Mr Baptist has not written an objective history of slavery. Almost all the blacks in his book are victims, almost all the whites villains. This is not history; it is advocacy.
Een recensent van The Economist vindt het boek The Half Has Never Been Told: Slavery and the Making of American Capitalism van historicus Edward Baptist onvoldoende objectief.
Een lichtpuntje: inmiddels heeft The Economist de dwalingen zijns weegs ingezien.
Reacties (5)
Doet denken aan Washington Post-columnist Richard Cohen die voordat hij 12 Years a Slave had gezien dacht dat slavernij “a benign institution” was, “in which mostly benevolent whites owned innocent and grateful blacks.”
Dat zinnetje dat steeds geciteerd wordt, toont de kwaadaardigheid van de recensie nog onvoldoende aan.
Lees je de recensie in z’n geheel, dan steekt er onmiskenbaar een behoefte achter om de Amerikaanse groei in productiviteit en welvaart met een schoon geweten te kunnen blijven vieren.
Wanneer Baptist er dan de aandacht op vestigt dat een zwarte slaaf in 1860 minstens drie maal zoveel katoen plukte als in 1800, zonder de hulp van mechanisatie, en uit een aantal slavenverhalen afleidt dat dit te verklaren valt uit “pickers being driven to work ever harder by a system of “calibrated pain”, probeert de recensent deze conclusie uit alle macht van tafel te vegen.
Eerst werpt hij tegen dat je dat niet kunt stellen op basis van een handjevol getuigenissen uit die tijd, om vervolgens te speculeren dat slaven zo’n waardevol bezit waren, dat het toch zeker in het belang van de slaveneigenaar moet zijn geweest, zijn slaven steeds fitter en sterker te houden. Hé, misschien valt die hogere productie wel te verklaren uit betere omstandigheden?
Ja, want verhoging van de productiviteit is altijd een goede zaak, dus hoe haal je het in je hoofd te zeggen dat dit bereikt werd door slaven tot bloedens toe uit te persen?
Je zou dan verwachten dat dezelfde recensent die een handjevol getuigenissen even daarvoor nog te mager vond om conclusies te trekken, vervolgens zelf komt met een verwijzing naar honderden bronnen waaruit blijkt dat het leven van zwarte plantageslaven er gedurende de 19e eeuw fors op vooruit is gegaan, maar nee: hij geeft geen enkel bewijs voor zijn speculaties (of liever: fabulaties).
Dan ben je dus gewoon je nationale geschiedenis aan het witwassen vanuit het dogma dat op kapitalistische leest geschoeide economische vooruitgang het hoogste goed is en gewoonweg niet kan leiden tot uitbuiting en ellende.
Maar doelt de recensie niet gewoon op het Afrikaanse aandeel in de slavernij, dat omwille van ideologische ongemakkelijkheid nogal eens (wellicht ook in het besproken boek) wordt verontachtzaamd of ontkend?
“A slave’s journey to a life of servitude often began in the interior of Africa with his or her capture as a prize of war, as tribute given by a weak tribal state to a more powerful one, or by outright kidnapping by local traders. European slave traders rarely ventured beyond Africa’s coastal regions. The African interior was riddled with disease, the natives were often hostile and the land uncharted. The Europeans preferred to stay in the coastal region and have the natives bring the slaves to them.”
Over “bias” gesproken:
“Unless The Economist wants to suggest that there were overlooked cases of deserved slavery, it seems pretty intuitive that the black people are mostly going to be victims in a book about slavery.
It also seems like the white people are inevitably not going to come off terribly well, either, in a book about slavery.
Sure, there were plenty of white people who had nothing to do with slavery, but they may not feature so heavily in a book about slavery.” (nymag.com)
De historische werkelijkheid is veel gecompliceerder. Zonder medeplichtigheid van zwarte mensen zou de slavernij in Amerika niet zo’n enorme omvang hebben kunnen aannemen. Zonder een bittere strijd gevoerd door witte mensen zou de slavernij niet zijn afgeschaft.
Het is natuurlijk wel eenvoudiger om de slavernij (letterlijk en figuurlijk) terug te brengen tot een zwart/wit-kwestie.
https://storify.com/billmon1/slavery-capitalism-and-commodity-production