Fors grotere kans op vroegtijdig schoolverlaten na ‘zwarte’ basisschool.
Aldus een persbericht van de Universiteit Maastricht. In de introductie wordt die fors grotere kans geëxpliciteerd:
Nederlandse basisschoolleerlingen in een school met meer dan 77,7% niet-Nederlandse kinderen, hebben een verdubbelde kans op vroegtijdig schoolverlaten (VSV) in hun middelbare schoolcarrière.
De impliciete boodschap: zwarte scholen zijn slecht. En die boodschap wordt maar al te graag opgepikt. Maar dan komt de nuance:
Analyses geven aan dat dit niet komt door de kwaliteitsverschillen in de scholen.
Fijn om te weten, maar dan had een kop als ‘Kwaliteitsverschillen scholen niet van invloed op vroegtijdig schoolverlaten’ net zo goed de lading gedekt.
Daar komt nog bij dat het onderzoek zich op leerlingen in Amsterdam heeft gericht. Niet echt een populatie die representatief is voor de rest van Nederland. Gelukkig wordt dat ook onderkend:
De promovenda benadrukt dat de Amsterdamse resultaten niet één-op-één te vertalen zijn naar de rest van Nederland.
Hoe verschillend de Amsterdamse leerlingenpopulatie is van de rest van Nederland, laat een eerdere publicatie (pdf) van haar zien (pagina 5, tabel 1):
Grote verschillen dus. Maar wat dan wel de oorzaak is? Daar is meer onderzoek voor nodig vermeldt het persbericht. Echter, voordat de onderzoekers aan dat verdere onderzoek beginnen, is het wellicht verstandig dat ze even bij het Nederlands Jeugdinstituut gaan buurten. Die weten daar misschien wel iets over.
Als je het hele persbericht nog eens doorleest, zou je bijna denken dat aandacht genereren weer eens het belangrijkst was. Bijna.
Reacties (12)
Ok, dus de scholen hebben geen probleem, maar de gekleurde leerlingen zijn het probleem. En in hoeverre is dat een betere conclusie? ;-)
Prima om hier kritisch op te zijn. Maar je gaat voorbij aan de op zich frappante en ietwat ernstige (wellicht voor jouw en mijn wereldbeeld) constatering, je eerste quote:
Alle “nuances” veranderen daar niets aan; de oorzaak van deze correlatie is wellicht vooralsnog onbekend, maar daarmee is ie niet weg.
@2, welke gevolgen voor je wereldbeeld heeft het dan, die correlatie, vooral als je de oorzaak dus niet weet?
Nuance? Nuance? Is dat niet die blonde die vroeger Lingo presenteerde?
@1: Dat is geen betere conclusie, want ook autochtone kinderen hebben een hogere kans op vroegtijdige schooluitval. Kijk de publicatie van het NJi er maar eens op na, het heeft veel meer te maken met zaken als sociaal-economische status, intelligentie, thuissituatie, etc.
@2: Zoals ik al aangeef aan het einde is zeker al wel het e.e.a. over bekend. Bovendien: correlatie ≠ causatie.
De Volkskrant kwam vandaag wel met een genuanceerder stuk.
De meest logische verklaring hiervoor lijkt me dat autochtonen die op een zwarte school terecht komen gewoon bovengemiddeld vaak behoren tot de sociale onderklasse.
@6: Klopt, zie ook het artikel in de Volkskrant (op 1 na laatste alinea).
@3
Als schoolkwaliteit daadwerkelijk uit te sluiten valt, blijven grofweg twee verklaringen over:
– Negatieve invloeden vanuit andere culturen;
– Mensen die een grotere faalkans hebben (karakter bv.) kiezen vaker voor een “zwartere” school.
Waarschijnlijk is het een mix van beide, zoals bij NJI ook valt te lezen. Dat vind ik toch een stuk minder prettige conclusie dan dat e.e.a. samen zou hangen met meer-logische zaken als taalachterstand ofzoiets. Dat laatste was mijn onrealistische wereldbeeld. En dat is dus niet erg waarschijnlijk.
@6 Zouden we dat niet in de “schoolkwaliteitcijfers” moeten terug zien dan?
@7: In principe is mogelijk dat de onderzoekster daarmee rekening gehouden heeft.
In de Volkskrant staat alleen “Ik vraag me af of daar goed voor is gecorrigeerd is.”
Er zijn nog een aantal mogelijke oorzaken:
Hoe zit het met de leraren op deze scholen? Zijn er verschillen met leraren op andere scholen?
Hoe zit het met de emotionele veiligheid op die scholen? Wordt er ook aandacht besteedt aan emotionele intelligentie? Hoe hoog zijn de stressniveaus? Worden leerlingen behalve aan stress ook blootgesteld aan momenten waarbij compassie, hoop, humor en zelf-bewustzijn belangrijk is? Want zonder dergelijke situaties wordt school nogal een lijdensweg en dan is schoolverlaten de betere optie voor de geestelijke gesteldheid.
Een vriend van me is loopbaanmentor bij verschillende MBO scholen in Amsterdam. Hij vertelde me dat de ouders van schoolverlaters uit die leeftijdscategorie nauwelijks interesse hebben in het welbevinden van hun kind. De sociale milieu’s zijn zó dat ondersteuning aan hun kinderen vooral als een vervelende last gezien wordt in plaats van een belangrijke -soms fijne- plicht.
De facto is de enige manier om die kids op school te houden, door de rol van de ouder over te nemen en in een vertrouwelijke situatie met het kind te praten over emotionele problemen en valkuilen. Vroeger hadden docenten hier tijd voor, maar die zijn nu voornamelijk bezig met lesstof en weinig met de leerlingen, zo vertelt hij. Hij heeft zijn baan eigenlijk uit het niets geschapen (want was er niet) en doet dit soort coaching bij “risico-gevallen” bij 10 verschillende scholen. De resultaten mogen er wezen, er is bijna een halvering van het aantal vroegtijdig schoolverlaters aan deze scholen. Puur door naar de problemen van die kinderen te luisteren en ze te helpen oplossen. Door naar ze toe te gaan en vragen of het goed gaat.
Dus, conclusies of ethnische afkomst van kinderen en dergelijke lijken me een beetje voorbarig.
Nu nog een vraag: “definieer kwaliteitsverschillen”.
In de zin, waar wordt dat aan gemeten? Maak nu van vrij dichtbij mee dat veel zwakke scholen ‘beter’ worden. Hoe? Door al vanaf de kleuterklas, of zelfs voorschool, kinderen te drillen op de Cito-toets, de instroomtoets en verder.
Dan lijkt de kwaliteit van de school best omhoog te gaan, immers, de cito-scores gaan omhoog, inspectie blij, veel ouders blij.
Maar dat gaat ten koste van het vroegere curriculum; veel minder spelend leren, ontdekken, aandacht voor sociale vaardigheden, aandacht voor basisvaardigheden. Zoals bewegen in de ruimte, bewegen in een groep, grootheden, voorlezen en leren luisteren, waarden, etc. Kortom de dingen die bij jonge kinderen een basis leggen waarop het taal en cijfer en ander onderwijs komt. De dingen die veel kinderen met ouders met tijd/hoger inkomen/hogere opleiding, meestal wel mee hebben gegeven. Ja, beestje bij de naam, fietsen met je kind voorop, ja dit is een brede weg, fietspad is smal, dit is een hoge boom, dit is en lage boom, ja grote vogel, een duif, etc, etc. Veel kinderen in achterstandswijken hebben dat helaas niet meegekregen. Daarom is het juist des te belangrijk om dat op scholen, zeker in de voorschool en kleuterklassen te leren. Alleen, sjah.. dat is niet op korte termijn te meten,
Je kan al op je vingers natellen dat het gebrek aan die basis zich later keihard, in negatieve zin, gaat terugbetalen.
@6: Dat is natuurlijk geen verklaring. Ik weet ook wel dat er een grote correlatie bestaat tussen het behoren tot de sociale onderklasse en vroegtijdig schoolverlaten, maar dan hebben we nog altijd alleen maar een correlatie.
Ik heb het onderzoek niet gelezen, maar ik ga er overigens wel van uit dat hiervoor gecorrigeerd is. Het lijkt me niet aannemelijk dat een promotieonderzoek dusdanig slecht in elkaar zit dat dit soort dingen over het hoofd gezien zijn. Maargoed, als je alleen maar uitgaat van het persbericht…