Polarisatie is inmiddels alweer een tijdje een hippe term in de media en binnen de politiek. Volgens de voorstanders is polarisatie goed om zaken eindelijk eens besproken te krijgen, de onderste steen boven te krijgen. Dankzij de polarisatie zou het mogelijk zijn om hervormingen door te voeren en de bezem door de regenten cultuur te halen. Polarisatie hoort inmiddels al weer een aantal jaren bij het publieke debat. De vraag die bij mij opkomt is dan ook: draagt deze polarisatie echt bij aan het oplossen van de problemen binnen Nederland?
Hoewel het internet niet bekend staat om haar genuanceerde mening valt het mij meer en meer op dat in plaats van hervormen of de zaken te benoemen vooral de angst lijkt te overheersen. Weinig mensen lijken belangrijke onderwerpen serieus te durven bespreken. Zo is het integratie-debat na genoeg niet te voeren. Dit verzandt eigenlijk altijd in twee kampen die elkaar voornamelijk voor rotte vis uitmaken zonder echt op de inhoud in te gaan. Ook lijkt een groot aantal mensen heel erg voorzichtig te zijn geworden, juist als het gaat om zaken als integratie, politiek en religie. Men is zo bang in het Wilders-kamp geplaatst te worden dat men de gekste politiek correcte bokkensprongen maakt. Zodra iemand zich tegen een bepaald standpunt uitspreekt wordt deze vaak direct vakkundig in het kamp van de aanhangers van het andere extreem geplaatst. Plaats voor nuance is er niet meer. Je bent of het een, of het ander. Er lijkt geen tussenweg meer. Als je kritiek hebt op Moslims ben je een Wilders aanhanger, als je kritiek hebt op het gescheld op het internet behoor je tot de “linkse kerk” of vul je je dagen met het knuffelen van allochtonen. Andere opties lijken er vaak in het debat niet meer te zijn.
In mijn recente artikel over de NIO die zich beroept op Scientology “deskundigen” viel mij in de discussie op nujij op dat de daar aanwezige moslims direct in de verdediging schoten. Dit is iets dat mij, als ik erop terug kijk, eigenlijk al eerder is opgevallen bij discussies op nujij. Het lijkt er wel op dat men òf elke stro-halm aanpakt om zich zover mogelijk te distantiëren van elke link met geweld, òf de strijd bij voorbaat lijkt te hebben opgegeven en lijkt te lijden aan learned helplessness. In ieder geval is er aan beide kanten geen sprake meer van een echte inhoudelijke discussie.
Het internet is misschien niet volledig representatief, maar het lijkt er steeds meer op dat de politiek de situatie op het Internet imiteert. Of men buldert krachttermen, of men is angstvallig stil. Misschien is er nog wel ruimte voor de nuance, maar deze haalt dan in ieder geval de media niet meer. Mij bekruipt het gevoel dat “de polarisatie” er eerder ertoe leidt dat zaken onbenoemd blijven. Of men blijft angstvallig stil of men scheldt. De zaken echt benoemen zoals ze zijn is vaak ver te zoeken. En zo blijven ook de problemen onopgelost. Inmiddels zijn we al weer jaren en jaren aan het polariseren en mijn blik is alles behalve helderziend. Daarom de vraag: is de polarisatie een groot goed, of leidt het er uiteindelijk toe dat we verzanden in heen-en-weer-geschreeuw zonder dat we de problemen echt aanpakken? Polarisatie geeft een groot deel van het volk een (broodnodige?) uitlaatklep misschien? Zou er een tussenvorm mogelijk zijn? Een gulden-middenweg tussen pappen en nathouden en extreme polarisatie?
Reacties (22)
Hmmm, angstvallig stil hier….
Dit artikel staat er ook pas 8 minuten?
Polarisatie is een vorm die de geinige potentie heeft om zowel het beste als het slechtste in mensen los te maken. Het kan een leuk middel zijn om de boel even open te breken, maar je bent natuurlijk knettergek als je vervolgens niet meer in staat blijkt om een coöperatieve strategie toe te passen.
Zowel de noord- als de zuidpool zijn koud.
-Tsen jue Ho vissen met meerdere lijntjes
Het hangt er maar net van af, wat voor oplossing je voor een geconstateerd probleem wil. Wil je volledige overgave van de ander, dan is polarisatie het uitgelezen middel (waarbij je als uiterste middel om tot een oplossing te komen oorlog kunt gaan voeren). Wil je er samen met de ander uitkomen, dan kun je beter genuanceerd je woorden kiezen, omdat de ander dan eerder geneigd zal zijn naar je te luisteren.
Het is zeker geen oplossing en misschien een probleem, maar vooral: het is er, dus klagen dat het er is is misschien terecht, maar we kunnen er beter maar gewoon aan wennen, want weg gaat het zo snel niet meer.
Polarisatie, dat was vroeger gewoon nog mode, en zelfs gewenst, vooral door de mensen ter linkerzijde.
Polarisatie is een methode om de verschillende standpunten over feiten helder neer te zetten. Daar is niets mis mee, dan weet je tenminste waar de discussie over gaat.
Dit alles is overigens iets heel anders dan elkaar voor rotte vis uitmaken, of met oorlogsmisdadigers vergelijken, dat heeft met het helder maken van standpunten over feiten namelijk niets te maken.
Wat we vandaag de dag vooral horen zijn die rotte vissen, en bovenal morele oordelen, niet over feiten -die lijken er niet meer toe te doen- maar over standpunten en personen. En ja, dat komt de kwaliteit van de discussie niet ten goede, of eigenlijk, dit kleuterschoolgedrag is in plaats gekomen van de discussie.
“vooral door de mensen ter linkerzijde.”
Bla bla bla. Ernst, rot toch op. Ik word zo moe van je insinuaties.
Een probleem aan polarisatie is ook dat het kleine problemen of zelfs niet-problemen kan opblazen tot grote problemen, omdat gepolariseerde kampen vaak zelfs op details het eens weigeren te worden en er halszaken van maken.
Polarisatie is slechts een woord en op zichzelf helemaal niets. Daarom is de Politiek ook erg blij met dit soort tijdelijke termen. Zo ook de stemming om het woord allochtoon en autochtoon weer snel te vergeten en gewoon over nieuwe nederlanders te praten. Allochtoon en autochtoon waren mooie woorden die het harde tegenstelling van vreemdeling en nederlander moesten wegpoetsen. Doet niets af aan de situatie maar we kunnen de feiten wel weer mooier proberen te brengen. Een charme offensief om de allochtoon te verkopen want die hebben we nodig voor de vergrijzing (een “probleem” wat overingens ook vanzelf overgaat).
Het innemen van stellingen is op zich totaal niet erg en soms erg positief. Je kan zo een ander jouw kant van de zaak laten zien of in een bieding op een voor beide aceptabele prijs komen. Als je als politicus er echter op blijft hameren dat een ander aan het polariseren is ben je zelf negatief bezig. Eigenlijk bied je dan niets meer en ben je vergeten waar je voor bent aangesteld. Het zorgdragen voor een democratische aansturing van dit land. Maar ja het is natuurlijk wel erg naief om te denken dat ze verder dan hun eigen achterban denken.
Eigenlijk is er niets nieuws onder de zon. Of toch wel. Een jaar geleden werd ik voor rechts en verdondk/wildersfan uitgemaakt terwijl gelijkwaardige stellingen van een ander nu andere reacties uitlokte (niet rechts of links). OK nadat iemand in eerste instantie de reactie voor rechts uitmaakte maar toch.
Volgens mij gaat het de goede kant op en word er nu juist meer inhoudelijk gesproken over onderwerpen die eerder taboe waren. Vandaar ook dat ik het heel jammer vindt dat sommigen graag weer terug willen en over nieuwe nederlanders en polarisatie beginnen. Voor die mensen: Ook jullie graag even inhoudelijk.
***
Q:Hoe ga je om met de negatieve gevolgen na een ongeluk met een kerncentrale?
A:Een naamswijziging: Windscale heet nu Sellafield.
***
Ik ben persoonlijk niet bang om in het Wilders kamp geplaatst te worden. Ik zit daar in zekere zin al in.
Polarisatie lost zaken op en veroorzaakt weer andere problmen.
Abhorsen, voorts heb je gelijk dat het debat niet erg op lijkt te schieten. Mensen lijken zich te hebben ingegraven en zijn terughoudend om hun stellingen te verlaten.
Soms zou je willen dat er een enorm wijs iemand was die zowel bij links, bij rechts als bij moslims ECHT gezag heeft. Iemand die zowel links als rechts tot bedaren weet te brengen en de angel eruit kan trekken.
Spuyt,
grappig toch, dat als mensen niet weten waar ze het over hebben, direct begonnen wordt met het roepen van woorden zoals, in dit geval, insinuaties.
Ik kan je niet verwijten dat je niet weet dat polarisatie de officiele (en ook door henzelf zo genoemde) manier van politiek bedrijven was in de 70-er en 80-er jaren van de PvdA. Dat zal ik dan ook niet doen. Wat ik je wel verwijt, is dat je die onwetendheid overschreeuwt met grote woorden, die ook nog eens de plank mis slaan.
Overigens illustreer je hiermee precies wat ik bedoelde, daarvoor dank.
En insinuaties, zo te lezen is de betekenis van dat woord je al net zo onbekend als die van het woord polarisatie.
Ter lering: Uit Parlement & Politiek:
Periode 1966-1982: Polarisatie
Deze periode wordt gekenmerkt door een scherpe tegenstelling tussen partijen. Met name de progressieve partijen (PvdA, D66 en PPR) vinden eind jaren zestig dat kiezers een duidelijker keuze moeten kunnen maken. Zij benadrukken daarom de verschillen met andere partijen, bepleiten directe verkiezing van de minister-president en stellen voorwaarden aan regeringsdeelname.
Ik denk dat polarisatie mede veroorzaakt wordt door de media. Het aantal nieuwsverstrekkers is de laatste twintig jaar enorm toegenomen. Die vissen allemaal in de kleine Nederlandse vijver. Wil je daarbij opvallen dan moet je scherp aan de wind zeilen. Polarisatie is daarvoor een goed middel. Maar de media zijn niet alleen verantwoordelijk. Burgers zijn mondiger geworden en roeren zich meer. Bovendien is met de komst van Fortuyn en Wilders het politieke debat verhard. Want als je in de hedendaagse brei van nieuwsvoorziening nog wilt opvallen heb je niks aan keurige, genuanceerde volzinnen. En zo houden media, burgers en politici elkaar in gijzeling.
@10 ”Volgens mij gaat het de goede kant op en word er nu juist meer inhoudelijk gesproken over onderwerpen die eerder taboe waren.”
Ik zelf heb juist het idee dat dit eigenlijk uiteindelijk minder gebeurd precies door wat Bismarck in #9 zegt. Men is aan het navelstaren op kleine en zelfs onbelangrijke zaken en de belangrijke zaken worden volgens mij uiteindelijk onbesproken, maar zeker niet opgelost.
@micha: “Het innemen van stellingen is op zich totaal niet erg en soms erg positief. Je kan zo een ander jouw kant van de zaak laten zien of in een bieding op een voor beide aceptabele prijs komen”. Dat klopt allemaal, maar dat heeft niets met polarisatie te maken. Dit is juist een beschrijving van het tegendeel daarvan, nl het zoeken naar compromissen.
@11: “Polarisatie lost zaken op en veroorzaakt weer andere problmen”. dat polarisatie problemen veroorzaakt, wordt door iedereen, die de betekenis van het woord kent, wel onderkend. Maar heb jij voorbeelden van problemen, die sinds de invoering van de democratie voor beide polen naar tevredenheid op werden gelost dankzij polarisatie? Polarisatie lost problemen namelijk nooit echt op. Polarisatie probeert een eenzijdige oplossing van een probleem door te drukken.
@Ernst: Polarisatie is helemaal geen links prerogatief. De laatste jaren is de VVD m.n. aardig aan het polariseren (ondanks de inspanningen van mensen als Rutte, die hun gelijk liever in een debat halen dan door tegenstellingen te benadrukken).
@jan: “Wil je daarbij opvallen dan moet je scherp aan de wind zeilen. Polarisatie is daarvoor een goed middel”. Nee, marketing is daarvoor een goed middel. Polarisatie is daarvoor alleen een goed middel als de pool waar je naar toe wil polariseren populair is. Als het argument, waar je mee wil polariseren, niet erg veel aandacht heeft, val je er ook niet mee op.
Polariseren leidt er inderdaad toe dat triviale zaken belangrijk worden gemaakt (om de tegenstelling maar te kunnen benadrukken) en dat leidt er automatisch toe, dat belangrijke zaken niet aangepakt worden. Dat leidt ertoe, dat een heel kabinet en het hele parlement zich bezig moeten houden met een enkel persoon, die een ander geen hand wil geven, terwijl die hele discussie alleen maar belangrijke tijd opsnoept van de mensen, die een goed integratiebeleid op moeten zetten, en een ´probleem´ aankaart, waar niemand echt last van heeft, en het een kwestie is over één incident uit de vele keren, dat dit in het verleden is gebeurd (sinds er moslims in ons land komen), dat daarvoor en daarna op dagelijkse basis een aantal keren wordt herhaald (maar dan zonder media aandacht en kamervragen) en waar geen oplossing voor is (het schudden van handen is niet bij wet verplicht), bijvoorbeeld. Tenzij het doel dus is om handen schudden in de (grond?)wet op te nemen, is het aan de orde stellen van een niet-geschudde hand volstrekt onnodige polarisatie. Van een mug een olifant maken, noemen we dat ook wel (waardoor het probleem met de mug overigens ook niet op wordt gelost).
@pedro: Je bent erg negatief en eenzijdig over polaristatie.
Je stukje mist nuance. Bovendien je zit gewoon zelf ook op een pool. De linkerpool wel te verstaan.
Het mooie van mensen op de linkerpool is dat het weer voer voor reactie oplevert voor ons (op de rechterpool).
@pedro: Oja de voordelen van polarisatie. Ik heb er veel lol mee gehad om maar eens wat te noemen.
Het heeft dus voor een deel van de samenleving tevredenheid opgeleverd over hoe het debat gevoerd wordt.
@15: we hebben een kabinet wat niets onderneemt maar ik hoor nu meer standpunten uit de maatschappij (ook van allochtonen) dan vroeger. Wellicht juist vanwege het nieuwe kabinet dat geen leiding neemt.
@16: het sluiten van compromissen en polarisatie sluiten elkaar niet uit. Zoals eerder aangegeven is een bekende eerste stap op zoek naar een compromis juist polarisatie. Hou de bemiddelaar en de partijen die een compromis sluiten goed uit elkaar.
@19, ik hoor eigenlijk weinig als ik eerlijk ben. Het komt niet echt net niveau voorbij van “buitenlanders stinken”. Kan het een standpunt noemen, maar nieuw is het zeker niet. Daarnaast nogmaals, is dat wenselijk als “standpunt”? Zie gezeur over Boerka’s, Boerkini’s, handen geven, etc. ipv te weinig taalkennis, wachtlijsten bij inburgering cursusen, etc. Nee, we maken ons massaal druk om wat was het max 100 mensen op 16 miljoen die een lampenkap op hun hooft willen dragen.
Wat ik toch vooral zie is dat wat je vroeger in de kroeg riep, maar absoluut politiek niet alleen onwenselijk was, maar ook onhaalbaar en realistisch, nu onder het motto van “benoemen” ineens als belangrijke issues naar voren wordt gebracht.
@20: Waarschijnlijk andere socaiale kringen aangezien ik weldegelijk meer inhoud hoor. Buitenlanders stinken heb ik voor vandaag als laatste van een vriendin gehoord. Ze had het over haar man.
Volgens mij gaat het tegenwoordig meer om inhoud omdat het in mijn omgeving (en ook in de media/nieuws/etc) meer over concrete zaken gaat. De niet-discrimeren kaart wordt minder gebruikt en dat is een stuk beter.
Volgens mij maken de meeste mensen zich niet druk over een “lampenkap” maar over zaken die zich niet (willen) conformeren aan de gedragsregels. Dat het bij personen dan over een minderheid gaat is nogal een open deur.
@21, Ik heb het voornamelijk over het debat op internet en in de media. Mijn sociale kring heeft weinig te maken met dit stukje.