Onze Sargasso-lijstjes tonen regelmatig aan dat onze lezers bestaan uit echte liefhebbers van muziek. Mensen die wars zijn van het goedkope sentiment, de oppervlakkige hitparade-krakers en de pathetische tranentrekkers, en kiezen voor kwaliteitsmuziek. Van muzikanten waarvan we concerten bezoeken, platen kopen en die we aanraden aan onze vrienden en bekenden.
Maar soms is ie daar ineens: de grijsgedraaide massa-plaat die regelmatig op de radio te horen is, van een artiest die je nooit live zouden willen zien, en met wiens platen je nog niet dood gevonden wilt worden. En toch…. toch raakt het lied je in het hart. De tekst is prachtig in zijn eenvoud, de achtergrondzingzang is ontroerend en van het intro wordt je mond een beetje droog. Je realiseert je: ik hou van dit liedje…
Sargasso gaat op zoek naar deze ultieme schaamplaat. We vragen jullie om diep in je ziel te kijken en op te biechten, ons te bekennen wat je aan je partner of beste vrienden nog niet toe durft te geven. Geef ons jullie heimelijke genoegens!
We zijn op zoek naar oprechte emoties, niet naar camp of feestnummers. Om een redactielid te citeren: “Iedereen heeft wel eens met een zatte harses staan dansen op Ich bin wie du of Yes Sir, I Can Boogie.”
Om een voorzet te geven hebben een aantal redactieleden al een bekentenis gedaan. En wilt u voortaan niet bekend staan als Marco Borsato, Whitney Houston of John Denver-liefhebber? U kunt gewoon anoniem reageren. Reageren op andermans bekentenissen is uiteraard toegestaan, maar respecteer de biechter! (een beetje).
Thomas van Aalten: Chris Rea Josephine:
“Nog nooit klonk een melkwitte Fender Stratocaster zo synthetisch. Of het moet de witte funk van Duran Duran zijn, ook fraai trouwens.”
Danny Jouwe: Tom Jones The Green Green Grass of Home: “Goeie stem, hij meent ’t als hij het zingt, en ik droom weg dat ik een vrachtwagenchauffeur ben. Geen hippe tatoeages, maar op de ene onderarm een groot hart met ‘moeder’ en op de andere een anker of zo. Mannelijk zwijmelen!”
MMaas: Dolly Parton Jolene: “Feminisme levert nimmer mooie liedjes op. Wat doe je als je kerel vreemdgaat? Je smeekt je beeldschone concurrente om hem met rust te laten! “You can have your choice of men, but i can never love again. He’s the only one for me, Jolene“. En dat alles met een heel goed gitaarriffje eronder…Schi-tte-rend!”
Steeph: John Denver Rocky Mountain High:
“Het is er uit. Volgens mij heb ik nog ergens 12 stuks vinyl van die vent staan. Heus. (Maar aan de andere kant zegt dat ook weer niet zo heel veel als je bijna 3000 stuks vinyl hebt (bij de deur gestaan toen iedereen het weg deed bij de intro van de CD)). Bij het horen betrap ik mezelf op het luidkeels meezingen.”
Minder goed gemotiveerd kwamen nog langs: Roxette Listen to Your Heart (Hoite), George Michael’s A Different Corner (ElEl) en Rod Stewarts Tonight I’m Yours (Carlos).
Reacties (102)
hoho.. ‘minder goed gemotiveerd’?
U weet best dat ik een hele motivatie erbij tikte, maar ik moest alleen nog even de namen en rugnummers eruit strippen die voorkwamen in het verhaal van die openlucht orgie in het zwembad van camping Dionysus op Korfu in het legendarische jaar 1992, waarin dat wereldnummer van Rod Stewart leidend was. Overigens is het mijn ratio die zegt ik me moet schamen voor dit nummer, maar mijn gevoel schaamt zich nergens voor ;-)
Schamen voor Chris Rea doe ik me ook niet echt.
Het is tegenwoordig heel straat om Bruce Springsteen tof te vinden, maar daar zou ik me dus wel voor schamen.
Met alle respect Carlos, maar mengen je herinneringen zich niet met de pool party in de videoclip? Overigens, een beetje schamen mag ook. U loopt er niet mee te koop, daar gaat het om…
hoho… ‘minder goed gemotiveerd’? U weet best dat ik een motivatie erbij tikte. Ik schreef: zelfs de roodwitte zuurstokken op de Tilburgse kermis zijn niet zo kriebelig zoet. Ontbreken doen verder nog Scritti Politti met Wood Beez en Dream Academy met Please, Please, Please.
Beste MMaas dat zou goed kunnen, maar feiten zijn zóóó 1992.
Op het album is het trouwens meer een ‘smooth rock’ versie van josephine. http://www.youtube.com/watch?v=AbCmMaqG8_Q
Bon Jovi – Livin’ on a Prayer
Normaal kan stadionrock aan diverse onderdelen van mijn lijf zuigen, maar op de een of andere manier krijg ik bij dit nummer altijd zin om in een Ford Mustang de ondergaande zon tegemoet te rijden.
Ik doe mee in het Nederlands: de Zuiderzeeballade.
Is dat wat?
Het moet me trouwens van het hart dat Schuberts Erlkönig of Der Tod und das Mädchen niet tot de categorie behoren. Qua tekst en muziek voldoen ze er absoluut aan maar ‘van een artiest die je nooit live zouden willen zien, en met wiens platen je nog niet dood gevonden wilt worden‘ gaat me echt te ver.
Of hoort klassiek er sowieso niet bij?
Mijn afdeling smacksmaak is rijkelijk gevuld. Bijvoorbeeld I will always love you van Whitney. Natuurlijk is de versie van Dolly Parton beter, maar die knalt niet zo lekker op HET kippenvel-moment van de internots:
Nu ik toch aan het biechten ben: geen nummer bléééért lekkerder dan I wanna know what love is, van Foreigner.
http://www.youtube.com/watch?v=gz2cUX0CNA8
vet@mark
Ik vergat trouwens nog split enz.’ hypergrijs gedraaide “Message to my girl”. Vooral de tekst vinnik intigrerend. Wat is die boodschap nou precies? “I don’t wanna say i love you, that would give away too much”. Maar dat wil hij toch juist wel zeggen?? Vragen, vragen, vragen…
Ik vind het mooi dat dit topic (tot dusver) meer focust op romantische balladeliedjes. Ich bin wie du-achtige cultkneiters waar je dronken op kan dansen zijn wat al te makkelijk op te dissen. Alhoewel ik van die categorie wel de absolute parel heb: Peter Schilling – Major Tom (Völlig Losgelöst).
[waarvoor ik mogelijk gediskwalificeerd moet worden, omdat ik daar graag te koop mee loop]
Alles van Basement Jaxx.
Je kan inderdaad ongelofelijk fijn dronken dansen op het refrein van Major Tom (Völlig Losgelöst).
Zullen we deze discussie besparen voor “Sargasso’s Wintersport Dronken Campy Meedansplaat”
The Matteüs Passion. Mijn (nieuwe thaise) familie lacht me keihard uit, maar ik krijg er gewoon kippevel van.
Niet speciaal zomers maar soms het betere glamrock werk (Mud, the Sweet, Marc Bolan …) en dan als absolute topper natuurlijk de Rubettes.
Wat een beschaafde schaamplaten nog… Is er hier niemand die van weinig gelukkiger wordt dan een hele avond eurohouse tijdens een 90s now feest? Dr. Alban, Capella en Haddaway anyone?
Oh ja, onze eigen Cats uit Volendam met t nummer `Why` (en 30 andere Cats-songs) mogen natuurlijk ook helegaar niet ontbreken in deze schaamplatenlijst…
Sin with Sebastian is trouwens ook heel erg goe… TRASH!!
Nergens ’n nummer waar ik me voor schaam. En prima in staat het onderscheid te maken tussen parel (“Dust in the wind”, Kansas), bombast (“More than a feeling”, Boston) en nostalgie (“I won’t let you down”, PhD) wat muziek op het randje betreft. Qua over het randje (van “I want to know what love is”, Foreigner, en andere power ballads tot de carnavaleske kitsch van Opus et caetera) : hou ik niet van, maar zelfs dat is heden ten dage geen probleem meer, zie het succes van over the top ‘foute’ nummers als “The final countdown”, Europe. De jaren ’70 en ’80 waren veel “correcter”. En die Rod Stewart was toen ‘a case in point’ : geloofwaardig verleden als mod en rocker (hallo Britt), en steeds meer naar brol verglijdend. En zie waar ie nu staat … naast Elton “begrafenis van Diana” John. Waarmee we prompt bij de èchte tenenkrullers belanden : oude knarren die zichzelf overleven, genre nog naar de Rolling Stones gaan zien omdat Keith Richards toch wel het echte werk zou zijn. Totaal geen affiniteit mee, en evenmin met de hele foute disco revival. Er is zoveel goéde disco, namelijk …
@Thomas; ik heb IEDER album van The Boss, d.w.z met de E-street band dan he ? Mijn vrouw begrijpt me niet, maar dat hou je toch.
Fly Robin Fly,
Silver Convention.
Het Dorp,
Wim Sonneveld
Als ik daar nog iets aan mag toevoegen: Mark Knopfler en the Dire Straits. Money for Nothing, en Private Investigations.
Mooi hoor S’z, alhoewel ik de wetenschappelijke scheidslijn niet zo zeker durf te trekken (Dust in the Wind: zeker, maar dan ook ‘Old and Wise’ toch?), ben ik het met PhD ook helemaal eens. In dezelfde categorie ‘net niet banale nasale ballads’:
Jim Diamond – I should have known better
Men kan zich in veel verplaatsen, kortom, en er behendig mee omgaan, om uiteindelijk vast te stellen dat zelfs “het foute” er af gewreven is geraakt, dus waar hebben we het nog over ?
Over heel veel fun temidden de erfenis van Debord, Derrida & tralala.
Desondanks, en ook om het niet tot hair rockers en hun ballads te beperken : door de jaren heen ben ik van correcte funk steeds meer in de buurt beland van very slick funk en soul. “Boogie nights” (PT Anderson) is daar cruciaal in geweest, net zoals een stel stomende beelden van Imagination (live zeer vettig) op BBC’s “I love the ’80s” en ook tal van probeersels in kringloopwinkels … En ondertussen haal ik een soort kinky kick uit het hele suave funky werk (weliswaar niét de ballads) waar veel van m’n muziekvrienden van vroeger me niet in kunnen volgen, voor hen blijft het te glad… Zij zijn bij hun gevoel uit de jaren ’80 gebleven, toen disco en funk niet konden voor garagerockers, new wavers en Humolezers, of zijn hooguit overgestapt op de hele sixties kitsch en transworld revival (die best ook leuk is). Terwijl je merkt dat producers als Kashif of Martinelli ondertussen allang weer hot zijn, en er zelfs sprake is van een boogie revival, met UK, Franse en zelfs Nederlandse compilaties. Dus ja, dat is misschien een guilty pleasure. Of een acquired taste. Ik lig er niet wakker van, ik geniet gewoon van de grooves.
Desondanks : 1986, daar blijft de grens wel zo’n beetje liggen, toen is het met de zwarte muziek snel bergaf gegaan, op de tweede generatie hiphop na (Public Enemy c.s.). (De muziek-decennia moet je doorgaans op jaar 6 ergens afbakenen, imho.)
@#26 er is geen wetenschappelijke scheidslijn … Ik heb vooral een schijtlijn tgo. de hippe vogels die beslissen what’s in & what’s out zonder dat ze veel van muziek kennen … compleet fantasieloos. Als het aan hen lag, was alles uebercool en “street” en zo. Zie ook “Brüno”. Maar gelukkig heb je dat vandaag de dag nog nauwelijks, er is heel vrolijk veel mogelijk, eklekties or odderwaajs. Hoogstens onder bange blanke Lou Reed adepten is het nog wat moeilijk. Maar ook daar hebben ze ondertussen “Ex Drummer” gezien zou je denken.
Qua uw Alan Parsons allusie : dat nummer heb ik nog zien playbacken door Stefan Schöning, Vlaams designer van het jaar 2008 ;-)
LES POPPYS, NON NON RIEN N’A CHANGÉ
Ook top : http://www.youtube.com/watch?v=dmZpVEx4WOQ ;-)
En nog ivm “Old and wise” : dat werd gezongen door Colin Blunstone van the Zombies, en vrijwel alles wat die heeft opgenomen, is fantasties. The Zombies zijn al enige tijd weer uebercool, overigens, zo’n beetje sinds die saaie pieten van Stereolab en Saint-Etienne hun invloeden in een interview hebben vermeld. Ach, ’t is een geweldig circus, dat hele schijtlijngebeuren.
Eervolle vermelding, verder, voor de zeer rare groep genaamd Hot Chocolate … check de hoogtes en laagtes van hun versie van “Walking on the moon” … ’t kan niet altijd Bucks Fizz zijn !!
Foundations van Kate Nash. Of is dat nog niet Sky-radio genoeg?
En ik kick ook op deze covers …
http://www.studiomuscle.com/blog/2007/10/18/orange-blue/
om te mixen met deze versie van de Love (Arthur Lee) parel
http://www.youtube.com/watch?v=Y9_zz01E7yY
… ’t kan niet altijd Calexico zijn !!
Meer acquired taste :
http://keyofz.com/
(check die demo van “Telstar” door Joe Meek zelve) !
De voorwaarden die de jury nu stelt (We vragen jullie om diep in je ziel te kijken en op te biechten, ons te bekennen wat je aan je partner of beste vrienden nog niet toe durft te geven) zijn voor een wel heel selecte groep bestemd.
Want in de categorie “muziek die ik eigenlijk niet vind kunnen en me toch raakt”, is er echt niets dat geheim is voor wie dan ook, weker niet voor mijn partner en beste vrienden.
Wel jammer dat ik daardoor deze keer niet mee mag doen. Ik had zeker Bette Midler’s Rose genoemd. Ook qua structuur een treffend nummer.
De soundtrack van cannibal holocaust, gemaakt door Riz Ortolani.
Geweldige film trouwens, een brute pervertering van de westerse moraliteit. Een van de meest controversiele films die ik heb gezien denk ik. De muziek, vooral het main theme, sluit daar naadloos bij aan. Het is zoetzappig en schrijnend tegelijk. Het trekt, en het schuurt.
En van een heel andere orde wil ik ook nog de dikke lul band noemen. Treurig maar waar, hij doet het nog altijd goed op een feestje, na pakweg 72 glaasjes Mümmelmann.
De Dikke Lul band … u bedoelt Harry Mulisch ? (Qua Ortolani : check dan ook John Carpenter en Goblin …)
Terzijde : http://www.studiomuscle.com/blog/2007/10/09/all-beatles-albums-in-1-hour/
Zou mooi zijn als Harry Mulisch hier achter zit :D
En niet zeiken over discriminatie ja!
@#34 kan ik me niet aantrekken … ook ’n guilty pleasure (want zo vertaal ik deze uitdaging) is La Brabançonne (klikmelinkzoalsaltijd)
@#37 lijkt wel De Jeugd Van Tegenwoordig ;-/
Nee man, de jeugd is veeeel lauwer. -boks-
Vooruit dan. Omdat het ook Roze Maandag is… Dead or Alive. You Spin Me Round.
Niemand Spinvis ?
Culturcide – They aren’t the world
http://www.youtube.com/watch?v=VeGVObZgVbs
Leila K: Open Sesame, omdat het zo heerlijk jaren 90 stampend doordreunt en omdat de zangeren zo’n heerlijk ordinaire stem heeft. Hoop vage feestjes op gedanst vroegah.
@#19 : ken zo’n meid van uw leeftijd (20 à 25) die deejayt, en die kickt op die muziekjes, verzamelt ze heel ernstig en duurbetaald via de internets, vroeg waar ze die kon kopen … kun je toch moeilijk kringloopwinkels en rommelkoten op antwoorden. But seriously, de jaren ’90 en een beetje ervoor en erna moeten toch echt wel het dieptepunt zijn in de muziekgeschiedenis, grosso modo.
@S’z#(vele nummertjes)
Volgens mij mis jij de criteria van de jury en ga je gewoon weer kennisspuiend uit je dak. En daarbij Harry Mulisch afzeiken is hetzelfde als nu nog BOE roepen bij Le Sacre du Printemps van Stravinsky. Volkomen onterecht, buiten de tijd en off topic.
Opzouten even ja!
Ik, en velen met mij, willen bij deze onze afkeur uitspreken over de beperking tot emotie-trekkers.
Nu kan ik nog mijn grootste geheim niet kwijt. Mijn schaamplaat extraordinaire…
Zonet even in Hattem de Honcooplaan wezen aanstampen en toen wist ik het: 69, Annee Erotique van Serge en Jane.
Hij staat op You Tube, maar daarvoor moet je inloggen
Ik ben gewoon schaamteloos hairmetalfan. Het onterechte schisma dat daaraan kleefde is er gelukkig ook wel af.
Wat tegenwoordig echt niet mag is BrokeNCYDE en Hollywood Undead. Terwijl Freaxxx en Undead gewoon gigantisch catchy meeschreeuwnummers zijn.
tssss wie zich schaamt voor iets wat hij/zij leuk en of mooi vind is niet wijs.
Into Temptation van Crowded House.
– De strijkers direct in het startschot.
– Het beeld:
You opened up your door
I couldn’t believe my luck
You in your new blue dress
Taking away my breath
– De zang.
Snif.
Ook onverklaarbaar leuk:
Edsilia met Big Big World.
Weer die strijkers en dan nog een zielig meisje erbij (dat er toevallig erg leuk uitziet).
Tasmin Archer – Sleeping Satellite
Zal wel door de sneeuwvlokjes komen. De zang natuurlijk en die break na een minuut of twee en daarna dat orgeltje.
Heel lang was het voor mij When the man comes around van Johnny Cash maar Cash kan weer tegenwoordig. Frankie Goes to Hollywood – Relax is een vreselijk nummer dat ik na een hele lange dag weleens opzet als ik naar huis rij, je wordt meteen verdacht van biseksualiteit als je daar mee aankomt (niet dat daar iets mis mee is, vrede zij met alle beoefenaars). Er zijn er vast nog wel een paar die ik tijdelijk verdrongen heb.
Euh…..”do you love me”van shariff dean….*bloos*
Even een misverstand uit de wereld helpen: Uw schaamplaat hoeft echt geen tranentrekker te zijn. Het gaat erom dat je de plaat mooi vindt, en dat het een prettige emotie opwekt. Als je helemaal wild wordt van “poep in je hoofd”, dan kan dat natuurlijk ook. Opwinding, geilheid, vertedering, melancholie. Het is allemaal een emotie. Als het de plaat maar mooi maakt. Irritatie is ook een emotie, maar daar zoeken we niet naar. (Die vraag hadden we al met Steephs Martelplaat van vorig jaar).
Voorwaarde is wel dat je niet (nuchter) luidkeels in gezelschap verkondigd dat je het een mooie plaat vindt. Het woord “schaamte” heeft voor sommigen een wat te negatieve betekenis merk ik (Of ze schamen zich nergens voor). Heimelijke of stille genoegens, daar gaat het om.
Ahem…
@MM : pardon, geen waar ik me om schaam, zoals ik al zei. Hoogstens nrs waar ànderen ongemakkelijk bij worden ;-/
@#45 : zuur luchtje daar … nix mis met ’n beetje fascinaties delen dachtikzo, zien wat er loskomt, maarreuh u hebt gelijk, in vain …
& qua Harry : http://www.youtube.com/watch?v=JCI7iGGSvao … geen film om goed te vinden maar ik vond ‘m toch sterk.
@#52 jàààà FGTH, dat was vroeger compleet not done, terwijl je ze moest bewonderen, de sterkste ZTT producties …
@#45 bis : en trouwens wat gebeurt er hier ànders dan kennis en ervaringen delen ? Intolerant ventje …
@21 – yup.
Mixed Emotions heb ik verder bij deze vooral vanaf 1:41
@19 – jawel, maar daar zit geen schaamte bij.
Styx-Babe
Walgelijk! Toch zing ik ’t mee
Debuutvinyl van voornoemd combo uit Chicago is nochtans zeer interessant
@54 Het gaat verder dan zwijgen, ik heb fgth zelfs een vage naam gegeven voor het geval iemand mijn ipod doorbladert.
Tol Hansse – Big City is een oud nummer wat ik ooit door een tante heb leren kennen, dat nummer brengt me altijd weer in een goed humeur. Door haar heb ik nog meer schaamplaten leren kennen en stiekem waarderen, Ramses Shaffy – 5 Uur is er nog zo één. Allemaal muziek die ik afspeel als ik alleen in de auto zit. Heerlijk.
@61 Ah, shocking klem between de deuren van de tram
(Maar se vader was wel hartstikke fout in de oorlog hoor! Daar heeft Tol veel last van gehad)
Neil Diamond … Ik had daar 3 singeltjes van, helemaal grijsgedraaid,als ik ze nu af en toe weer hoor, heerlijk!
http://www.youtube.com/watch?v=Ru6oaMLzXYA
http://www.youtube.com/watch?v=LV5Kd6G3Lr0 en natuurlijk zijn muziek bij Jonathan Livingston Seagull (the movie).
http://www.youtube.com/watch?v=mgkk0Hdwmo8
Verder
Frankie Laine, the greatest hits met o.a. Jezebel – If ever a pair of eyes, promised paradise ..
http://www.youtube.com/watch?v=1v2jpDOORTg
@57: Ach, S’z, trek het je niet aan. HansR kotst zo een beetje op alles behalve murmelende katholieken. Ook Sargasso kan zijn deprimerende levensmoeheid niet meer onderdrukken.
Zo gaat dat wel vaker bij reaguurders wiens virtuele bestaan ook al geen zin meer heeft.
“Opzouten”.
Fraai.
Heel erg fraai Hans.
Niet dat ik nu graag de grote vredestichter uithang maar ik krijg de indruk dat jullie HansR hier een beetje serieuzer nemen dan ie bedoelde.
Ga liever eens in op mijn vreselijke bekentenis zeg. Het is net alsof ik weer terug jong ben.
“Moeder! Vader! Ik ben een homoseksueel!”
“Da’s goed jong. Ben je op tijd thuis?”
Man, wat een anti-climax…
soit kan ook, dan neem ik mijn woorden terug Rene.
Trek het je ok maar niet aan.
Het is maar het internetje.
Back to Nature.
Rene #55 ‘wint’ tot nu toe met MMMBop (Hanson). Auw…
“Michel | 20 July 2009 | 20:22
tssss wie zich schaamt voor iets wat hij/zij leuk en of mooi vind is niet wijs.”
He-he, eindelijk iemand die verwoordt wat ik bij de titel al dacht.
“Michiel Maas | 20 July 2009 | 21:54
Voorwaarde is wel dat je niet (nuchter) luidkeels in gezelschap verkondigd dat je het een mooie plaat vindt”
U bent allemaal toch zulke intelligente zelfstandig denkende individuen, die zich niet laten beinvloeden door hun peergroup en bredere omgeving ?
Of blijkt het hier toch weer de Heerensocieteit te zijn ?
Het lijkt dat hoekje in de VPRO gids wel, “heimelijk kijken”, leuke verhaaltjes, dat wel, maar waarom doen mensen toch zo schizofreen ?
Aan wiens norm proberen ze allemaal te voldoen ?
Hun eigen, Frans.
#69 Good point, Rene, i got carried away ;)
Ik bedoelde eigenlijk te zeggen: waarom zitten die types daarmee zichzelf zo in de weg ?
Ten eerste neem je het wellicht iets te serieus, maar ten tweede denk ik dat je alsnog de verkeerde vraag stelt. Een goede zou kunnen zijn
“Waarom is bij die types de publieke persoonlijkheid niet dezelfde als de private?”
Als je eens wist hoe vaak ik iemand in het verkeer heb willen scalperen, dan zou je weten dat een antwoord op dat laatste “Omdat zij beschaafd zijn” zou kunnen zijn…
Ja, ik gok dat ik het iets te serieus opvat, maar dat komt doordat ik het gedrag iets te goed herken uit mijn omgeving in het verleden, en hier niet zo goed meer tegen kan.
Ja, jezelf onbeperkt laten leiden door je oerinstincten lijkt me, daar waar het anderen schaadt, ook te ver gaan. (En ook ik wil niet naakt op straat lopen) Maar ik heb voornamelijk medelijden met de types die zich schamen voor zo iets onschuldigs als muzieksmaak. (Of iets op TV, bijvoorbeeld )
Oh, maar schamen voor je smaak is het ook juist niet. Een voorwaarde voor het zijn van een schaamplaat moet wel echt zijn (lees ook de inleiding) dat het juist een “outlier” is, één korte blik op een primaire persoonlijkheid die je normaliter prima in bedwang weet te houden met de secundaire.
Nog anders; mensen die geen “schaamplaat” hebben zijn denk ik geen muziekliefhebbers in de vorm van “massieve aantallen LP/CDs in de kast”. En/of beleven muziek sowieso minder primair dan gemiddeld.
Oehhh jawel #61 neemt hier de leiding met een splijtende demarrage … BIIIIEG SITTI … JOER ZO PRITTI ! Kan ik me bij aansluiten.
En dus “Met de vlam in de pijp”, daar wor’ je ook vrolijk van. Edoch maar “Rain in May” echter daarentegen, nee, geef mij dan het origineel van Phil Collins al bij al ;-)
Van mijn kant : misschien toch even afklokken op Imagination anno ’81-’82 (de eerste twee elpees, met daarop ook de meeste hits), daar deinst men soms in ongeloof toch even voor achteruit… Ontbreekt m.i. in het lijstje via (klikmelink).
@#73 Rene: Ik heb de inleiding nog eens goed doorgelezen, en kan toch echt niks bedenken waar ik me voor schaam. En ik noem mijzelf een groot muziekliefhebber. Kennissen noemen mijn smaak nogal eclectisch, maar die term leert dat je ‘het beste’ kiest uit genres, maar dat vind ik nogal een misser, want zoiets is naturlijk subjectief. Ik luister gewoon wat ik mooi en spannend vind.
En te koop lopen met brede muziek smaak vind ik al helemaal zoiets tenenkrommends, neerbuigends.
Misschien is het een leeftijds-ding ?.
@ Frans: De relatieve kracht van primaire driften is in ieder geval wel leeftijds afhankelijk. Maar laat ons verder de thread overlaten aan schaamplaten en hun houders. Iedereen die er één heeft weet al wat het is.
(terzijde, jammer dat ik net nog heb gewezen op het moeten zijn van een buitenbeentje, want persoonlijk lijkt alles van Phil Collins mij een schaamplaat)
@#76 Rene: Goed, over en sluiten ;)
Ik spit hier ondertussen verder naar leuke muziektips.
Tot zover is er hier nog niemand uit de kast wat betreft boy bands … Waar blijft het equivalent van Drs de Soto !?
Schamen doe ik me niet zo snel, zelfs niet voor het feit dat ik Corry Konings en André Hazes in m’n muziekcollectie heb. Maar wat toch wel het meest foute en tegelijk een van de mooiste liedjes ooit is, is Heino – Blau Blüht der Enzian.
http://www.youtube.com/watch?v=1Q0-rh7F-64
The Peeper van The Easy Access Orchestra
Bubble Gum van Annie (eigenlijk écht tenenkrommend)
en de winnaar:
Ronnie gaat naar huis van Spinvis
Schamen misschien een beetje voor de Dixie Chicks, maar sinds hun documantaire ‘Shut Up and Sing’ heb gezien vind ik het toch stiekem wel leuk…
Andere invalshoek : uit plaatsvervangende schaamte wil ik bv. niet weten hoe die muziek van Charlie Manson klinkt, zelfs al was ie een maat van enkele Beach Boys. Ik schaam me zelfs een beetje in de plaats van wie dat blik (klikmelink) wil opentrekken. Nergens voor nodig misschien, maar die smeerlap is voor mij toch taboe, en ik zou me schamen er een lp van in huis te hebben.
Mijn bijdrage:
Beatles. Alles. Echt totaal alles van de Beatles weet en ken ik. Dat is soms behoorlijk pijnlijk en ben er niet trots op. Hoewel.
Nee, toch wel. Ik versloeg in een kwis dè Beneluxiaanse Beatleskenner met een punt.
Gelijk de vinyl-zolder ingedoken:
Had je deze geraden?
http://www.youtube.com/watch?v=hwCsatwH8AE&feature=related
Nee, niet geraden. Moest daardoor wel gelijk hieraan denken:
http://www.youtube.com/watch?v=jZZ96J_PVbk
Maar daar schaam ik me dan weer absoluut niet voor :-)
Ik ben een groot fan van “This mortail coil” vier cd’s ik koester ze en kunnen me tot tranens toe roeren. De originelen diep verstopt en ik speel de copie.(eens in amsterdam al mijn cd’s gejat, ben voorzichtig geworden)
Soms maak ik de fout ze te spelen met bezoek..de blikken doen me ietwat verlegen worden..schamen soort van.
een voorbeeld:
http://www.youtube.com/watch?v=4mUmdR69nbM&feature=PlayList&p=A12998F675AB083E&playnext=1&playnext_from=PL&index=3
Schande, Crachàt, schande ! Et tu Larie !
;-) alsnog proficiat, C’t
& check zeker het origineel van Tim Buckley, L …
(klikmelink voor versie bij the Monkees op tv … moeilijk te zeggen welke versie de beste is).
EDITFUNCTIE FLOPT WEER IN SAFARI v4 !!
& check zeker het origineel van Tim Buckley, L …
(klikmelink in #87 voor z’n versie in de tv-show van the Monkees … moeilijk te zeggen welke versie de beste is).
Andere Frasier tip : Lifeforms van Future Sound of London (FSOL) …
klikmelink hier in #88 …
84: ja hoor, grijsgedraaid: Wonderwall. Juweel. Heb ik heel veel gespeeld toen ik met gouche leerde schilderen. Beetje Magritteperiode. ik associeer het met puberen – wat ik tegenwoordig met veel popfmusik doe.
Clapton speelt er op mee, onderandere.
Later hoor je op Wonderwall de bootlegkwaliteit die Harrison maniakaal en uit principe lekte.
Vooruit… in de categorie boy bands: Take that – Relight my fire Kansloze cover en toch vind ik het leuk.
Potverdriedubbeltjes S’z..je 87 woorden wegen zwaar op mijn schaal…au! Waarom de schande of had ik precies de gevoelige schaam,snaar geraakt bij je, wat dan weer ot is?
ps: Safari..ook een mac?, mooi hey. Elke dag kwijlen de windowsmensen om mijn zelf meegebrachte imac om dingen te doen die “daar” niet kunnen. (op de fiets in een Alditas)
’t was maar om te lache, alzof g’u moest schaaamen, gij en C’t … en ja Apple sinds de Atari te klein werd ;-)
Al hebt ge nu ook Safari en iTunes voor pc en zo …
Enjoy Liz + Tim !
Dank je S’z maar die eerste heb ik ( en werkt nog onder 6.1).
Ben te serieus..moet nog leren n het gaat lukken (ooit)
Behalve de onderbroek.
Dokter Bernard.
Het is gewoon té zielig om aan je voorbij te laten gaan. Vooral het einde: “nee… nee… NEE!” Hij staat op mijn iPod maar dat mag niemand weten.
Klinkt goed @Geert#94.
Het blijft een emo-mover, die gast.
@mark#9 totally heerlijke clip
Enja, jij hebt hetzelfde calculatortje als ik.
Dus ik waardeer +0.00 ;-)
Wel, da’s dus waar, ik ben ONDERTUSSEN fan van Rick “Nirvana mash you up, Nirvana let you down” Astley … erg he.
Je bent geen sikkepit veranderd met gisteren @S’z.
Tendoet, ik ben ondertussen NOG MEER fan van Varda Agnès.
En Fabiola heeft alles ook weer overleefd
Heerlijk, de Vlaamse TV
De Canvascrack is mijn favoriet
Qua Fabiola : Sneeuwwitje heeft wel niet in de appel gebeten, maar je moet toegeven : the Spanish lady has got balls … en ze kent haar cultuurklassiekers beter dan Joke Schauvlieghe (met name Willem Tell) …