COLUMN - We hebben collectief besloten dat scheefwonen fout is. Wanneer een huurhuis een te klein deel van iemands inkomen vergt, mag de huurprijs worden verhoogd. Zo iemand woont immers evident ‘te goedkoop’, en dat is niet de bedoeling, vinden we.
Nu kan ik me terdege voorstellen dat je als overheid een woonpolitiek wilt voeren. Dat je graag ziet dat goedkope huurhuizen worden uitgegeven aan mensen met een laag inkomen, en wilt bevorderen dat wie inmiddels meer is gaan verdienen, doorstroomt naar een duurdere woning.
Maar daar zijn toch betere methodes voor dan elke inkomensstijging van huurders, sinds zij hun intrek in een pand namen, bestraffen met een fikse huurverhoging? De overheid krijgt er niet meer inkomsten door en wint er geen millimeter extra speelruimte mee op de woningmarkt; noch komen er daardoor meer huurwoningen beschikbaar.
De enige partij die beter wordt van dit beleid, zijn de verzamelde woningcorporaties. Zij mogen plots, met dank aan de overheid, hogere huren innen, zonder dat daar enige prestatie tegenover staat. Meer bouwen doen ze al jaren niet, en sinds deze maatregel is het zelfs in hun belang om in- en doorstroom te belemmeren: van deze recent uitgevonden scheefhuurders kunnen ze voor dezelfde woning immers veel meer geld innen dan van ‘horizontale’ huurders.
Scheefhuren is een maatschappelijk probleem, terwijl niemand zich ooit heeft bekommerd om scheef kopen. Kon je tien, twintig of dertig jaar geleden een spotgoedkoop pandje op de kop tikken? Gefeliciteerd! Je aankoop wordt in lengte der dagen door de overheid gesubsidieerd, via de hypotheekaftrek. Maar wee al wie ooit een betaalbaar huurhuis vond, en daar bleef wonen: die staat nu te boek als een vieze scheefwoner. Als iemand die een ander willens en wetens een goedkope woning ontzegt, en die navenant bestraft moet worden.
Ik ben een groot fan van inkomenspolitiek. Herverdeling van gelden houdt ongelijkheid binnen de perken, voorkomt politieke rancune, en resulteert in een stabielere maatschappij.
Maar belastingen horen de gemeenschap te dienen, en mogen nooit geheven worden ten bate van bedrijven. Vindt de overheid mijn huur te laag in verhouding tot mijn inkomen, dan mag zij gerust mijn inkomen afromen. Maar de overheid mag niemand, zuiver op basis van diens inkomen, dwingen om voor eenzelfde dienst of product meer geld aan een bedrijf af te staan dan iemand die minder geld ter beschikking heeft.
Van dat principe zijn we afgestapt. Inkomensheffing is niet meer gerelateerd aan herverdeling, en komt niet meer aan onszelf ten goede, maar aan bedrijven.
Sindsdien verheug ik me op maatregelen tegen scheefeten. Boodschappen doen bij de Lidl of de Jumbo? Wie meer verdient dan 30 mille per jaar, krijgt 10 procent kassatoeslag: die hoort immers boodschappen te doen bij AH. En McDonalds rekent binnenkort tweemaal zoveel voor een hamburger voor al wie meer verdient dan modaal.
Deze column van Karin Spaink verscheen eerder deze week in Het Parool.
Reacties (47)
Politiek als trekpop?
Grote bedrijven houden de touwtjes in handen.
De enige partij … woningcorporaties … zonder dat daar enige prestatie tegenover staat.
Nietes, zij moeten een zware heffing afdragen aan de staatskas. Het is nog maar de vraag in welke mate zij die heffing kunnen doorberekenen aan de scheefhuurders.
Niks te “we hebben collectief besloten”, het is grote onzin. (behalve als het om sociale huren gaat, hiervan vind ik dat de overheid er wel iets over te zeggen heeft, ook al gaat het om herverdeling van gestolen geld)
Woningcorporaties zijn bovendien geen bedrijven
Ik was voor inkomensafhankelijke huur. Ik heb echter nooit gedigd dat je huur met je inkomen stijgt, maar nooit afneemt met inkomensdaling. Je kan in extreme gevallen huurtoeslag (huursubsidie) krijgen. OK, maar waarom krijg je niet een aparte toeslag op je huur als je inkomen hoger wordt? Nee, dan wordt de kale huur omhoog gestuwd. Bovendien is het gedoe om de toeslagen aan te vragen. Zeker in deze tijd van vele zzp’ers met rare inkomenscurves zou het eerlijker zijn om het systeem symmetrisch te maken. Maar goed, nu ik Karins stelling lees ben ik ook hiervan niet meer zo zeker. Ze heeft gelijk, denk ik. Bedrijven zijn het. Hier klopt iets niet.
De term scheefwonen heeft alleen betrekking op sociale huurwoningen. Deze worden tegen kostprijs aangeboden aan mensen die anders geen woning zouden kunnen kopen of huren.
Scheefboodschappen doen zou, in deze context, betekenen dat mensen met een goed inkomen bij de voedselbank in de rij gaan staan.
Veel woningbouwcorporaties hebben besloten om alle huurders met een huurverhoging van 4% te geven. Dat ondermijnt het hele idee van sociale huurwoningen. Precies wat Blok wilt. Blok heeft een hekel aan sociaal.
Het leukst is natuurlijk scheefschaatsen: gewoon op Friese doorlopers blijven schaatsen, terwijl je makkelijk hypermoderne klapschaatsen kunt betalen.
Persoonlijk vind ik de bijbehorende foto van het concern Lidl tot nadenken stemmend………….want mogen mensen met een goed inkomen ook niet meer bij deze prijsvechter kopen( want in verhouding te goedkoop?)
Mogen ze ook niet meer in een goedkopere auto rijden( want in verhouding te goedkoop)?
Of moeten ze voor dezelfde auto meer betalen dan de buurman die minder verdient?
Er is nog iets wat ik in verband met dit onderwerp niet zo goed begrijp:
Mensen met lage inkomens krijgen, voor zover ik weet, huursubsidie, en het probleem lijkt me dus oplosbaar wanneer mensen wanneer ze meer gaan verdienen minder huursibsidie krijgen……….
Dan kunnen ze blijven wonen waar ze hun leefomgeving, kennissen, buren, scholen etc. hebben en dan heeft de overheid daar WEL financiëel voordeel bij.
Maar ik zal er wel niets van begrijpen………al blijf ik het idioot vinden dat iemand voor precies dezelfde woning meer moet betalen dan een ander omdat hij/zij meer verdient.(Of zelfs MOET verhuizen).
Goed punt van Karin.
We hebben collectief besloten dat scheefwonen fout is. Wanneer een huurhuis een te klein deel van iemands inkomen vergt, mag de huurprijs worden verhoogd. Zo iemand woont immers evident ‘te goedkoop’, en dat is niet de bedoeling, vinden we.
Zo gaan we ook scheefrijden en scheefkijken invoeren.
Wij kijken nog naar een beeldbuis tv.
Wat me redelijk lijkt is dat mensen met voldoende inkomen niet in gesubsidieerde huizen wonen.
Voor de rest, het is toch ieders’ keuze z’n geld zo te besteden als hij of zij wil ?
Op het idee van scheefeten was ik ook al gekomen. Alleen ik dacht eerder aan biologisch v.s. kiloknaller. De maatschappelijke kosten van de bioindustrie worden (net als bij de sociale woningbouw) door de hele maatschappij gedragen.
Verdien je genoeg, ben je als je kiloknallers koopt, aan het scheefeten en slaat de cassiere 4% extra aan. Dat betekent natuurlijk dat de cassiere (net als de woningbouwverenigingen) een stapel copieen van belastingaangiftes naast zich heeft liggen om de controleren of ze die extra heffing moet innen.
Het is jammer dat politieke partijen daar niet aan hebben gedacht tijdens het scheefwoondebat. Ik heb de illusie dat als duidelijk wordt dat je belastingaangifte ineens bij een “tiepmiep” ligt, het enthousiasme voor dit soort maatregelen minder zou worden.
@8: Meer inkomen is minder (of geen) huurtoeslag (zoals de huursubsidie tegenwoordig heet), zo werkt het systeem inderdaad. Maar dat geldt dus alleen voor lage inkomens. Op het moment dat je modaal verdient, houdt je subsidie op. Als je 2x modaal verdient, maakt dat dus niet uit.
Sindsdien verheug ik me op maatregelen tegen scheefeten.
ach, kom op. Volgens mij hebben we al jaren een belastingsysteem dat werkt onder het motto “scheefverdienen”. Om dus nu voor de 100ste keer dat hellende vlak in te zetten vind ik nou jammer aan het stukje.
@6:
Helaas is de definitie van ‘sociale huurwoning’ veel ruimer dan je zou denken:
Elk huurcontract van voor 1994 heet sociale huur, en elk huurcontract waarvan de ingangshuur onder de toenmalige liberalisatiegrens lag. De verhuurder doet hierbij niet ter zake.
De woning hoeft dus niet gesubsidieerd, of tegen kostprijs, of onder de marktprijs verhuurd te worden om een ‘sociale huurwoning’ te zijn. Er wordt alleen op bovenstaande definitie gelet.
Grofweg: elke lang verhuurde woning is sociale huur, en elke woning met een huur onder de 680 euro. Er is per definitie geen goedkope huurwoning te vinden die geen sociale huur is.
De overheid heeft een verhuurdersbelasting ingevoerd tegelijk met de extra huurverhogingen voor “scheefwoners”. Dan lijkt het alsof die scheefwoners die belasting betalen, maar dat is maar zeer ten dele zo. [1][4]
De huren gaan jaarlijks met de inflatie omhoog (dit jaar 2,5%) plus een extra verhoging van jaarlijks 1,5% (meer voor scheefwoners). De belasting is ongeveer 1,7 miljard per jaar, en pas in 2017 worden die voor de corporaties grotendeels gecompenseerd door de vier jaar extra verhogingen. Waarvan minder dan een kwart van de scheefwoners komt. [1] [2]
Voor 2017 moet het geld dus uit de reserves komen, dit jaar ongeveer 1 miljard. Als je bedenkt dat ze dit jaar ook nog eens 700 miljoen aan extra steun voor Vestia moeten opbrengen, is het misschien iets begrijpelijker dat er even geen geld is voor investeringen. [3] De 2e Kamer schreeuwde moord en brand, maar ze hebben het zelf veroorzaakt. Zeer hypocriet.
[1] Doorrekening van het Centraal Fonds Volkshuisvesting, dat door Blok bij de stukken voor de eerste kamer was gevoegd (febr. 2013). De maatregel zelf in iets andere vorm was al door het vorige kabinet door de 2e Kamer geloodst.
[2] De extra huurverhogingen gaan tot maximaal de grens van de sociale woningbouw, nu zo’n € 660 / maand, dus de extra verhogingen voor scheefwoners zijn niet onbeperkt.
[3] Zoals zelfs het CFV al had voorspeld.
[4] In de doorberekeningen wordt er ook van uitgegaan dat – indien een woning opnieuw verhuurd wordt – altijd de maximale huur wordt gevraagd (die de kwaliteit van de woning toestaat). Dat betekent dat ook de echte doelgroep voor sociale woningbouw, inkomens < 33.000 per jaar, op termijn de pineut is van deze belasting. Eigenlijk is dat het meest schofterige aan deze hele verhuurdersbelasting, die niets anders is dan een bezuinigingsmaatregel ten koste van de lagere inkomens.
Eens met de strekking van het artikel hoor, maar de (door het prominente plaatje erbij uitvergrote) vergelijking met de lidl komt me toch wat populistisch over wegens de mank lopende gelijkenis.
De behoefte aan een bepaald type woning op een bepaalde locatie zit toch echt wel wat ingewikkelder in elkaar dan de keuze voor de supermarkt waar je je boodschappen doet.
Waar is bijvoorbeeld de wachtlijst van jaren voordat je je uberhaupt eens rond mag kijken in de supermarkt van je keuze om te kijken of deze bevalt om je vervolgens voor lange tijd aan deze supermarkt te confirmeren?!???!?
En sinds wanneer is de LIDL in Amsterdam duurder dan die in Winschoten?!?!?!?
De oplossing is natuurlijk evident: de héle woningmarkt moet op de schop, en niet alleen een klein onderdeel zoals het scheefwonen bij huurwoningen. Dat wil nog niet zeggen dat de basisgedachte achter dat onderdeel nu meteen fout is.
@14: Ik vind 650 een forse prijs voor een “goedkope”huurwoning, dat komt misschien omdat ik al meer dan veertig jaar niet heb gehuurd, maar mijn ervaring is dat je dan aan een koopwoning per maand minder geld kwijt bent.
Ik krijg nu de indruk dat de HUREN de laatste tientallen jaren exorbitant zijn gestegen, asociaal zelfs.
Laten ze daar eens wat aan doen.
“We” hebben helemaal niets besloten. Dit hele geintje staat niet in de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen. Ook verhuurders van woningen in de vrije sector blijken huurverhogingen te rekenen, gebaseerd op van de overheid verkregen belastinggegevens. Ook in mijn wijk zijn de woningen voorheen allemaal verhuurd aan mensen die konden aantonen dat ze zeker niet weinig, maar minimaal genoeg verdienden om de huur te kunnen opbrengen: arbeidscontracten moesten worden getoond, bankgaranties gegeven, etc. Nu worden die huurders hier alsnog voor beboet. (Bij mij is de verhouding inkomen/huur kennelijk nog net in orde, maar vooral gepensioneerde buren hebben er last van.)
Dit is een staaltje oplichtingspolitiek om mensen geld uit de zak te kloppen. Het is een soort accijns, gekoppeld aan je inkomen, en voor vrije sector woningen lijkt er een fuik te zijn gevormd om je geld af te troggelen: je mag er alleen huren als je genoeg verdient, maar omdat je genoegd verdient, wordt de huur jaarlijks verhoogd.
Dat verhuurders dit doen, toont ook wel hoe meegaand Nederlandse burgers zijn. Mijn vertrouwen in de politiek is de laatste jaren tot een nulpunt gedaald. Het zijn allemaal boekhouders en filiaalhouders. Het draait alleen om geld. Af en toe kunnen de PvdA, VVD, CDA en D66 weer eens heilig doen over vrijheid, principes, mensenrechten, maar het liefst zouden ze je dwingen om je geld direct af te geven en je geld te besteden aan door hen voorgeschreven organisaties. Maar persoonlijk “budgetrecht” heb je alleen als je boven de ton verdient.
@17 Hans: “..maar mijn ervaring is dat je dan aan een koopwoning per maand minder geld kwijt bent.”
Als huurder is dat ook mijn ervaring: vrienden en familie met een woning die een keer zo groot zijn als de mijne betalen bijna de helft minder aan hypotheek dan ik aan huur kwijt ben.
Het is volstrekt logisch dat die woningcorporaties de extra huuropbrengsten moeten aftikken. Ze ontvangen tenslotte meer huur dan waarop zij op grond van de calculaties recht hadden en anders kopen ze er toch maar maserati’s en cruiseschepen voor.
In totaal wordt ca 27 mld. aan woningmarktsubsidies rondgepompt, waarvan grofweg 10 mld huur en 17 mld eigenwoningbezit. Tel daarbij de toeslagen, excl huurtoeslag, van 9 mld en er wordt dus 36 mld rondgepompt. De belastingkomsten box I, II en II zijn ca 115 mld, minus allerlei heffingskortingen 35 mld. netto dus maar 80 mld.(2009). Het belastingsysteem is dus volstrekt belachelijk.
Het is dus duidelijk wat het hervormingspotentieel van ons belastingstelsel is. Daaraan hoeven de laagste inkomens overigens niets tekort te komen door negatieve belastingen kunnen ze er zelfs gemiddeld beter van worden.
De mensen die er echt slecht aan toe zijn in dit carrousel zijn de inkomens tussen zeg ca 29.000 en 34.000: geen toeslagen en ook niet aan het HRA-infuus. Dat wordt dus op een houtje bijten en dat is pas scheef.
Op zich is het idee aardig dat een ieder die er ruim genoeg geld voor heeft geen aanspraken kan maken op door gemeenschapsgeld gefinancierde voorzieningen. Dat is inderdaad de kern van de kritiek op scheefwoners.
Voor zover ik weet wordt de Lidl niet met overheidssteun overeind gehouden, dus de vergelijking is leuk maar wringt een beetje in de aangezwengelde discussie, maar dat terzijde.
Verder worden scheve situaties via de belastingen rechtgetrokken. Okee, over de marges wordt getwist, maar wie door een lage huur veel van een groot inkomen overhoudt, betaalt meer belasting dan iemand met een laag inkomen en dezelfde huur.
Scheve zaken kun je rechttrekken door afspraken te maken over hoe recht iets moet zijn. Wonen valt nog steeds onder de meest rudimentaire basisvoorzieningen. Je zou kunnen afspreken wat een bepaalde hoeveelheid vierkante meters huisvesting per persoon tegenwoordig kost.
Elke ingezetene heeft dan recht op minimaal die hoeveelheid vierkante meters tegen die afgesproken kosten. Kan iemand die kosten niet ophoesten (door bijv. werkloosheid, te weinig inkomen buiten eigen schuld, te hoge lasten wegens chronische ziektes, etc.) dan springen we met zijn allen bij.
Kan iemand het wel betalen dan is hulpfinanciering niet nodig, hetgeen ook mag gelden voor koopwoningen (dus hyptotheekrente afschaffen voor inkomens die de afgesproken vierkante meters wel kunnen betalen).
En basta. Maar de doorstroming op de woningmarkt dan? Ja, daar gaan we natuurlijk niks aan doen. Want voordeurdelers zijn ook een aardige bron van inkomsten voor de staat. Hoe langer starters bij pa en ma blijven wonen, hoe voordeliger dat is op te toucheren inkomstenbelastingen en kortingen op uitkeringen.
@5: Ik meen me te herinneren dat ten tijde van de “vermaledijde”den Uyl( of later, daar wil ik even vanaf wezen) er ook een bepaalde norm was wat men mocht/kon/hoefde uit te geven aan het wonen.
Wie het voor me wil opzoeken , graag, ik meen dat het ging om maximaal 25 % van het netto-inkomen.
Als je met 650 Euro (kale??) huur zit zou dat betekenen dat je minimaal 2600 euro netto moet verdienen.
Ik krijg echter de indruk dat veel mensen , zeker mensen met minimum- of lagere inkomens, VER boven die 25% norm uitkomen.
Dus kortom en nogmaals:
De HUREN zijn de laatste tientallen jaren absurd en asociaal gestegen.
@21: Op zich is het idee aardig dat een ieder die er ruim genoeg geld voor heeft geen aanspraken kan maken op door gemeenschapsgeld gefinancierde voorzieningen.
Volgens mij werden woningbouwcorporaties gefinancierd uit de inkomsten uit verhuur. Ze hadden in ieder geval ruim voldoende geld om in zeeschepen en wat dies meer te investeren. De door gemeenschapsgeld gefinanciërde deel bestaat uit huursubsidie, wat sowieso inkomensafhankelijk is.
Uiteindelijk is het raar dat een voorziening die is ontstaan uit het in collectief verband verlagen van de kosten zo’n speelbal is geworden van een politiek bedrijf die spuugt op collectiviteit en het op ideologische gronden wil vernietigen.
Woningcorporaties bouwen als een gek.
Kantoren. Het liefst prestigieuze.
@19
behalve dan natuurlijk dat
– Het (groot) onderhoud door de eigenaar van een huis zelf wordt gedaan.
– Bij een aantal sociale huurwoningen zit de glasverzekering bij de kosten in.
– Aan de gemeente betaal je alleen het bewonersdeel en niet het eigenaarsdeel.
– Als de markt klapt (zoals nu)/de gemeente een bordeel toestaat naast jouw woning, zit je als huurder met minder financiële problemen
even los van wat ‘waar’ is: het vergelijken van huur met hypotheekkosten is niet precies genoeg. Waar krijg je terug voor je centen.
Mijn ´gok´~ het duurst is een eigen woning gecombineerd met een veel te ambitieuze bejaarde bewonersvereniging. Eentje die graag tweejaarlijks de kwast door het trappenhuis laat halen, of een tuinman wil om het onkruid eruit te trekken.
We hebben niet collectief besloten dat scheefwonen fout is. We hebben hoogstens democratisch besloten dat we het willen ontmoedigen.
Maar waarom eigenlijk? Blijkbaar werkt de huursubsidieconstructie niet goed genoeg? Wellicht hebben we te mooie sociale huurwoningen gebouwd en is het prijsverschil tussen die woningen en reguliere woningen te groote geworden? De schuld van de huurders is het in ieder geval niet; er is helemaal niets mis met lekker goedkoop willen wonen.
Verder inhoudelijk 100% eens met het standpunt van de auteur. Weg met inkomensdiscriminatie. Weg met het uberhaupt doorgeven van inkomens aan private clubs.
Los van dat het hele beeld dat de woningbouwverenigingen zouden profiteren van de hogere huren inderdaad niet klopt vanwege de hieraan gepaard verhuurdersbelasting staat er nog een fout in het stuk: de woningbouwverenigingen zijn juist wél gebaat bij doorstroming. Immers, voor een nieuw verhuurd huis kunnen ze zonder naar het inkomen te kijken de maximale huurprijs vragen die bij het aantal punten hoort.
Bij zittende huurders moeten ze maar wachten tot met ieder jaar een paar procentjes erbij die huurprijs eindelijk gehaald wordt.
Dat de doorstroming vast zit dat klopt natuurlijk, maar dat komt omdat het helemaal niet in het belang is van huurders om door te stromen: er zit immers een flinke huurverhoging aan vast.
En dat blijft met deze administratieve draak die huurverhoging heet nog wel even zo.
@27: de spijker op z’n kop.
Scheefhuren is net zo fout als scheefkopen in mijn ogen. HRA moet ook zsm afgeschaft worden.
Daarnaast moet er veel meer gebouwd of verbouwd worden om in het goedkopere segment van de vrije huursector aan te bieden. Daar zijn de huren pas echt hoog!
@19: Nogmaals, voor de kundige lezer, ik heb al meer dan 40 jaar een koopwoning, (inmiddels afbetaald) maar AL die jaren heb ik aan maandelijkse lasten(INCLUSIEF onderhoud) minder betaald dan 650 Euro.(Wel veel zelf geklust, maar dat hoort er een beetje bij).
Nog even wat anders schiet me te binnen. Als de lonen in Nederland zo hoog zijn dat we niet kunnen concurreren met lagere lonen landen, is och juist verstandig om de vaste lasten van mensen omlaag te gaan brengen? Maar in plaats daarvan is het kabinetsbeleid erop gericht zoveel geld van mensen af te nemen, dat die alleen maar hogere lonen nodig hebben.
In het pand t/o mijn huis, Schaeferbouw, 100% sociale huurwoningen, worden de appartementen per 5 tegelijk verkocht. Nog even en er zijn daar geen huurwoningen meer te vinden. Hoe sociaal is dat? Het is meten met 2 maten, dat hele beleid van de woningbouwverenigingen. Zijn het eigenlijk nog verenigingen? Lijkt me niet. Woningbouwbedrijven zijn het.
Er wordt helemaal niemand verboden om goedkoop te wonen. Maar als je voldoende geld hebt, woon je maar mooi wel goedkoop op je eigen kosten.
Wanneer je bij een deels publiek gefinancierde woningcorporatie een woning huurt waarvan de prijs niet door vraag en aanbod maar door beleidskeuzes wordt bepaald en wanneer de huurprijs daardoor onder de marktwaarde ligt, dan maak je misbruik van publieke middelen.
Ik ben er niet voor om iedereen bij een beetje, en misschien wel tijdelijk, meer inkomen, meteen uit zijn woning te zetten of een grove huurverhoging op te leggen. Wel vind ik dat structurele scheefhuur moet worden aangepakt. Die woningen en die huurprijzen zijn voor anderen bedoeld. En die anderen staan maar te wachten op een wachtlijst.
@22
Nou die ratio inkomen/woonlasten is een heel normaal kengetal dat verder niets met Den Uyl te maken heeft, door die associatie gaan een bepaald slag mensen alles wat je zegt, niet serieus nemen. Vermijd dus de woordcombinatie Den Uyl.
http://www.woonbond.nl/nieuws/2117
Ik vind het een moeilijke discussie. Allereerst is het vooral een amsterdams verhaal – volgens mij woont iets van 80% van de scheefhuurders in Amsterdam. Dat heeft er volgens mij mee te maken met 1). Amsterdam is de aantrekkelijkse grote stad om te wonen en 2). Amsterdamse corporatiewoningen liggen meer dan in andere steden in aantrekkelijke buurten. Dus waar we het over scheefhuurders hebben, hebben we het volgens mij vooral over Amsterdamse scheefhuurders.
Waarom is dat belangrijk? Omdat Amsterdam meer dan andere steden wel een probleem heeft met betaalbare huurwoningen (zie ook de post over studentenkamers in Amsterdam van gister). Hoe je het ook wendt of keert: scheefhuurders dragen wel bij aan die druk op de Amsterdamse woningmarkt. Er is minder ruimte voor nieuwkomers wat denk ik wel de innovatie in de stad enigszins beperkt. Aan de andere kant hoeft van mij niet de bevolking hier (ik woon ook in Amsterdam) elke vijf jaar te veranderen. De vastigheid van (sociale) huurders geeft misschien ook meer sociale cohesie in een wijk.
@33: Nederland is dan ook een vrij druk en dichtbevolkt land. Ik kan mij voorstellen dat Belgie op nummer 2 staat op je lijstje.
@34 analist,
Denemarken is de volgende, de Belgen hebben een gunstige 11e plek in de middenmoot. Belgie is radicaaaaaaal anders qua wonen. Meer thuis, meer regionaal, meer eigen woningbezit.
Ben het verder met je eens, het is erg ingewikkeld en 1 en 2 zijn zeker oorzaken. Volgens mij vergeet je een oorzaak 3) in betrekking te nemen ten aanzien van de Amsterdamse huizenmarkt: kleine huizen. Je kan natuurlijk niet alles vragen voor elk slecht onderhouden monumentaal krot, alleen maar in de hoop dat mensen dan minder scheef wonen. En van de hele stad luxeappartementen bouwen, dat is ook niet gauw gedaan.
En als scheefwoner sinds dat ik per ongeluk een baan vond na mijn studie, kan ik bevestigen dat het verdomd lastig is geweest de afgelopen 5 jaar om een alternatief te vinden in de vorm van een hypotheek of een vrije sector huur woning die niet even duur was voor een even kleine ruimte. Met een middeninkomen kan je echt geen kant op.
En ben het helemaal met je eens voor wat betreft sociale cohesie. Tijdens Minister Vogelaar moest ik maar gauw een baan vinden zodat ik het niveau van de wijk zou opkrikken tot een festijnwijk. En nu krik ik dat niveau op en moet ik er alweer zo snel mogelijk uit omdat mijn inkomen een beetje hoger is. En als ik dan een huis koop en mijn baan kwijtraak moet ik dit weer zsm opsouperen en als ik een flexbaan vind moet ik een vrije sectorhuurwoning zodat ik niet scheefwoon. Wat is het idee: flexibel werken : flexibel wonen?
@34: “Dichtbevolkt” vind ik een kulargument. Er is geen keuze. Je kunt wel weg, maar dan? Ben je dan economisch vluchteling? De verhuurders zijn dus spekkopers, als hoteleigenaren tijdens kroningsdag of een ramp kunnen ze vragen wat ze willen. Wonen is een mensenrecht, een eerste levensbehoefte, daar moet je niet excessief aan willen verdienen op deze manier. En als de overheid daar een graantje van meepikt is die niet eerlijk bezig. Zeker niet als diezelfde overheid huiseigenaren juist subsidieert.
Daarom zou het ook beter zijn het hele idee van corporatiewoningen te verlaten en alles te gaan regelen via huursubsidie. Dan hoeven mensen niet te verhuizen, hoeft de woningbouwvereniging geen inkomensadministratie bij te houden en kan je eindelijk echt flexibel omgaan met het verlichten van mensen die het meest de dupe zijn van de huidige krapte op de woningmarkt.
Ik weet niet precies waar dat eerste “Daarom” op slaat, maar alles hier@37 lijkt me te gaan sturen naar alweer een BI-discussie; het begint op een sekte te lijken. Ik houd niet van gestuurd worden. Laten we het bij het onderwerp houden.
Scheefwonen is naar mijn idee geen maatschappelijk probleem, in tegenstelling tot wat Spaink suggereert. Het hangt onvermijdelijk samen met het feit dat de meeste mensen zo min mogelijk willen verhuizen.
Volgens mij is iedereen hier vrij te schrijven wat hij of zij wil. Maar je ziet spoken. Ik heb het helemaal niet over een basisinkomen (als je dat bedoelt). Ik zeg dat als we de huren gewoon allemaal gelijk trekken en huurondersteuning niet meer regelen via speciale woningen maar via de belastingdienst, we van die hele discussie over scheefwonen af zijn. Dat bestaat dan niet meer.
Ik doe wel eens aan scheefneuken. Dan versier ik vrouwen die eigenlijk veel te aantrekkelijk zijn voor mij.
@32 Je draait twee dingen om: ik woon niet scheef om op kosten van de belastingbetaler op een toplocatie te kunnen zitten, maar omdat ik niet teveel uit wil geven voor een woning.
Eigenlijk is het aanbod te luxe (ik spreek over Eindhoven). Er worden geen goedkope woningen gebouwd, maar normale woningen die voor de helft worden gecompenseerd door tegelijk echt dure woningen te bouwen. Coöperaties bouwen te weinig goedkope woningen.
Als ik niet meer dan een dubbeltje wil uitgeven, dwingt het aanbod mij om daarvoor op de eerste rang te zitten. Vervolgens ben ik de boeman.
—
Even een zijsprongetje: waarom heeft men het altijd over ‘betaalbare’ woningen als men ‘goedkope’ woningen bedoelt? Het punt is niet of je iets kunt betalen, maar of je het er voor over hebt. Ik geef liever mijn geld anders uit en dat zou mijn goed recht moeten zijn. Het huidige beleid is er echter op gericht mij te dwingen uit te geven wat ik kan betalen; of ik dat het waard vind of niet.
In het puntenstelsel is ook de kwaliteit van de omgeving opgenomen (woonomgeving, hinderlijke situaties). Blijkbaar wordt van een corporatie verwacht dat zij aan die kwaliteit bijdraagt.
Als die corporatie de woningen dan ook nog eens goed beheert en up to date houdt kan zij een goed huurdersbestand opbouwen. Geleidelijk aan wordt die wijk dan een ’toplocatie’ en moeten de huurders en de corporatie daarvoor worden gestraft met allerhande huurders- en verhuurdersheffingen.
De reden: De VVD is anti-huur omdat zij streeft naar ‘bezitsvorming’. Het argument is dat woningbezitters verantwoordelijker met hun bezit en de omgeving ervan omgaan dan huurders.
@41: Juist, volgens mij zit ik in exact dezelfde situatie. En waar ik weer mee worstel, net als in vele andere discussies, is dat (wederom) de feiten niet bekend zijn en het dus lastig is een mening te vormen. Als beweerd wordt dat ik in een gesubsidieerde woning woon (sociale huur), wil ik eerst weten hoeveel dan precies gesubsidieerd is.
Laat ik eens beginnen met te vertellen dat de krot waar ik in woon er inmiddels al meer dan 40 jaar staat, dus de totale huur die is betaald is:
40*450*12 = 216000.
En die teller gaat iedere maand weer met 450 euro omhoog. En ik kan je vertellen, dat is echt wel veel meer als de kostprijs van het appartementje… En veel renovatie is er niet geweest, met de metalen kozijnen en de enorme stookkosten (slechte isolatie).
Overigens, huurverhoging.. prima, maar ik had het liever gezien op de manier zoals @37 voorstelt. Mijn corporatie voert namelijk gewoon een collectieve verhoging van 4% in, dus in de praktijk faalt het beleid.
@43 Als de jaarlijkse huurverhoging gedurende die 40 jaar zo’n 2% was en de huur is nu €450 dan was de huur 40 jaar geleden €210. Gemiddeld overal die jaren komt dat op €317. Het totale bedrag aan huur is dan zo’n €152.200 Daar gaan dan de onderhoudskosten vanaf. Niet de renovatiekosten want die waren waarschijnlijk gesubsidieerd.
@44: Ik heb van de heer C. Mol ooit geleerd enkel en alleen te rekenen in contante waarden. Wat jij nu doet is rekenen in nominale waarden, dat geeft een heel vertekend en foutief beeld.
Indien de inflatie namelijk ook 2% is, vertegenwoordigd de 210 euro die je benoemd een waarde van 450 euro nu.
Evenzo zou ik een berekening kunnen doen met die huur van 40 jaar geleden, dus
12*210*40 = 100800
maar dit bedrag heeft een contante waarde van 216000. Simpel gezegd: 100 000 euro was vroeger net zoveel waard als 200 000 euro nu.
@42
Mijn huis staat ook in een zogenaamde ‘achterstandswijk’… Daar merk ik weinig van, moet ik zeggen.
Mijn argument is dat woningbezit pure speculatie is. De prijs van een woning heeft te weinig met de lange-termijnwaarde van dat huis te maken en te veel met de conjunctuur. Daarnaast is het bedrag vele malen te groot om mee te gokken. Hobbybeleggers zeggen ook altijd dat je nooit moet beleggen met geld dat je niet kunt missen, nou dat is met een huis exáct hetzelfde. Voor dat soort bedragen ga ik geen risico lopen. En dan heb je een overheid die dat soort onverantwoord gedrag gaat subsidiëren. Van de zotte is het!
Hear hear. We weten tenslotte als we in ons geheugen graven ook allemaal nog wel hoe de wereldwijde crisis is ontstaan. Waarom is er geen partij die tegen de VVD en de mode in brengt dat haar ideaal juist huren is. Veel meer flexibiliteit en een gespreid risico. Geef huurders daarnaast het recht veel zelf aan te passen binnen een budget of met restitutie bij verhuizen en je hebt het beste uit twee werelden.