“As publisher and editor, Julian Assange represents that which journalists once prided themselves in – he’s brave, determined, independent: a true agent of people not of power.” (Julian Assange wint een belangrijke journalistieke prijs. Hierboven een quote uit het juryrapport, waarin Assange drie eigenschappen krijgt toegeschreven van een groot journalist).
Quote du Jour | True agent…
Foto:
Reacties (14)
Absurd. Een hele berg info ongezien online plempen heeft niets met journalistiek te maken. het moet niet gekker worden.
Perfect. Een hele berg info aan een aantal van de meest gezaghebbende kranten ter wereld aanbiedenis en geniale zet in de strijd om waarheid alsnog ongefilterd bij een lezer te krijgen.
@1: Journalisten hebben ook niets met journalistiek te maken maar daar hoor je ze ook nooit over klagen.
‘ongezien online plempen’. Het is wel duidelijk dat een mening weinig waard is als je zulke belangrijke details fout hebt.
Het onverdroten triests bij een comment als #1 is nog: wat hééft iemand er aan om ‘niets met journalistiek te maken’ te reageren, als de man door een aantal selecte mensen die hun vak kennen, hem dat gegeven hebben?
@3: laten we dan ook maar meteen elke klokkenluider een journalist noemen. En elke tipgever een rechercheur.
@6: En jou een reaguurder.
@7: sterk argument. Ik ben om.
Degenen die duiding gaven aan de gelekte documenten; dat zijn journalisten.
@8 – Veel van de documenten worden duidelijk gericht vrij gegeven, naar aanleiding can actuele ontwikkelingen (zoals op dit moment de verkiezingen in Peru).
Als dan iedereen gefascineerd leest hoe de ergste vermoedens bewaarheid worden, zijn het vervolgens de journalisten die zich haasten om te verklaren dat er niets nieuws in stond, maar wel stukken citeren als dat goed uitkomt, om zo hun eigen waarheid in leven te houden.
@8, en daar trap je dan in de val die de moderne media voor je heeft opgezet.
De primaire taak van een journalist is het verzamelen en publiceren van informatie. Duiding geven is secundair. Daarnaast is het ‘duiding geven’ aan ‘nieuws’ tegenwoordig nou juist het probleem van journalistiek. Het is alleen nog maar duiding en geen nieuws meer.
Dat “duiden” is inderdaad wel een verschrikkelijk modewoord geworden.
Deden Woodward en Bernstein eigenlijk ook aan “duiden”?
One of my favorite stories about the Cold War concerns a group of Russian journalists who were touring the United States. On the final day of their visit, they were asked by the host for their impressions. “I have to tell you,” said the spokesman, “that we were astonished to find after reading all the newspapers and watching TV day after day that all the opinions on all the vital issues are the same. To get that result in our country we send journalists to the gulag. We even tear out their fingernails. Here you don’t have to do any of that. What is the secret?”
(…)
Ironically, I began to understand how censorship worked in so-called free societies when I reported from totalitarian societies. During the 1970s I filmed secretly in Czechoslovakia, then a Stalinist dictatorship. I interviewed members of the dissident group Charter 77, including the novelist Zdener Urbanek, and this is what he told me: “In dictatorships we are more fortunate that you in the West in one respect. We believe nothing of what we read in the newspapers and nothing of what we watch on television, because we know it’s propaganda and lies, unlike you in the West. We’ve learned to look behind the propaganda and to read between the lines, and unlike you, we know that the real truth is always subversive.”
Vandana Shiva has called this subjugated knowledge. The great Irish muckraker Claud Cockburn got it right when he wrote, “Never believe anything until it’s officially denied.”
Bovenstaande tekst is van John Pilger
Kees, is er eigenlijk iemand die Assange een journalist noemt? Buiten jou natuurlijk.