Kunst op zondag Archives - Page 15 of 57

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Oh oog, o hoor

7 maart 2021 , 08:00 , door P.J. Cokema

Er zijn mensen die wat horen als ze wat zien. Ja, da’s normaal zult u zeggen, ik hoor een auto als ik een auto zie. De synestheten zijn echter een slag apart. Zien ze een kleur, dan horen ze een klank.

Synesthesie is een neurologisch fenomeen. Als één van de zintuigen wordt ‘geprikkeld’, treedt ook een effect op bij een ander zintuig. Er zijn verschillende vormen van synesthesie. Kleuren zien bij het lezen van letters of cijfers, een vorm zien bij het proeven van eten, een klank horen bij een bepaalde geur, etcetera.

In Trouw werden we geattendeerd op een wel heel bekende synestheet: Wassily Kandinsky. Het Centre Pompidou in Parijs heeft in samenwerking met Google Arts & Culture de online tentoonstelling Sounds Like Kandinsky samengesteld. Met veel interactieve ondedelen.

Eén van die onderdelen is de interactieve versie van Geel Rood Blauw (1925).

Via ‘Play a Kandinsky’ kun je dit iconische schilderij beluisteren én ‘bespelen’. Na de ‘click anywhere to start’ krijg je vier keuzes. Ga ze alle vier langs en je zult merken dat het alsmaar leuker wordt.

Het luisteren naar de klanken van kleuren en vormen (blok 2) is aardig, het beluisteren van het schilderij (blok 3) heel leuk, maar zelf een klinkende Kandinsky samenstellen (blok 4) is natuurlijk het spannendst.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | maakt poëzierondje in Doetinchem

28 februari 2021 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

REPORTAGE - Door de combinatie van de lockdown, de avondklok en het winterse weer, blijf ik voor deze editie van Kunst op Zondag dicht bij huis. Tijdens een wandeling door het centrum van Doetinchem ontdekte ik bij toeval een serie gedichten rondom de Catharinakerk. Een rondje om de kerk leverde mooie dichtregels op. Bij thuiskomst las ik dat vrijdag 12 februari jl. Kila van der Starre aan de Universiteit van Utrecht is gepromoveerd op het onderwerp: Poëzie buiten het boek, De circulatie en het gebruik van poëzie. Op de website van haar proefschrift verwijst ze o.a. naar het poëzierondje in Doetinchem.

(klik op de foto’s op de gedichten te lezen)

poëzierondje_in_Doetinchem collage © foto Wilma_Lankhorst

Poëzierondje in Doetinchem © fotocollage Wilma Lankhorst.

Het poëzieproject in Doetinchem is een idee van beeldend kunstenaar Theo van Koot (1954-2015). Het is in 1994 gerealiseerd in opdracht van de Gemeente Doetinchem.

“Straatpoëzie is poëzie die in schriftelijke vorm is aangebracht in de openbare ruimte.
Dit betekent dat de tekst dag en nacht gratis bereikbaar moet zijn.”

Definitie van de website Straatpoëzie © Kila van der Starre.

poëzierondje_in_Doeticnhem Mijn vrouw (2020) gedicht © Eddy Buiting © foto Wilma_Lankhorst

Mijn vrouw (2020) © Eddy Buiting © foto Wilma Lankhorst.

Poëzie op lantarenpalen

Al honderden keren heb ik een rondje om de Catharinakerk gemaakt. Maar nog nooit viel mijn oog op de gedichten aan de lantarenpalen. Waarom dat nu opeens wel gebeurde? Op ooghoogte aan de lantarenpaal zag ik een lijst met daarin het gedicht ‘Mijn Vrouw’. Dit gedicht is geschreven door stadsdichter Eddy Buiting ter ere van de onthulling van de virtuele beklimming van de toren (november 2020). Nadat ik deze poëzieregels had gelezen, viel mijn oog opeens op een tekstblokje lager op de paal. Hanny Michaelis nam me mee met ‘Onweer op afstand’.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Splendor

21 februari 2021 , 08:00 , door P.J. Cokema

Muziek in tijden van avondklokken.

Eerst werden de podia gesloten, maar geen nood, met livestreams en filmpjes bleven musici aan het werk. Het publiek kon blijven genieten.
Toen kwam de avondklok. Dat beperkte de tijd die musici beschikbaar hadden om naar opnamelocaties te reizen en voor de avondklok weer thuis te zijn.

Maar creatievelingen zijn niet voor één avondklok te vangen. Een lumineus, schitterend, prachtig idee van Splendor is niet stil te krijgen.

Het idee: twee musici die niet eerder een programma samen maakten en waarvan de instrument-of genre combinatie niet voor de hand ligt zoeken elkaars muzikale raakvlakken en vormen samen een Duo voor één Dag.
Overdag repeteren ze, ’s avonds treden ze op. Tot de lockdown werden de optredens elke vrijdag om 20.45 uur uitgevoerd en waren ze, tegen betaling, via een livestream bij te wonen.

Tijdens de lockdown moest het publiek wegblijven, maar gingen de concerten door. En de livestreams zijn tot het einde van deze lockdown gratis toegankelijk, dus voor leden en niet-leden.
Nog steeds om 20,.45 uur? Dat kan natuurlijk niet. De concerten zijn vervoegd naar 18 uur.

Laten we eens kijken en luisteren naar één van die pareltjes van Splendor.
Pianist Gerard Bouwhuis en violiste Heleen Hulst als begeleiders van de ‘stille film’ Everything I can see from here, een animatieflm gemaakt door en Sam Taylor en Bjorn-Erik Aschim van The Line Animation.

Foto: Joan (cc)

Kunst op zondag | Pluim alleen

14 februari 2021 , 08:00 , door M&M

pluim alleen
waar is je riet

pluim alleen
op de haarlesedijk

en pluim zegt
met vastberaden blik
niets krijgt mij hier weg
de rest wel
mij niet

pluim recht z’n ruggetje
tegen de noordooster
en de gure vrieskou

en pluim zegt
ga toch weg
zie je niet
dat ik het druk heb
met overblijven
het is de rest niet gelukt
mij wel

ik zei dag pluim
en liep de dijk af
en dacht
potdomme zo’n pluim alleen
daar moesten er meer van zijn

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Marius van Dokkum

7 februari 2021 , 08:00 , door Krina van der Drift

In december bezocht ik in Harderwijk het Marius van Dokkum Museum. Als je in het oosten van het land in een boekhandel bent kom je vaak ansichtkaarten met zijn werk tegen. Daar ken ik zijn werk in ieder geval van en het leek me leuk om eens in het museum nader kennis te maken met meer werk van hem. Heel verrassend! Ten eerste het oude buurtje in Harderwijk waar het museum in een prachtig oud pandje is gevestigd (pandje werd in de 16de eeuw al gebruikt door de St. Johannieterorde en later door de universiteit voor de anatomielessen) , maar ook dit werk bijvoorbeeld. Wat ik ken van hem is vooral kunst met een glimlach, maar dit vind ik ook prachtig, zo teer, bijna ontroerend.

Marius van Dokkum museum, stilleven met oude druiven, © 2016 foto Krina van der Drift

Dit is wat ik bedoel met “kunst met een glimlach”….wat leuk en typisch voor het werk van Marius van Dokkum.

Marius van Dokkum museum, Dansje in de kerk, 2005 © foto Krina van der Drift

Als kind al wist hij dat hij kunstschilder zou worden; hij deed niks anders dan tekenen. Hij ging naar de kunstacademie met het idee dat je daar schildertechnieken zou leren, maar in die tijd was realisme een taboe, je moest experimenteren. Omdat hij toch de voorkeur gaf aan realistisch werk, kreeg hij het advies om door te gaan als illustrator/vormgever. daar heeft hij nooit spijt van gehad, want zo leerde hij goed tekenen. Schilderen leerde hij later van collega’s als Henk Helmantel.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Muren en bruggen

31 januari 2021 , 08:00 , door P.J. Cokema

In Den Bosch krijgen winkeliers steun van street art kunstenaars. Onder het motto ‘Using Walls to Build Bridges’ (muren voor bruggen) gaat Frank Willems van Kings of Colors er voor zorgen dat de dichtgetimmerde winkels er niet zo troosteloos uitzien.

De winkeliers hebben uit voorzorg hun zaken dichtgetimmerd na de rellen van vorige week. Nu afwachten of het rustig blijft in Den Bosch en de kunstwerken het overleven. Dat zou wel zo aardig zijn, want als de panelen er weer af kunnen, worden ze geveild en gaat de opbrengst naar de winkeliers.

Het street art platform ‘King of Colors’ kennen we onder andere van de silo’s aan de Bossche Tramkade.

Flickr Henk-Jan van der Klis Silo’s Tramkade ‘s-Hertogenbosch 2 CC BY-NC-ND 2.0

Bruggen en muren. Daar weten ze in Den Bosch meer van. Bijvoorbeeld in de muurgedichten. Dit gedicht van een anonieme 14e eeuwse dichter, is uiterst toe[passelijk bij wat veel Bosschenaren voelden na de rellen: ‘Ghequest’.

Flickr Blinde Schildpad GeQuetst CC BY-NC-SA 2.0

Een gedichtje van Jan Emmens mag misschien enige troost bieden. Een nachtje er over slapen en dan met goede moed weer verder: ‘De slaap is als een brug’.

Flickr Metro Centric DE SLAAP is als een brug CC BY 2.0

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | verkent musea online

24 januari 2021 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

REPORTAGE - Door de verlenging van de lockdown blijven de musea voorlopig t/m 2 maart 2021 dicht. De honger naar kunst en cultuur neemt hierdoor verder toe. Museummedewerkers werken sinds het begin van de corona-pandemie intensief aan alternatieven. Als kunstliefhebber kun je nu in talrijke musea virtuele rondleidingen volgen, online de collectie bekijken of podcasts beluisteren. Uit dit wekelijks groeiende aanbod heb ik voor Kunst op Zondag een eerste selectie gemaakt. Ik wens je veel online plezier.

“Cultuur biedt ons interpretatiekaders.
En meer dan dat, ze biedt ook veerkracht.”

uitspraak: Lotte Jensen, hoogleraar Nederlandse literatuur en cultuurgeschiedenis bron:Radboud Recharge 14.1.2021 © Bea Ros

Van Abbemuseum Eindhoven © foto Wilma Lankhorst.

Struin thuis door het Van Abbemuseum

Bezoek nu via de virtuele rondleiding de tentoonstelling Positions #6: Bodywork in het Van Abbemuseum. Voor deze tentoonstelling bestudeerden vijf kunstenaars de maakbaarheid van het lichaam. Het effect is humoristisch, hallucinerend, klinisch en onthullend. Via deze link kun je thuis door het museum struinen.

musea online Zach_Blas_Positions_6_Bodywork_2020_2021_Van_Abbemuseum_Eindhoven © Foto_Peter_Cox

Position s#6Bodywork (2020-2021) © Zach Blas in Van Abbemuseum Eindhoven © foto Peter Cox.

In de zaalafbeeldingen staan verwijzingen naar onder andere videofragmenten waarin de kunstenaars zelf uitleg geven over hun werk. De artiesten die aan dit project hebben meegewerkt zijn de Engelse kunstenaar, filmmaker en schrijver Zach Blas (1981), de Bengalese kunstenaar Praneet Soi (1971), de in Londen geboren artiest Navine G. Khan-Dossos (1982), Laure Prouvost (1978) videokunstenaar geboren in het Franse Croix en de Noorse kunstenaar Ajla R. Steinvåg, die nu in Eindhoven woont en werkt

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Pizzadozen

17 januari 2021 , 10:38 , door P.J. Cokema

Enig idee hoeveel kunst we weggooien? Misschien zijn we zo nonchalant omdat we het gratis en in enorme hoeveelheden krijgen aangeboden. En dikke kans dat die berg weggegooide kunst in tijden van corona fiks groter is geworden.

We gaan eens kijken naar ‘verpakkingskunst’. Daar moet je nog goed mee oppassen, want het coronavirus schijnt het goed vol te kunnen houden op plastic en ook op karton blijft het een dag in leven. Een kartonnen preventiescherm biedt dus misschien niet de beste bescherming.

Maar er wordt met ‘verpakkingskunst’ nog aardige dingen gedaan. Bijvoorbeeld de vet fraaie kunst op pizzadozen.

Kunst op pizzadozen

Een voor de hand liggende variant: reproducties van meesterwerken op de doos. De Finse Kirsi Karppinen beschilderde tien pizzadozen met oude kunst. Hier haar versie van de Narcissus van Caravaggio.

Kirsi Karppinen – Pizza box 8, 2014, oil on pizza box. cc Flickr

Is de spotprent kunst? En kunt u zich dan voorstellen dat een Nederlandse horecaondernemer een cartoonist vraag zijn pizzadozen te voorzien van een Rutte, De Jonge. Koolmees en Wiebes die het land opvreten? In Italië meende een pizzabakker in Turijn dat Berlusconi en coalitiegenoten het land aardig verdeelden.

régine debatty Pizza Box Flickr CC BY-SA 2.0

Foto: Joan (cc)

Kunst op zondag | De buurvrouw is nog niet dood

10 januari 2021 , 08:00 , door M&M

De buurvrouw is nog niet dood

De buurvrouw is nog niet dood.
Ze leeft nog. We horen haar soms
aan de andere kant van de muur.
De maden kruipen al wel rond in haar kliko, massaal.
De kraai zit op haar schoorsteen.
En haar kleren zitten vol met vlekken,
die langzaam kruipen naar haar handen,
oprukken naar haar gezicht.
Haar gang is wankel,
ze moet gesteund door vreemde arm
of zoon. Haar ogen zwemmen.
Bezoek krijgt ze niet,
Er komen vreemde dampen uit haar huis.
Haar gang is wankel,
alsof ze de weg naar het graf
niet vinden kan.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | Architectuurwandeling Almere

3 januari 2021 , 08:00 , door Krina van der Drift

Vanwege de voortdurende pandemieproblemen zijn de musea nog steeds gesloten en bied ik jullie nog maar eens een volledig coronaproof kunstuitje aan. Een architectuurwandeling in Almere. Zelf ben ik al heel lang van plan om dit eens in Rotterdam te doen, maar Almere heeft ook heel wat te bieden. Omdat ik daar een tijdje geleden toevallig was, heb ik me daar zeker met deze wandeling vermaakt. Als je door het centrum van Almere loopt wordt je verrast door de hedendaagse architectuur van René van Zuuk, Rem koolhaas, Herman Hertsberger en vele anderen. Almere is derde op de lijst van architectonische plaatsen in Nederland en voert zelfs de lijst aan van “European New Towns”.

Hierboven zie je The Wave (2003-2004) van René van Zuuk Architecten B.V. Almere. Echt een heel bijzonder gebouw met inderdaad een soort golf in de gevel. Dit opvallende gebouw aan de waterkant, uitzicht op het Weerwater, is een wooncomplex. Er zijn 42 ruime appartementen met vier verschillende indelingen. De appartementen strekken zich uit over zes niveaus en lijken uit de gevel te schuiven als luciferdoosjes. René van Zuuk is een architect uit Almere en je komt nog meer werk van hem tegen onderweg.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | vooruitblik 2021

27 december 2020 , 08:00 , door Wilma Takes a Break

NIEUWS - In de laatste editie van Kunst op Zondag van dit jaar, kijken we vooruit naar 2021. Op dit moment zijn alle musea helaas weer gesloten. Maar voor 2021 staan er weer veel mooie exposities ingepland. Uit het grote aanbod, heb ik een keuze gemaakt voor de eerste helft van het nieuwe jaar. Laat je ook in het komende jaar weer verrassen door Kunst op Zondag.

Kunst op zondag Rivivere campagnebeeld © De Domijnen Sittard

Januari 2021

Rivivere herleven, nieuw leven inblazen, herbeleven

De Domijnen, Sittard

De museumdepots in ons land liggen vol met objecten. Er is vaak eeuwenlang volop verzamelend door museummedewerkers met een bepaalde bedoeling. Het verrast je misschien maar het was lange tijd niet gebruikelijk om informatie over de aankopen vast te leggen. En soms was de informatie gewoon onvolledig. Het gevolg hiervan is dat er objecten in de collectie terecht zijn gekomen die er volgens de huidige maatstaven niet meer passen of gewoon nooit geaccepteerd zouden zijn. Kapotte glaasjes, scherfjes en onderdelen van meubels of gereedschappen, spulletjes die niet compleet zijn of zwaar beschadigd.

Theresie Tholen

Conservator Kitty Jansen-Rompen van Erfgoedcentrum De Domijnen in Sittard raakte gefascineerd door het werk van beeldend kunstenaar Theresie Tholen. Tholen blaast op een bijzondere manier oude voorwerpen nieuw leven in. Kitty Jansen nodigde Theresie Tholen uit om een expositie samen te stellen. Jansen vroeg of de kunstenaar daarbij gebruik wilde maken van afgekeurde spullen uit de depots. Het resultaat is straks te zien in Rivivere.

Foto: Joan (cc)

Kunst op Zondag | De Jugendstil van Apeldoorn

20 december 2020 , 08:00 , door Jona Lendering

Apeldoorn is een laatkomertje. De groene Veluwestad heeft geen grootse middeleeuwse geschiedenis. Het werd pas later wat, toen mensen zich realiseerden dat de beekjes die van de Veluwe kwamen neerstromen nuttig konden zijn om watermolens aan te drijven. Zo ontstond de papierindustrie. Maar Apeldoorn werd pas echt meer dan een vlek op de landkaart toen stadhouder-koning Willem III besloot een oud jachtslot uit te breiden met een paleis, Het Loo.

Apeldoorn Jugendstil Hoofdstraat 92-102 © eigen foto J. Lendering

En het was nog later, toen koning Willem I een kanaal liet graven, dat het grote dorp veranderde in een kleine stad.

Langs het kanaal kwamen industrieën. Er kwam een gasfabriek. Een spoorwegstation – eigenlijk twee: Het Loo had een eigen station – zorgde voor snellere verbindingen, zodat koning Willem III, koningin Emma en koningin Wilhelmina regelmatig in Apeldoorn verbleven. Een negentiende-eeuwse boom town.

Dat zie je aan de architectuur. De Apeldoornse Dorpsstraat, die inmiddels Hoofdstraat heet, staat vol gebouwen uit de late negentiende en vroege twintigste eeuw. U mag het Art Nouveau noemen of Jugendstil, al zijn er natuurlijk ook gebouwen in andere bouwstijlen. Het is me als Apeldoorns kind nooit opgevallen, maar toen ik er onlangs een maand rondwandelde, zag ik het ineens overal. Hier zijn wat voorbeelden.