Spotlight: Caprice; modern klassiek
Elke vrijdag laat GeenCommentaar zijn licht schijnen op een bekende of minder bekende artiest. Van politiek gedreven zanger(es) tot stevige no-nonsense rock, we bespreken elke week een spraakmakende muzikant.
Caprice is een neo-klassiek ensemble uit Rusland dat slechts in een kleine kring bekend is. De muziek wordt getypeerd door de hemelse zang van Inna Brejestovskaya en de hoge compositorisch kwaliteiten van Anton Brejestovski. Dat Caprice slechts een kleine populariteit mag genieten staat geheel los van de kwaliteit van de muziek. Men heeft inmiddels niet minder dan zeven albums opgenomen. Daarnaast heeft Brejestovski voor de laatste CD de moeite genomen om geheel in de traditie van J.R.R. Tolkien een nieuwe taal uit te werken; Laoris! Dit vanwege zijn bijna obsessieve fascinatie met de wereld van elven en feeën.
(Black Flower / Tales of the Uninvited)
Muzikale hoogstandjes
De muziek van Caprice kan het best beschreven worden als neo-klassieke muziek. Bijtijds speels en olijk met een experimenteel randje en op andere momenten gracieus, mysterieus met een bijna onheilspellend karakter. De muziek is gebaseerd op de wereld van de elven en feeën, iets wat je niet alleen in de teksten tegenkomt maar ook de muziek terughoort. Een liefelijke sprookjesatmosfeer over een wereld van kleine feeën bestaat zonder problemen naast de wereld van de elven uit Tolkien’s boeken. De muziek is soms beter te omschrijven als een muzikaal boeket, een muzikaal schilderwerk dan duidelijk definieerbare nummers.
