The professionally cancelled pundit is a genre of primarily center-right contrarian who makes their living by deliberately provoking outrage online, and then claiming that the outrage directed at them is evidence of an intolerant left run amok.
Er wordt de laatste weken veel geschreven over ‘cancel culture‘. Daarbij is echter lang niet altijd duidelijk waar mensen nu precies op doelen. Gaat het om online heksenjachten, boycotcampagnes, niet-aflatende kritiek op Twitter, iets anders, een combinatie van deze dingen?
Een aantal mediafiguren dat nu steen en been klaagt over deze afrekencultuur betreft echter precies degenen die hun carrière te danken hebben aan online ‘outrage culture’, meent Moira Donegan, columnist voor The Guardian.
Exodus
Zo verliet een zekere Bari Weiss van de week met veel tromgeroffel de opinieredactie van New York Times. Ze had genoeg van de steeds verder om zich heen grijpende afrekencultuur, zo liet ze weten. Ze zou door collega’s worden gemeden en openlijk afgezeken op werkkanalen.
Weiss was een paar jaar eerder aangetrokken om dwarse stukken te werven die liberaal-progressieven tegen de haren instreken. ‘Diversiteit in meningen’, noemde de opinieredactie dat. Het leverde vooral voorspelbare columns over de intolerantie van linkse studenten en stukken waarin recalcitrante centrumrechtse opinieventers werden opgehemeld.
De stukken die Weiss plugde werden inderdaad grif gelezen, juist omdat ze steeds weer ergernis wist op te wekken. Weiss wijst in haar klaagzang met een beschuldigende vinger naar Twitter, stelt journalist Mehdi Hasan, maar ze zou nooit zo bekend zijn geworden zonder steeds behendig in te spelen op de verontwaardigingsfabriek die Twitter is.
Opzet
Volgens Jeet Heer (redacteur voor The Nation) was dat ook de opzet. De werving van Weiss bij de New York Times vormde onderdeel van een bredere strategie, uitgezet door James Bennet, hoofdredacteur van de opiniepagina.
James Bennet underlying theory of editing was something like this: We can no longer convince each other, but we can still entertain each other. The real premium is to be outrageous — all the more valuable since clicks & engagement are the name of the game in social media era.
Bennet moest begin juni het veld ruimen, nadat de NYT een opiniestuk van de rabiaat-reactionaire senator Tom Cotton had afgedrukt waarin deze opriep het leger in te zetten om de straten van de Amerikaanse steden schoon te vegen. Aangezien verslaggevers van de protesten op dat moment regelmatig zelf het mikpunt waren van politiegeweld, riep dat een storm van protest op.
Clickbait
Bennets project is op een sof uitgelopen, aldus Heer, vooral omdat de columnisten en redacteuren die hij aantrok niet de kwaliteit in huis hadden om ook inhoudelijk goede stukken te produceren. Ze slaagden er daardoor niet in daadwerkelijk discussie uit te lokken, enkel ergernis. En dat lijkt voldoende, aangezien dergelijk clickbait een boel online verkeer opleverde. De analyse waarop Bennet zijn strategie baseerde, zo meent Heer, snijdt echter hout.
Ook in het Nederlandse medialandschap kan men onmiskenbaar de werking van een vergelijkbare filosofie waarnemen.
Opiniestukken in landelijke kranten lijken vaak geschreven te worden om maar zoveel mogelijk verontwaardiging op social media op te roepen; en discussies in radioshows worden verknipt tot clipjes die zo tendentieus mogelijk worden weergegeven. Koppen moeten vooral smeuïg zijn, en Jort Kelder lijkt niet van de beeldbuis af te branden omdat ‘ie er altijd wel in slaagt links en rechts mensen op de kast te jagen met een snedige oneliner of badinerende vraagstelling.
Reacties (27)
De analyse waarop Bennet zijn strategie baseerde snijdt ongetwijfeld hout, maar de vraag is dan ook of je als vooraanstaande publicatie als de NYT af moet zakken naar het niveau “clickbait”. Het doet ook wel iets met je reputatie lijkt me, en die is ook geld waard.
Het FD is het FD, en de T is de T, de eerste gaat ook niet de laatste kopieëren om de grootste krant van Nederland te worden lijkt me.
Jort Kelder ken ik alleen van de radio, maar die zit wat meer op het scherpst van de snede dacht ik? Je mag best wel provocatief zijn, maar zo’n Tom Cotton doet meer dan prikkelen, je nodigt ook geen holocaust-ontkenner of flat-earther uit om een column te schrijven. Dat doet me meer denken aan Leon de Winter in de Telegraaf, die man is zo’n onbeschaamde propagandist…
Clickbaitculture dus.
Het kwalijke is dat al die aandacht voor woorden/kreten/ideeën afleidt van de discriminatie in de praktijk, het institutioneel racisme waar het werkelijk over zou moeten gaan.
“Daarbij is echter lang niet altijd duidelijk waar mensen nu precies op doelen.” Cancel Culture is het stelselmatig ontnemen van het vrije woord van personen met een ander mening. Dat kan zijn door druk via social media, maar ook direct door b.v. universiteits besturen. Dit zijn praktijken die normaal worden gebruikt door foute leiders als een Erdogan een Putin en door de meeste dictatoriale regimes in het verleden.
De publicaties van Weiss bekijkend strijd zij vooral tegen het antisemitisme. Niet bepaald extreem rechts, maar kennelijk neemt een deel van links daar aanstoot aan wat op zich al bedenkelijk genoeg is.
Sowieso, als je pretendeert een kwaliteitskrant te zijn zou je strategie moeten zijn om het nieuws consequent van meerdere kanten te belichten. Het nieuws continue van 1 politieke kant belichten en dan 1 columnist aantrekken die een “tegengeluid” geeft is niet voldoende. En als er dan 1 inhuurt die ook nog bekend staat als controversieel is dat niet eens om een tegengeluid te geven maar om je eigen gelijk te bevestigen. Trouw probeert dat hier ook met met Sylvan Ephimenco, maar dat maakt het nog geen afgewogen kwaliteits krant, maar meer een veredeld opinieblad. Wel geeft deze strategie aan dat de redactie nattigheid voelt, dus ze weten het zelf ook dondersgoed.
In de jaren vijftig werden mensen kaltgestellt wegens valse beschuldigingen van het zijn van communist. Tegenwoordig wegens valse beschuldigingen van het zijn van racist, homo- transfoob e,d,,
Recent voorbeeld:
https://www.vkmag.com/magazine/rotterdams_architectenbureau_loopt_klus_mis_in_vs_door_zwarte_piet_foto
Hopelijk slaat die cancel culture of neo-mccarthyisme niet over naar Nederland, maar daar lijkt het niet op.
@2: Duim, al zou ik aan woorden/kreten/ideeën nog de component personen toe willen voegen.
Ha,@4. Mooi voorbeeld van een drogreden of ‘red harring’ .
Ik neem aan dat er voldoende mensen zijn die toch al heel lang weten dat ‘black face’ problematisch is. Niets nieuws daar. Dat wij dat als collectief der Nederlanders wilden negeren, is een soort van vrije keuze. (Noem het vrijheid van meningsuiting). Maar dat zoiets vrij zou zijn van consequenties, dat is natuurlijk nogal naïef.
Ook daarop reageren, zeggen dat je dat gewoon niet okay vind, is vrijheids van meningsuiting.
@2
Dat is natuurlijk precies de bedoeling van sommigen: zoeken naar de enkele anti-racist die een extreme of onredelijke uitspraak doet, om vervolgens te suggereren dat die enkeling representatief is voor de hele beweging.
En dan een “manifest” opstellen, dat wordt ondertekend door allerlei figuren van de partij van het meldpunt voor linkse leraren, waarvan de leider nog niet zo lang geleden een weerman van de publieke omroep wilde ontslaan vanwege zijn uitspraken over breed geaccepteerde wetenschap. Voor alle duidelijkheid: dit is dus niet een activist die op een of andere obsure website opriep tot ontslag, maar de fractievoorzitter van een politieke partij. Iemand, kortom die de macht wil om dit soort ideetjes ook werkelijk uit te voeren.
Het is een standaard propaganda-truc van alt-rechts: anderen verwijten wat ze zelf al jarenlang doen. Zij eisen het recht op om mensen om het minste of geringste te diskwalificeren (zie ook bijvoorbeeld de rechters die “D66-rechters” zijn omdat ze hun uitspraken op de wet baseren). Maar zodra anderen dat dan ook een keertje doen beginnen ze moord en brand te schreeuwen.
En zo gaat het niet alleen in Nederland. Gisteren zag ik bijvoorbeeld nog ergens een interview voorbijkomen met The Chicks (voorheen Dixie Chicks). Die werden een jaar of vijftien geleden al door half conservatief Amerika in de ban geslagen, omdat ze het waagden kritisch te zijn over de oorlog in Irak. En zo zijn er nog wel meer voorbeelden te verzinnen van gedrag waar het stempeltje “unpatriottic” op wordt geplakt. Colin Kaepernick, bijvoorbeeld.
@3 Dat was niet echter wat zoveel irritatie opriep bij degenen die haar niet konden uitstaan.
Er zijn zat Joodse Amerikanen werkzaam in de Amerikaanse media die de antisemitismekaart inzetten om antikoloniale kritiek op Israël taboe te verklaren, of zelfs lobbyen om overtreders van dit taboe af te straffen.
Daar is Weiss bepaald niet uniek in, en het is dan ook niet waarom ze zoveel ergernis losmaakt (maar leuk geprobeerd).
Het maakt ‘r wel hypocriet. Als student oefende ze druk uit op het universiteitsbestuur om docenten af te straffen die volgens haar ‘antisemitisch’ waren (dwz Israël als zodanig problematiseren).
Toen de universiteit van Columbia waar ze studeerde Mahmoud Ahmadinejad uitnodigde om een praatje te komen houden en bevraagd te worden door studenten, noemde ze dat een grove schande. Ook riep ze studenten op de decaan verantwoordelijk te houden voor de keuze Ahmadinejad te laten komen spreken.
Kortom, Weiss is helemaal vóór deplatforming en cancelculture wanneer er wel eens meningen bediscussieerd zouden kunnen worden die wat haar dierbaar is bedreigen, of mensen een platform bieden die zij haar boosaardig toeschijnen.
Alleen als het meningen betreft waar zij wel sympathie voor heeft en die haar bestaan niet raken, raakt ze gealarmeerd door heksenjachten en afrekencultuur – want die dingen moeten toch gewoon rationeel bediscussieerd kunnen worden?
Het is allemaal allemaal geimporteerde Amerikaanse massa hysterie die – uit verveling en de wil om zich te onderscheiden – klakkeloos wordt overgenomen in Nederland. Omdat wij hier ook zo graag theologische discussies voeren. Zie ook de hoeveelheid Protestantse afscheidingen.
Deze vent vatte het samen: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/rusland-correspondent-pieter-waterdrinker-er-is-eigenlijk-geen-intellectueel-leven-in-nederland~ba6db422/
We praten over andermans onderwerpen, en daar stellen we ons eigenlijk geen vragen bij.
‘The professionally cancelled pundit is a genre of primarily center-right contrarian who makes their living by deliberately provoking outrage online, and then claiming that the outrage directed at them is evidence of an intolerant left run amok.’
heel herkenbaar. zitten er ook een paar van tussen de sargasso reaguurders.
@9: eens
Het gejank van het slechtse volk omtrent dit onderwerp is ronduit lachwekkend. Net als over identiteitspolitiek. Extreme gevalletjes pot verwijt de ketel
Citaat uit dat interview met Waterdrinker:
Hebben jullie dat interview eigenlijk wel gelezen, #9 en #11?
@13: wat begrijp je niet Hans?
@14 Waar Hans vermoedelijk op wijst, is dat KJH en jijzelf dat interview met Waterdrinker opvoeren om te beargumenteren dat Nederland enkel (theologische) discussies uit het buitenland importeert omdat er geen intellectueel leven is in Nederland, terwijl Waterdrinker op zijn beurt weer betoogt dat Nederland juist bijzonder lijkt op de (voormalige) Sovjet-Unie.
“De mens is overal hetzelfde, daar komt het op neer.”
Maar als de mens overal hetzelfde is, en als het globalisme maakt dat je overal dezelfde tendenties tegenkomt omdat neoliberalisme alomtegenwoordig is – waarom zou je dan niet overal dezelfde discussies verwachten?
@15: dat interview vind ik niet zo heel spannend en niet per se een goede illustratie, maar ik ben het eens met Kjh eens dat men in Nederland klakkeloos Amerikaanse massahysterie importeert
@16: tja, wat er 75 jaar lang al zo is geimporteerd aan Amerikaans spul…..
@17: Amerikaanse rotzooi beste cokema. Maar goed, veel Nederlanders beschouwen mc Donalds ook als het summum van smakelijk eten
@15: Met een aantal economische observaties uit het stuk ben ik het ook ronduit eens. Ik ben waarschijnlijk een van de weinige VVD-stemmers die vindt dat de erf- en kapitaal-belasting omhoog moet bijvoorbeeld. Maar enfin, dat zijn onbelangrijke details waaruit Hans Custers een soort ‘gotcha’ momentje denkt te kunnen destilleren…
De esprit van het stuk van Waterdrinker echter, is naar mijn mening veel meer dat Nederland een land aan het worden is ‘ohne eigenchaften’. Zozeer probeert het iedereen te behagen, dat het zichzelf vergeet. Dat uit zich in gebrek aan waardering voor eigen cultuur (Waterdrinker, maar ook, pak ‘m beet, Maxima met ‘de Nederlandse cultuur bestaat niet’) en, wat mij betreft, ook in een gebrek aan een eigen discussie. Met eigen argumenten.
Wat Waterdrinker bijvoorbeeld heel duidelijk maakt (onder meer in het citaat dat ik aanhaalde en wat er op volgt) is dat al het gedoe over “onze cultuur” bullshit is. “Onze cultuur” hebben we al tientallen jaren geleden overboord geflikkerd en ingeruild voor die van de VS.
Waarmee dus ook het frame dat BLM niet meer zou zijn dan “import uit de VS” onzin is. Als we zo ongeveer alles uit de VS overnemen, waarom zou daar dan nu ineens iets mis mee zijn. Bovendien beroept BLM zich niet op zoiets als “onze cultuur” terwijl de anti-antiracisten daar nogal eens een handje van hebben.
Kortom, ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat Waterdrinker (ook) het rechtse volksdeel nadrukkelijk een spiegel voorhoudt. En ik heb nog niet de indruk dat ze daar ook in kijken.
Nou ja, het cultureel relativisme van Waterdrinker neem ik niet over. De mens is niet overal hetzelfde. Er is geen morele equivalentie tussen de systemen in Rusland en Nederland, en dus de cultuur; dat is echt bull.
En voor wat betreft het overnemen van dingen uit de VS; we hebben hier geen vrij wapenbezit, onze vrijheid van meningsuiting zit wettelijk anders in elkaar, we zijn geen superstaat met 350 mio inwoners, ons klimaat is heel anders, we drukken ons niet uit in dezelfde taal, we hebben geen slavernij gehad of een – wat recentere – grote burgeroorlog. We hebben geen presidentieel systeem, we kiezen onze rechters niet, en onze rechtszaken worden niet beslecht door een jury. Reden zat om niet alles uit de VS klakkeloos over te nemen.
@21
Dus je zegt in #9 dat Waterdrinker jouw opvattingen samenvat, maar bij nader inzien ben je het totaal niet met hem eens. Duidelijk.
@22: Ik vind die Waterdrinker een pompeuze lul die zichzelf veel te interessant vindt. Maar hij stipt aan dat het in Nederland aan een hoog-cultuur ontbreekt. Daar ben ik het mee eens. Over sommige oorzaken daarvan zijn we het een beetje eens. Het spijt me dat wij (Waterdrinker en ik, ik mag hem Pieter noemen, de lul) door onze verschillen niet helemaal aan jouw verwachting van eenheid (over de dingen die jij kennelijk belangrijk vindt) kunnen voldoen.
@15: Ik denk dat er wat verloren is gegaan bij dat interview. Zelfs iemand zo geprivilegeerd als Pieter Waterdrinker moet toch weten dat het in Nederland in 2020 niet lijkt op het Rusland van tijdens de Sovjet Unie. Als hij dat werkelijk meent, is dat voor hem ontstellend oppervlakkig. Zelfs als dat alleen maar over cultuur gaat, dan nog. De Sovjets onderdrukten cultuur, bang als zij waren, dat e.e.a. zou leiden tot, nou ja, ik weet eigenlijk niet wat. Maar dictators, en dictatoriale systemen, zijn nu eenmaal bang voor cultuur. Zie: geschiedenis.
En – is Rusland daarin nu vrij? Recent mochten daar toch ballet voorstellingen niet doorgaan vanwege homo?
In Nederland is het anders. Bij ons moest van het socialisme de arbeider geemancipeerd worden door gesubsidieerd theater. En daarnaast zijn wij gewoon een knettervrij land, met een kennelijke voorliefde voor uiterst plat vermaak. Dat heeft tot de absurde situatie geleid dat publieks-favorieten als Ajax en Youp en die gast van Kedengedeng de meeste subsidie binnen harken (zij het indirect) van allemaal. Los daarvan heeft het geen ruk geholpen – ik weet hier alles van want een dierbare van mij heeft jarenlang meegelopen in het theater circuit van een grote Nederlandse stad.
@24
Dat zegt hij dan ook niet. In elk geval niet op die manier. Misschien toch het interview echt eens lezen?
Het lijkt me best duidelijk wat hij bedoelt. In elk systeem zijn er mensen, je zou ze opportunisten kunnen noemen, die dat systeem gebruiken om macht te verwerven. En rijkdom. En het gedrag van die mensen is overal vergelijkbaar: manipulatie, leugens, vriendjespolitiek, hypocrisie. De manier waarop en de consequenties (dus ook de ernst daarvan) zal niet in elk systeem hetzelfde zijn. Maar het onderliggende gedrag is op basisniveau wel overal vergelijkbaar.
als de corona crisis iets laat zien , is dat kapitalisme en communisme in basis hetzelfde zijn. EEN groot verschil is er wel. Bij het Communisme vloeit veel terug naar de samenleving, in het kapitalisme naar een paar rijken.
Grap is, dat de kapitalisten, met succes, het communisme veroordelen omdat de top zich altijd verrijkt. Deze ‘kennis’ is nu gemeengoed in het westen. Vandaar dat communisme hier bij voorbaat kansloos is.
Men vergeet voor het gemak dat in het kapitalisme de top zich nog veel extremer verrijkt.
kom maar op met de reacties. Maar besef wel dat de USA iedere werkloze $600 per week gaf tijdens de corona crisis. En dat de Amerikaanse overheid voor miljarden leningen overgenomen heeft van corporate Amerika. (coca cola , Boeing, en velen anderen bijvoorbeeld… en ondertussen Frankrijk aanklagen bij WTO voor staatssteun.)
Ik zie geen verschil meer. blijft over de cantrale vraag. Is de overheid er voor iedereen? (communisme/socialisme) of is de overheid er allen voor het grote geld, met een samenleving en onderdanen die dat mogen opbrengen? (kapitalisme)
het zit zelfs in de naam. Gaan we voor sociaal of het kapitaal?
@26: Dude.