Voorpagina

Zoekresultaten voor

'saddam'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 08-09-2022

Heeft het Amerikaanse leger niets gelezen?

, door

OPINIE - ‘We are not nation building again, we are killing terrorists.’ Aldus president Donald Trump over de taak van het Amerikaanse leger in Afghanistan, tijdens een toespraak afgelopen week in Arlington, Virginia. De aanwezige militairen knikten instemmend. Ze hadden de buit al binnen.

Het belangrijkste nieuws voor hen was wat Trump kort daarvóór had gezegd: dat de Amerikanen zich niet zouden terugtrekken uit Afghanistan. Die belofte van Barack Obama was gelukkig van tafel. De klus daar is immers nog lang niet geklaard, en terugtrekken zou, in de huidige constellatie van krachten, neerkomen op een overwinning voor de Taliban. Het land zou dan (Trump waarschuwde ervoor) opnieuw een uitvalsbasis kunnen worden voor organisaties als IS. En bovendien, een nederlaag is voor het leger (ever since Vietnam) onacceptabel. Nu was er in elk geval tijd voor het regelen van een quasi-eervol vertrek, zoals in Irak, of wie weet voor een genadeklap. Trumps opmerkingen over hun komende taakinvulling namen ze op de koop toe.

Volgens insiders was het adviseur Nationale Veiligheid Herbert McMaster die Trump heeft overgehaald om zijn verkiezingsbelofte (‘weg uit Afghanistan!’) niet na te komen. De Washington Post wist zelfs te melden dat hij dat bereikte door de president een foto te laten zien van vrouwen in Kaboel, veertig jaar geleden, gekleed in minirokjes. Met de boodschap: zie je wel, het kan daar anders.

Foto: cea + (cc)

Alternatieve feiten: een logisch gevolg van cynisme over politiek en media

, door

COLUMN - Trumps pr-madam Kellyanne Conway introduceerde dit weekend het begrip ‘alternatieve feiten’ om de glasharde leugens van persvoorlichter van het Witte Huis Sean Spicer te duiden.

We kunnen daar filosofisch over doen. Volgens Nietzsche bestaat er geen waarheid, enkel interpretaties. Volgens Foucault is kennisproductie een functie van de macht. Dergelijke postmoderne inzichten zouden dan in gepopulariseerde vorm langzaam doorsijpelen naar de bevolking, en voilá: ziehier het resultaat.

Ik geloof daar weinig van. Het cynisme bij de bevolking over politiek en media komt niet door een plotselinge doorbraak van postmoderne inzichten, maar door het gedrag van politiek en media zelf. Machthebbers liegen en media zijn doorgaans de slippendragers van de macht.

U zult zich nog wel herinneren hoe de regering Bush het volk en de rest van de wereld voorloog over massavernietigingswapens in Irak, en de samenwerking van Saddam Hussein met Al Qaeda. De media ging daar in mee, berichtte erover alsof het Witte Huis een autoriteit was en Colin Powell met zijn toneelstukje voor de VN als een indrukwekkende toespraak. Indrukwekkend was het: het was eveneens desinformatie.

Dat slippen dragen van de macht heeft een lange traditie: CNN werd beroemd door haar berichtgeving over de eerste Golfoorlog, maar ze liet enkel de Amerikaanse kant van het verhaal zien; niet de dood en het verderf dat de Amerikaanse bommen zaaiden. Het was het begin van ‘embedded journalism’; journalisten die kritiekloos het speelboekje van het Amerikaanse leger volgden en in feite als pr-agenten fungeerden.

Foto: airborneshodan (cc)

Daarom haten ze ons

, door

RECENSIE - Een andere kijk op het Midden-Oosten.

In het dominante beeld over het Midden-Oosten zijn weinig lichtpuntjes te vinden. De beelden van oorlog, vluchtelingen, terrorisme en religieuze dictatuur krijgen jammer genoeg zelden enige context. We zien de ellende doorgaans zonder voorgeschiedenis en zonder de rol die Europa en de Verenigde Staten daarin gespeeld hebben. Buiten het mainstream beeld blijft ook de achtergrond van de argwaan van de bevolking van het Midden-Oosten tegenover het westen.

De Belgische vredesactivist Ludo de Brabander geeft met zijn boek Oorlog zonder grenzen het noodzakelijke en urgente tegenwicht tegen een eenzijdige en contextloze publieke opinie. Hij schreef zijn boek na de terroristische aanslagen in Brussel van maart dit jaar. Het terrorisme is echter voor hem niet het begin maar het eind van het verhaal. En datzelfde geldt voor de toestroom van vluchtelingen naar Europa. De Brabander wil ons op de eerste plaats vertellen wat er aan vooraf ging.

En dat verhaal gaat niet over de islam maar over kolonialisme.

Verdeling van invloedsferen

Oorlog zonder grenzen is een uitvoerige geschiedenis van de politieke verhoudingen in het Midden-Oosten aan de hand van een overweldigend aantal feiten en cijfers en onderbouwd met veel literatuur. Vrijwel niets wat er de afgelopen eeuw in de regio is gepasseerd blijft onbesproken. Ook wie de grote lijnen wel kent zal er nog veel nieuwe inzichten uit halen.

Foto: slagheap (cc)

Het redelijke midden is geen antwoord op terrorisme

, door

De zogenaamde tegenstelling tussen ‘veiligheid’ en ‘humanisme’ bestaat niet. Integendeel: humanisme bevordert veiligheid. Het wordt, lijkt mij, tijd om daar nu eindelijk eens echt werk van te maken.

Van de vele reacties die er natuurlijk weer kwamen op de aanslag in Nice viel me er één in het bijzonder op. Het betrof het stuk van de overigens door mij zeer gewaardeerde Jona Lendering, dat onder meer hier op Sargasso gepubliceerd werd.

In dit pleidooi van Lendering zullen vele mensen zich herkend hebben. Lendering stelt zich namelijk op als lid van ‘het redelijke midden’, dat zich gevangen ziet tussen twee extremen. Aan de ene kant staan de rechtse haviken die bij iedere aanslag roepen om nog hardere repressiemaatregelen. Aan de andere kant de linkse knuffelaars, die bij iedere ramp met vluchtelingen oproepen tot het opnemen van nog meer vluchtelingen. Dit is volgens Lendering een tegenstelling die inherent is aan twee verlangens die met elkaar in conflict zin: het verlangen naar veiligheid, en het verlangen naar humaniteit.

Het is een verleidelijke gedachte, maar volgens mij berust ze wel op een denkfout.

Wat Lendering hier schetst is mijns inziens een schijntegenstelling, gebaseerd op twee impliciete en helaas foutieve aannames.

Foto: The World Affairs Council of Philadelphia (cc)

Chilcot veegt de vloer aan met Blair’s oorlog in Irak

, door

De Chilcot commissie heeft vandaag het langverwachte rapport over de opmaat naar de oorlog in Irak uitgebracht. De totstandkoming van het rapport heeft zeven jaar geduurd en de belangrijkste conclusies zijn verwoestend voor de hoofdrolspelers van destijds, en met name Tony Blair.

Dit zijn de hoofdconclusies (vrij vertaald uit het Guardian Live Blog):

De invasie destijds was niet het laatste redmiddel, lang niet alle vreedzame opties voor ontwapening waren doorlopen.

De informatie van inlichtingendiensten werd door Blair c.s. ten onrechte gepresenteerd als vaststaande feiten. Dat geldt met name de inlichtingen over het risico van massavernietigingswapens. De hoogst verantwoordelijken van de inlichtingendiensten, en met name het Joint intelligent Committee dat Blair adviseerde, hadden hem duidelijk moeten maken dat de inlichtingen ontoereikend waren voor een besluit om de oorlog te beginnen.

De planning voor Irak na de oorlog was volstrekt ontoereikend, zie bijvoorbeeld dit verhaal. Gezien het doel om een stabiel, veilig en democratisch Irak te bereiken moet de oorlog als mislukt worden beschouwd.

Het gedrag van Blair c.s. heeft de autoriteit van de Veiligheidsraad ondermijnd. De kritiek destijds op Frankrijk voor obstructie blijkt onterecht. Ook blijkt Blair zijn mogelijkheden om Amerika (de Bush regering) te beïnvloeden ernstig te hebben overschat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Valt er te praten over vrede met Daesh? Misschien toch wel!

, door

Wie de propagandavideo’s van Daesh ziet, is geneigd te denken dat de ‘islamitische staat’ louter een nóg extremere versie is van Al Qaeda. Jihadisten met baarden en kalashnikovs, seksslavernij en middeleeuwse executiemethoden, die roepen dat ze de halve wereld willen veroveren.

Het spreekt allemaal nogal tot de verbeelding, en dat is ook de bedoeling.

Achter deze façade gaat echter een realiteit schuil die veel aardser is, zeggen deskundigen en journalisten. Uit getuigenissen van voormalig strijders en buitgemaakte documenten over de commandostructuur, blijkt dat Daesh in werkelijkheid gerund wordt door voormalige officieren uit het leger en de inlichtingendiensten van Saddam Hussein.

Gemarginaliseerde baathisten

Deze baathisten werden na de invasie van Irak bruusk terzijde geschoven, in het kader van een debaathificatieprogramma onder leiding van de door het Witte Huis benoemde gezant, Paul Bremmer, naar voorbeeld van Duitslands denazificatie.

Een kapitale fout, blijkt achteraf, want door de (voornamelijk soennitische) baathisten massaal te ontslaan en het land middels via een van boven opgelegde democratische revolutie in handen te spelen van de sji’itische meerderheid, schiepen de Amerikanen de voedingsbodem voor een soennitische opstand.

De baathisten schromen daarbij niet om de meest vurige strijders en propagandisten voor hun karretje te spannen, en dat zijn in dit tijdsgewricht en deze contreien nu eenmaal de jihadisten.

Foto: Kurdishstruggle (cc)

Rojava en de moderniteit

, door

OPINIE - Het is nogal wat om te zeggen dat iemand een “achterlijke cultuur of godsdienst” heeft. Maar wie naar Syrië kijkt en de uitzichtloze strijd niet kan verdragen, krijgt toch een sterk gevoel dat het islamitisch radicalisme een afslag naar de moderniteit gemist heeft.

Aan de zuidgrens van Turkije vormt zich nu een staatje, Rojava: het begin van de Koerdische zelfstandigheid? In ieder geval doen ze het anders dan gebruikelijk.

In januari van dit jaar werd de zachtaardige cartoonist George Wolinski, tachtig jaar oud, in naam van Allah, door het hoofd geschoten. Ik was even Charlie. “Phallocrate” noemde hij zich zelf en zo heb ik hem in deze kolommen herdacht. In de discussie na mijn stukje kwam de gedachte op dat  emancipatie van de vrouw de route naar de moderniteit zou kunnen zijn voor de islamitische wereld. De radicaliteit, de moordlust zou toch niet kunnen bestaan wanneer vrouwen een gelijkwaardige positie zouden hebben? Weg met de phallocratie!

Kobani werd belegerd door IS en de V.S. bemoeiden zich uit de lucht met de strijd ten gunste van de Koerden. De Russen bemoeien zich nu met de strijd, ten gunste van Assad. Erdogan behaalde een verkiezingsoverwinning en vraagt een veiligheidszone in Noord Syrië, waar veel Koerden wonen. Een Russische burgervliegtuig viel in Egypte uit de lucht, vermoedelijk door een bomaanslag, maar Poetin is nog zeer terughoudend. Iran bemoeit zich ook met de Syrische oorlog.

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

De vijanden van mijn vijanden…

, door

COLUMN - In plaats van dictators te steunen zou het in de steek laten van bondgenoten met vuile handen wel eens een stuk beter kunnen werken voor de wereldvrede.

Goed, ik ben dan wel atheïst en secularist, maar toch las ik zelden zulke grote onzin als in het interview met Paul Cliteur dat gisteren in de Volkskrant verscheen. De titel? “Dit kan de eeuw van de godsdienstoorlogen worden”. Cliteur meent dat alle kwaad van godsdienstwaanzin komt, en dan we daarom samen met Assad maar snel de seculiere vrede in Syrië moeten herstellen.

Volgens Cliteur gaat ook de oorlog en Syrië niet om macht, maar om godsdienst. Als we niet uitkijken wordt volgens hem de 21e eeuw namelijk een tijdperk van godsdienstoorlogen. En daarom vindt hij dat we maar een oorlog moeten beginnen tegen godsdienst. Hij stelt dat secularisering en atheïsme de beste antwoorden zijn op de problemen van dit moment, en daarin is Assad onze bondgenoot.

Je zou bijna vergeten dat Assad nog altijd de meeste (burger)slachtoffers in Syrië op zijn naam heeft staan. Cliteur vergeet daarbij ook dat de 20e eeuw nu juist liet zien dat secularisering en atheïsme helemaal geen garantie geven op vrede, want de grootste slachters van die eeuw, Hitler, Stalin en Mao, die hadden nu niet zoveel met godsdienst. Of voor de mensen die liever de VS door het slijk gehaald zien dan Nazi’s en communisten: de oorlog in Vietnam bijvoorbeeld was nou ook niet om kersteningsredenen begonnen. 

Foto: Jennifer Montez - From the "Fears" Sketchbook Project (cropped) (cc)

Bouwt angst bruggen?

, door

Vraag zonder antwoord na de algemene beschouwingen van vorige week: waar is deze coalitie op uit? Welke ‘bruggen’ worden er eigenlijk gebouwd? Valt er een samenleving te schetsen, die deze coalitie nastreeft? Natuurlijk, het gaat na troonrede en begroting vooral over geld, dus een zeker “economisme” is nog wel acceptabel. Maar als je verder kijkt?

De kwaliteit van onze samenleving heeft ook een immateriële kant, zo liet Rutte de Koning verklaren: ons maatschappelijk kapitaal zit ook in de integriteit van ons bestuur, de kwaliteit van onze regels en wetten en de beperking van het eigen belang. Het is bijna schuldbewust, maar toch vooral oppervlakkig. Wat drijft de Haagse dames en heren? Ik kom er niet uit.

Angst

De rode draad lijkt angst. We zijn bang voor terroristen, voor Poetin, voor teveel vluchtelingen, gemengd met halfgare jihadisten, we vrezen de toestand in Jemen, Syrië, Mali, Oekraïne. Dus moet de AIVD er geld bij, zoals Steeph in deze kolommen liet zien, dus moet er weer geïnvesteerd worden in het leger, want onze piloten zijn prima, maar de aftandse F-16’s vormen wel een heel dun lijntje tegen de barbaren van de IS. En van de begroting van Veiligheid en Justitie deugt niks. Tja…

Quote du Jour

Quote du Jour | Looting

, door

“While no one condones looting, on the other hand, one can understand the pent-up feelings that may result from decades of repression and people who have had members of their family killed by that regime, for them to be taking their feelings out on that regime,” he said. “And I don’t think there’s anyone in any of those pictures … (who wouldn’t) accept it as part of the price of getting from a repressed regime to freedom.”

Rumsfeld said in the United States there has been looting and riots and they eventually come under control.

“Think what’s happened in our cities when we’ve had riots and problems and looting. Stuff happens!”

Quote du Jour

Quote du Jour | Islamic Intelligence State

, door

What Bakr put on paper, page by page, with carefully outlined boxes for individual responsibilities, was nothing less than a blueprint for a takeover. It was not a manifesto of faith, but a technically precise plan for an “Islamic Intelligence State” — a caliphate run by an organization that resembled East Germany’s notorious Stasi domestic intelligence agency.

Begin 2014 kwam Samir Abd Muhammad al-Khlifawi (alias: Haji Bakr) om bij een vuurgevecht in de Syrische stad Tal Rifaat. In zijn bezit: nauwgezette plannen voor het opzetten van de Islamitische Staat, met uitgewerkte organogrammen en strategieën voor overname van Irak en Syrië.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bernard Kouchner over humanitaire oorlogen

, door

Wie de carrière van Bernard Kouchner beschouwt, zou denken dat hij iets zinnigs te melden had over humanitaire militaire interventies. De voormalig arts is mede-oprichter van Artsen zonder Grenzen, was driemaal minister van gezondheid en eenmaal minister van Buitenlandse Zaken in Frankrijk, Europarlementariër en VN-vertegenwoordiger en hoofd van de de facto VN-interim-regering (UNMIK) in Kosovo.

Kouchner is tevens warm pleitbezorger van humanitaire interventies, militair of anderszins. Zo was hij voor de interventie in Libië (2011) en eerder zelfs voor de verwijdering van Saddam (2003).

Maar wanneer hij stevig aan de tand gevoeld wordt door Mehdi Hassan en een aantal critici in het programma Head to Head, komt hij niet veel verder dan een hoop pathos, veel grappenmakerij en de mantra dat er ook een hoop mensen sterven wanneer je niets doet.

Zijn critici werpen hem voor de voeten dat humanitaire oorlogen meestal weinig meer zijn dan een schaamlapje voor de Westerse mogendheden om militair te interveniëren wanneer hen dat uitkomt, en regeringen te installeren die hen horig zijn. Ze escaleren conflicten ook nogal eens, zoals in de Kosovo-oorlog. Er kleeft bovendien een neokoloniaal luchtje aan: derdewereldlanden interveniëren niet bij een ramp in de VS (zoals bij Katrina), altijd andersom.

Vorige Volgende