Overzicht

serie

Closing Time

Foto: Ted (cc)

De dagelijkse afsluiter met muziek en heel soms wat anders


Closing Time | Ursonate

, door

Poëzie wordt muziek als het een klankdicht is. U ziet en hoort de beroemde Ursonate van Kurt Schwitters, uitgevoerd door het Amsterdam Merz Koor.

Dat is een van de vele projecten geïnitieerd door Luc Ex (a.k.a. Luc Klaasen). Hem kennen we van de jaren dat hij bassist was bij het roemruchte The Ex.

De Ursonate, dit jaar 100 geworden, is in Nederland bekend geraakt door de uitvoeringen van Jaap Blonk. Een versie dioor Kurt Scwitters zelf uitgevoerd hoor je hier, een bewerking van Jaap Blonks versie zie je daar.

Closing Time | Klepperdeklep

, door

In onze rubriek ‘ritme-instrumenten’ hoort en ziet u vandaag de ‘bones’. Beenderen dus. En waar lijkt dat op?

Nee, niet de lepeltjesmuziek. Wel is het sterk verwant aan kleppermuziek. Waarschijnlijk zijn er nog maar weinig mensen die het oudhollands liedje ‘Klepperdekklep’ kennen. AVRO’s Kinderkoor zong in 1933:

Klepperde, klepperde klep klep klep,
‘k Ben zo blij, dat ik, ‘k ben zo blij, dat ik,
‘k Ben zo blij, dat ik ze heb.

Closing Time | Grote boze wolf

, door

Er was eens, heel lang geleden, een opvoedkundige die ontdekte waarom de jeugd van destijdswoordig zich zo verveelde. Saai, klaagden zij. Zo saai.

De opvoedkundige keek eens naar wat de jeugd allemaal had. De jeugd had alles! Ja, zelfs een toekomst! Kom daar vandaag nog maar eens om…

Had de jeugd echt alles? Nee, er miste iets. De opvoedkundige moest goed kijken maar zag uiteindelijk wat er mankeerde. Angst! De jeugd was nergens bang voor, want er wás niets om bang voor te zijn.

Closing Time | Burning

, door

Waarom zou je zoeken naar een eigen geluid als dat geluid al bestond in de jaren zestig? Je hoef alleen maar het stof eraf te blazen, wat aanpassen aan de eigen tijd, wat moderniseringen, elektronica, en voila, lekkere nostalgische soul die niet zou misstaan in een James Bond film. Een genrestukje van de Yeah Yeah Yeahs, maar aanstekelijk gedaan.

Closing Time | Te jong om te sterven

, door

Dat een mens sterft, is de bedoeling van het leven. Maar…..

… (excuus voor de cliché tranentrekker) alle mensen die omkomen door oorlog, honger, klimaatopwarming, pandemieën, milieuvervuiling,  zijn ongeacht hun leeftijd te jong om dood te gaan.

En daar dan weer een prettig, funky muziekje over?
Jamiroquai – Too Young to Die.

Closing Time | Alice Phoebe Lou

, door

Zij maakt een gat in het hek en laat haar ellendige gevangenis achter haar. Maar ja, waar te gaan? Zoveel was er tot aan de horizon niet meer te zien. Een door hebzucht kaalgevroten wereld…
Dan maar naar Mars?

Singer-songwriter Alice Phoebe Lou bezingt de onrust van iemand die zich in deze roerige wereld niet meer thuisvoelt, maar ook niet goed weet waar ze heen kan.

Of dit een autobiografisch liedje is vermelden de annalen niet. Maar Alice Phoebe Lou lijkt wel een ietwat rusteloos bestaan achter de rug te hebben. Geboren in Zuid-Afrika, een uitstapje naar Parijs gemaakt en de boterham verdiend als fakkeljongleur.

Closing Time | Nurses With Knives

, door

Bij het album Lachesism las ik de volgende definitie van het woord:

Lachesism n.

the desire to be struck by disaster —to survive a plane crash, to lose everything in a fire, to plunge over a waterfall— which would put a kink in the smooth arc of your life, and forge it into something hardened and flexible and sharp, not just a stiff prefabricated beam that barely covers the gap between one end of your life and the other.

Closing Time | 7ebra

, door

Veel muziek is er online of op de streamingdiensten niet te vinden van het Zweedse duo 7ebra, terwijl ze toch een hele set speelden op het festival Left of the Dial afgelopen weekend. Tot hun debuutalbum begin 2023 moeten we het dus doen met dit ene nummer. Op het festival werden ze aangekondigd als iets dat klinkt als Zero 7 of Air, maar dat hoor ik nou net weer niet in dit nummer. Toevallig viel mijn oog op het feit dat hun producer de ‘huisproducer’ van The Cardigans was, en ja, daar lijkt het ook wel een beetje op.

Closing Time | Seashore (Live at Melkweg ADE)

, door

De zee

De zee kun je horen
met de handen voor je oren,
in een kokkel, in een mosterdpotje,
of aan zee.

-Judith Herzberg-

Dat is mooi verwoord door Judith Herzberg. Alleen nu had haar gedicht uitgebreid kunnen worden met een nieuwe laatste regel: de zee kun je ook horen in de Melkweg tijdens het Amsterdam Dance Event.

Maar dan hoor je eigenlijk niet de echte zee. De golven die je hoort komen uit de modulaire analoge synthesizer, de Buchla 200e van de Amerikaanse elektronische muziek pionier Suzanne Ciani. Pionier? Ja, mevrouw is inmiddels al 76 jaar. Normaal staat ze in haar eentje op het podium achter de knoppen, schuifjes  en de stekkertjes en de plugjes, maar nu staat er een groot orkest: strijkers, harp, blazers, vleugel, vibrafoon en het slagwerk, plus een dirigent: Simon Dobson.

Vorige Volgende