… De vergelijking tussen Gaza en Nagorno-Karabach gaat bijvoorbeeld niet op, niet alleen vanwege het verschil in schaal en aantallen doden, maar ook omdat Israël westerse wapens krijgt en Azerbeidzjan niet. De verontwaardiging over het eerste is dus logischerwijs groter. …
In een verder overigens uitstekende column over de hypocrisie van de VVD, slaat Floor Rusman hier toch de plank flink mis. In de periode van 2011 tot 2020 gaf Azerbeidzjan ongeveer vier keer zo veel uit aan wapens dan Armenië. Van die uitgaven werd iets meer dan een kwart uitgegeven bij Israelische wapenfabrikanten. Gezien de flinke belangstelling en (concrete orders) voor Israelische wapens vanuit de EU, kun je moeilijk beweren dat het hier niet om westerse wapens gaat.
En dan nog: Sinds wanneer is het niet de beschikking hebben over westerse wapens een goed argument om je niet uit te spreken over etnische zuiveringen en andere schendingen van mensenrechten? Gasleveringen zijn in ieder geval geen goed argument.
Reacties (4)
Ik kan me vergissen, maar volgens mij speel je hier balletje-balletje met de argumentatie, door Israël enerzijds als begunstigde van het Westen te rekenen, en tegelijkertijd als onlosmakelijk onderdeel van ‘het Westen’.
Floor Rusmans punt is dat het raar is om haar als Nederlander te verwijten dat ze zich wel druk maakt over wat Israël met Nederlandse, Europese, Westerse steun uitspookt in de Gazastrook, maar niet over wat Azerbeidjan met Israëlische steun uitspookt in Nagorny-Karabach.
Daar heeft ze gewoon een sterk punt. Nederland levert namelijk wél onderdelen voor Israëlische Joint Strike Fighters (F-35) die gebruikt worden om rücksichtslos weerloze burgers te bombarderen. Voor zover ik weet levert ze geen vliegtuigonderdelen aan Azerbeidjan om haar buurland te dreigen en een hele regio (zonder bloedvergieten) etnisch te zuiveren. Nederland steunt het optreden van Azerbeidjan in Nagorny-Karabach ook niet (aangezien de V.S. dat niet doen).
Uit jouw linkje naar het Stockholm International Peace Research Institute:
Dit toont mijns inziens niet aan dat ‘het Westen’ Azerbeidjan steunt, maar dat Israël tussen 2016-2020 de voornaamste wapenleverancier was aan Azerbeidjan. Wat een fout land is dat toch eigenlijk, als je ziet wat ze allemaal uitspoken.
Waar het om gaat is dat wapens uit Israël -een bondgenoot van het westen- zowel in eigen huis als elders in de wereld gebruikt worden voor het aanrichten van bloedbaden en genocide. .
Dat lijkt me op zich een legitieme invalshoek, maar het is niet de enige legitieme invalshoek die iemand zou kunnen kiezen.
Rusman gaat specifiek in op het verwijt van eenzijdige aandacht voor Israëls genocidale campagne in Gaza, waarbij men schamper vraagt waarom je je dan niet net zo druk maakt over wat Azerbeidjan in Nagorno-Karabach uitvreet.
Terwijl het grote verschil is dat Azerbeidjan geen steden platbombardeert of daarbij tienduizenden burgerslachtoffers maakt. En evenmin in haar militaire campagne rugdekking krijgt van de V.S. of Europese mogendheden. Kijk, als wij nou met z’n allen voor honderden miljoenen wapens aan Azerbeidjan zouden leveren, had Age Letor nog een punt.
Nu komt zijn redenering gewoon gezocht over, althans op mij dan.
Ik zou zeggen dat een whataboutisme altijd een slecht argument is. Een goedkoop retorisch trucje, om de aandacht af te leiden van kritiek. De beste reactie is om het trucje bloot te leggen en duidelijk te maken dat het wordt gebruikt bij gebrek aan iets beters: een antwoord op de kritiek dat wel hout snijdt. Er serieus op ingaan leidt alleen maar tot gedoe. Precies zoals de bedoeling was: de aandacht is afgeleid van waar het in eerste instantie over ging. Zowel Floor Rusman als Age Letor als Prediker zijn in de val getrapt die Yesilgöz heeft opgezet.