anders aan tegen pedofilie. Wie het ook maar aandurft slechts sympathie te tonen, kan rekenen op doodsbedreigingen. In de discussie wordt geen onderscheid meer gemaakt tussen het alleen maar propageren van zogenaamd vrijwillige seksuele relaties en brute verkrachting, en tussen seks met pubers en seks met kleine kinderen.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Dik tevreden met de EU?

COLUMN - Wie zegt dat de EU slechts een samenwerking moet blijven van onafhankelijke staten, zegt eigenlijk dat hij dik tevreden is met de EU zoals deze nu is.

Het is een populaire verzuchting, en we zullen hem de komende tijd nog vaak horen: waarom kunnen we met de EU niet terug naar het EEG model? Dus geen eurofederatie, maar gewoon een samenwerkingsverband, via handelsverdragen van onafhankelijke staten?

Helaas, het grote probleem is nu juist dat de EU nooit veel meer dan dat is geworden. Ondanks de introductie van de Euro en de open grenzen ís de Europese Unie feitelijk niet veel meer dan een samenwerking van democratische staten.

En dat heeft nogal wat consequenties.

Omdat de macht in de Europese Unie niet in het parlement ligt, maar aan de onderhandelingstafels tussen regeringsleiders, zitten we met een parlement dat feitelijk machteloos is tegenover de door regeringsleiders aangestelde Europese Commissie.

Daarom zitten we met een stel bureaucraten in Brussel die aangesteld worden middels schimmige benoemingsrituelen. Daarom is de EU meer vatbaar voor de lobby van bedrijven dan voor de stem van de burger.

Daarom zitten we ook met een EU dat aan elkaar hangt van idiote compromissen, met als symbolisch hoogtepunt de nutteloze halfjaarlijkse verhuizing van het parlement van Brussel naar Straatsburg en weer terug. De EU hangt immers van dealtjes aan elkaar.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Kans gemist

COLUMN - Met Turkije heeft de EU haar kans gemist.

Een meerderheid in de Tweede Kamer wil de onderhandelingen met Turkije over toetreding tot de Europese Unie (EU) ‘herzien‘. Dit omdat die onderhandelingen toch maar een ‘doodlopende weg’ zouden zijn.

Nu, een doodlopende weg lijkt het zeker. Waar Turkije ooit tenminste nog deed alsof het zich aan wilde passen aan de eisen van de Europese Unie, staan Erdogan zijn recente acties nu openlijk haaks op de vrijheid van meningsuiting en de vrijheid van pers.

De EU staat een beleid van mensenrechten en democratie voor, inclusief de vrijheid van meningsuiting, van pers en van godsdienst en levensovertuiging. Zolang Turkije daar niet aan voldoet, geen lidmaatschap. Dat lijkt mij volstrekt helder.

Maar wat heeft het voor zin deze route af te sluiten? Wat zou er nu mooier zijn dan een Turkije dat deze waarden omarmt, en daarna toetreedt?

Economisch gezien zouden we er geen angst voor hoeven te hebben. Turkije doet het momenteel goed. De EU zelf heeft het huis feitelijk minder op orde. Toetreding van Turkije zou het evenwicht na toetreding van een hoop economisch zwakke lidstaten weer wat herstellen. Qua migratie is een Turken-tsunami wellicht minder reëel dan massale migratie van Oost Europa naar Turkije.

Foto: daisy.images (cc)

Politiek Kwartier | Geloof in straf

COLUMN - Het blinde geloof in strenger straffen helpt ons steeds verder van de regen in de drup.

Wie z’n ziektekostenverzekering niet betaalt, krijgt een boete. Veel mensen die dat treft kunnen die boete helemaal niet betalen. Daardoor komen ze in een wanbetalersregeling terecht. Ondertussen zit inmiddels twee procent van de hele bevolking in zo een regeling.

Ook in de sociale zekerheid werkt men sinds kort met hoge boetes om fraude tegen te gaan. Het blijkt echter dat mensen hierdoor langer in een uitkering blijven hangen.

En erger: omdat ze in de financiële problemen komen, blijken ze nota bene juist sneller geneigd tot fraude.

Ondertussen verhoogt Teeven de straffen van het jeugdstrafrecht. Maar los van dat mensen opsluiten bepaald niet goedkoop is, is al lang aangetoond dat crimineel gedrag hierdoor eerder wordt bevorderd dan tegengegaan.

Het is zo verleidelijk om te geloven in het effect van strenger straffen. Als er een hoge straf voor staat, bedenken mensen zich wel tweemaal voordat ze de fout ingaan, toch?

Dat klinkt ook zo logisch. Waarom werkt het dan niet?

Om te beginnen gaat het fout bij het idee dat mensen ongewenst gedrag zouden vertonen omdat ze de straf die erbij staat zo lekker laag vinden.

Vorige Volgende