De universiteit is bezet – niet (zoals in 1969) door inspraak eisende studenten, maar dit keer door de veelkoppige wolf van het Management.
Die heeft de academie gekoloniseerd met een huurlingenleger van professionele bestuurders, gewapend met spreadsheets, outputindicatoren en auditprocedures, onder luidkeelse begeleiding van de Efficiëntie- & Excellentiemars. Het Management heeft daarbij de academicus tot interne vijand uitgeroepen: hij moet voortdurend worden gewantrouwd, getest en gecontroleerd, onder de permanente dreiging van reorganisatie, opheffing en ontslag.
De wetenschappers laten zich daarbij gedwee tegen elkaar uitspelen, als angstige, makke schapen, die enkel hopen zelf nog de dans te ontspringen door hun buurman op het cruciale moment een slag voor te zijn. Om controle te houden zet de wolf de meest absurde middelen in, zoals geldverslindende hele en halve fusies, steeds verfijndere en dus kostbare verantwoordingssystemen en peperdure prestigeprojecten.
Aldus Willem Halffman en Hans Radder in hun artikel ‘Het academisch manifest: van een bezette naar een publieke universiteit’ uit 2013.
Deze tekst was een van de inspiratiebronnen van de bezetters van het Bungehuis van de UvA.
Ik denk dat er met bovenstaande diagnose weinig mis is. (En ja, ook dit is een gevalletje neoliberalisme.)
Een visie voor een andere universiteit hebben Halffman en Radder overigens ook:
In de publieke ruimte zoeken we nieuwe bondgenoten, nieuwe studenten, nieuwe partners. Niet omdat ze geld hebben, maar omdat ze iets te vertellen hebben. Pas dan vragen we ook om publieke steun, als we ons publiek belang (en dat is wat anders dan ons economisch belang) weer hebben bewezen.
Ondertussen vernieuwen we onze onderzoeksruimte door de wantrouwige controleur van de wolf de deur te wijzen en de publicatieratrace te vervangen door een meer betekenisvolle, langzamere en bedachtzamere wetenschap (Pels 2003). Misschien hebben we dan eindelijk eens tijd om te lezen wat onze collega’s hebben geschreven.
De dure, verwaande toptalenten laten we hun dreigement om naar het buitenland te vertrekken rustig uitvoeren en we vervangen hen door een schare normaal betaalde onderzoekers wie het om de inhoud en het publieke belang gaat. We vertellen studenten dat ze studeren om een goed wetenschapper en een verantwoordelijk lid van de maatschappij te worden, niet vanwege de vette baan aan het einde van de ratrace. We vertellen ze weer dat ze allereerst leerlingen en burgers zijn, geen consumenten.
h/t Inca
Reacties (6)
Worden de huidige universiteiten niet bestuurd door de generatie die hem in ’69 bezetten?
Heh, wat @1 daar zegt. Dat de politie en het leger destijds niet massaal met scherp hebben geschoten op die hele kutgeneratie vind ik nog steeds een historische fout van de eerste orde, waar we nu nog de wrange vruchten van plukken.
En nee, dat was geen sarcasme.
@1: nee Bolke, die zijn met pensioen. De spreadsheet-generatie is al jaren aan de macht, komt na de baby-boomers.
Overigens moeten de bezetters van het bungehuis elke dag 1000 euro dwangsom aftikken. Misschien is het cool om ze te ondersteunen met een campagne. Met 7000 donateurs die 1 euro per week doneren kunnen die helden daar dus semi-permanent verblijven als rebellen tegen Het Management…
Wie doet er mee? 7000 mensen, daar zitten we zo op.
Schandalig dat je mensen zou controleren inderdaad. Iedereen weet dat sectoren het beste gedijen als er geen enkele controle is.
@5, ik weet dat je obstinaat bent om het obstinaat zijn, maar ik ga er toch even op in.
Enige controle op uitwassen is geen probleem. Het gaat mis als er teveel controle is, en als die controle gebruikt wordt om de macht van de machthebbers in stand te houden, ipv de kwaliteit van het geheel.
Bedenk ook dat dat niets nieuws is… we weten allang dat teveel controle niet goed is. Daarom hebben we destijds gekozen voor een democratie, een rechtstaat, een grondwet met een aantal duidelijke vrijheden.
En ook zijn universiteiten een andere schaal dan landen, de overwegingen zijn niet zo gek anders. En de oplossingen eigenlijk ook niet. Men is in het stuk bv zeker niet voor een terugkeer naar de ivoren toren, maar naar een, tsja, ik durf het haast niet te zeggen, democratisch* systeem, waar je samen bepaalt wat belangrijk is (dus de medewerkers aan de universiteiten, de studenten, en de maatschappij), wat kwaliteit is, en ook wat echt niet aanvaardbaar is.
Lees wat dat betreft vooral het hele stuk, daarin wordt heel helder uitgelegd wat ze bedoelen, wat ze niet willen en wat wel.
En de manier waarop het management de universiteiten uitwoont – dat is schadelijk. En daar is geen controle op.
* democratie betekent niet dat het alleen om stemmen gaat. Het gaat om een manier van besluitvorming waar alle partijen zeggenschap hebben. Stemmen is slechts een van de manieren om dat in te vullen, en lang niet altijd de beste.)