Smullen dit: Back at the American Embassy, Shultz assembled Donald Regan, John Poindexter, Paul Nitze, Richard Perle, Max Kampelman, Kenneth Adelman, and Poindexter’s military assistant, Robert Linhard, inside what Adelman calls “the smallest bubble ever built” — the Plexiglas security chamber, specially coated to repel electromagnetic radiation and mounted on blocks to limit acoustic transmissions, that is a feature of every U.S. Embassy in the world. Since the State Department had seen no need for extensive security arrangements for negotiating U.S. relations with little Iceland, the Reykjavik Embassy bubble was designed to hold only eight people. When Reagan arrived, the air-lock-like door swooshed and everyone stood up, bumping into each other and knocking over chairs in the confusion. Reagan put people at ease with a joke. “We could fill this thing up with water,” he said, gesturing, “and use it as a fish tank.” Adelman gave up his chair to the president and sat on the floor leaning against the tailored presidential legs, a compass rose of shoes touching his at the center of the circle.
De immer zeer entertainende Kottke.org pikt het hilarische verhaal op van een ‘bespreking’ tussen Gorbatsjov en Reagan. Vanwege paranoïa/voorzorg ging de Amerikaanse partij zelfs in een badkamer zitten, om het einde van de koude oorlog te kunnen vastleggen.
Druilerige en weggeregende en niezende lamlendige vraag: wat is de absurdste plek waar u ooit – in verhouding – een ‘bespreking’ heeft gehouden?
Reacties (5)
op een toilet in een restaurant.
En met op een toilet bedoel ik echt op. Niet aan de wasbakjes, gezellig elk in zijn stalletje op de pot.
In een verlaten treinwagon bij het licht van een paar brandende pepermuntjes.
Onderstaande meneer heeft ook een response:
ik wist niet dat pepermuntjes branden.
leer ik weer wat bij.
Ruikt dat lekker?
In het begin wel maar later wordt het brandende zwarte stroop (pakweg 5 minuutjes is het ietwat spetterend ok, was genoeg toen)
Op een Alpentop in de sneeuw (in de zomer).