We weten niks, we kunnen het aan, het is te laat

Kort voor de zomer verblijdde ExxonMobil-baas Rex Tillerson de wereld met een speech waarin hij de vrees voor klimaatverandering, alsmede voor energietekorten en ecologische schade door fossiele energiewinning, overtrokken noemde. Klimaatverandering is hanteerbaar, ‘manageable'; de mens past zich wel aan. Mede dankzij de technologie van topbedrijven als ExxonMobil natuurlijk, die dan echter niet met allerlei op vrees gebaseerde regelgeving gepest moeten worden. Wie er anders over denkt dan Tillerson is technisch en wetenschappelijk ‘ongeletterd'. De speech van Tillerson markeert een verschuivende argumentatie van de antiklimaatlobby, die jarenlang werd aangevoerd door ExxonMobil. Het bedrijf begint nu kennelijk de mondiale klimaattango een andere kant op te sturen. ExxonMobil was tot ongeveer 2007 topfinancier van de Amerikaanse twijfel-en ontkenningsindustrie: tientallen door fossiele belangen betaalde libertaristische ‘denktanks' zoals het Heartland Institute en het Marshall Institute, met even zovele nep-experts die niets anders doen dan ogenschijnlijk wetenschappelijke rapporten fabriceren om twijfel te zaaien over de consensus in de mainstream-klimaatwetenschap.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

Een Sikh of een Sjeik

Als ik zaterdagochtend het AD doorblader, denk ik altijd: was ik maar een middeleeuwer. Ik las eens dat de informatie die de zaterdageditie van het AD bevat, gelijk staat aan de informatie die een middeleeuwer gedurende zijn hele leven verwerft.

Dag in dag uit voer ik strijd tegen de papierlawine die zich m’n huiskamer binnenboort. Met man en macht tracht ik de parelen uit de mestvaalt te vissen. Soms lukt dat.

Eppie van der Molen is zo’n pareltje. Een Fries die al vijftien jaar een jongensdroom koesterde: het haantje op de toren van zijn dorpskerk aanraken. Onlangs, op een vroege, frisse zondagochtend, was het zo ver. Eppie dronk zich een stuk in de kraag, beklom met blote handen de toren, omhelsde met tranen in de ogen het haantje en nam ‘m mee naar benee. Maar benee werden Eppie en het haantje opgewacht door een grijnzende agent. Maar dat kon Eppie niet deren, zijn droom was bewaarheid!

Eppie, ik houd van je.

Een ander glimmend pareltje gaat over het ‘t kleine, dappere Aziatische koninkrijkje Bhutan, dat een verbod uitvaardigde op het houden van kippen in kooien. Kippen moeten voortaan vrij en blij over het veld hollen. Wie ze toch in een kooi stopt, krijgt een gepeperde dwangsom. Gewoon, omdat het inperken van de kippenvrijheid onverenigbaar is met de boeddhistische filosofie. De mens pakt immers al de eieren af.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-02-2022

‘Romney Hood’: klem in één-tweetje Reid en Obama

Het is een politieke meesterzet, de opzet en afronding van de politiek aanval die de Democratische Partij vorige week inzette. Harry Reid en Barack Obama hebben Mitt Romney vastgezet op een gevoelig punt, zijn belastingaangiftes. Wat de Republikeinse kandidaat ook doet, hij komt er niet zonder kleerscheuren vanaf.

Democratisch meerderheidsleider in de Amerikaanse Senaat, Harry Reid, liet vorige week als eerste van zich horen. De ervaren Democraat uitte de opvallende beschuldiging dat Mitt Romney tien jaar lang geen cent belasting heeft afgedragen. Reid stelt dat hij dit van iemand heeft vernomen die nauw verbonden is aan Bain Capital, de investeringsmaatschappij die Romney oprichtte. Uiteraard geeft Reid zijn bron niet prijs. Op z’n zachtst gezegd een opmerkelijke beschuldiging, haast ongeloofwaardig.

Het is toch niet mogelijk dat een intelligent persoon met zoveel ervaring in zowel het zakenleven als de politieke arena geen belasting afdraagt. Dit zou toch een keer moeten uitkomen? Al helemaal tijdens een presidentiële campagne waar het wroeten in het verleden van een kandidaat eerder regel dan uitzondering is. Toch?

Het maakt niet uit, deze vragen doen er namelijk niet toe. De beschuldiging is een voorzet van Reid aan Obama. De inhoud is ondergeschikt aan de vorm. De vorm is extreem, de verpakking van een boodschap bedoeld om de interesse van de landelijke media te wekken en de kiezer te bereiken. Het gaat om de impact, niet om wat er eigenlijk wordt gezegd. Reid zijn voorzet bleek op maat.

Foto: copyright ok. Gecheckt 12-10-2022

Alledaags seksisme 2

Mijn verhaal over alledaags seksisme leidde naast positieve toch vooral tot soms heftige, negatieve reacties (zie bijvoorbeeld de Republiek Allochtonië en Sargasso). Deels kwamen die van mensen die mijn verhaal diagonaal lazen en vervolgens zelf bedachten wat ik wel vinden zou. Zulke lezers kan ik niet helpen. Anderen lazen wel wat er stond maar begrepen het anders dan ik het bedoelde, en dat betekent dat ik onvoldoende rekening hield met de belevingswereld van mijn publiek. Tijd voor verheldering dus, zegt ethicus Bart Voorzanger.

Heftig afkeuren

De mannen in de documentaire van mevrouw Peeters gedroegen zich opdringerig, respectloos, en regelrecht onbeschoft. Dat kun je alleen maar heftig afkeuren. Kennelijk had ik moeten beginnen met zo’n nadrukkelijk veroordeling. Mijn enige excuus is dat ik dat oordeel zo vanzelfsprekend vind, dat ik niet op het idee kwam het expliciet op te schrijven.

Geen vrouw (en geen man) ‘vraagt erom’ onbeschoft te worden behandeld, laat staan te worden aangerand of verkracht. Wie de manier waarop een vrouw zich kleedt of gedraagt als een uitnodiging tot zulk gedrag interpreteert, heeft iets zeer wezenlijks niet begrepen. Opnieuw: ik schreef dat niet expliciet op, omdat het wat mij (en hopelijk ook u) betreft vanzelf spreekt.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kids

‘Geen van de kids bleef in Hoenkoop,’ schreef iemand een paar dagen geleden op dit blog. Ik weet niet waar Hoenkoop ligt of gelegen heeft, maar ik schat dat het in Zuid-Holland ligt, ik ben ook te lui om het op te zoeken. Maar het gaat mij om de kids. Dat is nu eens een term die u nooit zult tegenkomen in mijn stukjes, en ik weet eigenlijk niet goed waarom dat is.

‘Kids’ is even duidelijk als ‘kinderen’, maar korter dus sms-baarder. Ik heb in mijn leven nog nooit een sms-bericht verstuurd, maar ik weet dat sommigen korte woordjes prefereren boven langere. Eigenlijk ben ik daar zelf ook een voorbeeld van: ik hoop steeds zo duidelijk mogelijk en eenvoudig mogelijk te schrijven, zodat een kind van 14 ook kan begrijpen wat er staat. Toch krijg ik ‘kids’ niet uit mijn pen.

Het zou ermee te maken kunnen hebben dat ik geen satire bedrijf in mijn schrijfsels. Ik zal in een verhaaltje over een slager niet gauw de naam Ossepoot voor die slager bedenken, voor een verhaal over een atleet niet de naam Snel. Dat laat ik over aan de Nederlandse cabaretiers, maar ik heb u, lezer, voor zulke goedkope grappenmakerij te hoog zitten. En met ‘kids’ probeer je toch de lachers enigszins op je hand te krijgen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-03-2022

Nederland koerst af op Rutte II

De campagnes moeten natuurlijk nog op gang komen, maar de peilingen (ipsos, hond) laten al maandenlang een stabiel beeld zien van het Nederlandse politieke landschap. De drie regierungsfähige linkse partijen SP, Pvda en GL scoren samen tussen de 55 en 60 zetels. Ook met dieren en piraten erbij komt er op 12 september geen linkse meerderheid. Dus als de SP de grootste wordt, krijgt het een zware kluif aan de formatie.

De vraag is immers wie zo’n links blok aan een meerderheid zou willen helpen. D66 is de favoriet, maar Alexander Pechtold is leep genoeg om zich te realiseren dat hij beter de kingmaker van een middencoalitie kan zijn dan de wingman van een links kabinet. Voor CDA geldt hetzelfde. De VVD staat vanwege haar zetelaantal sterker in onderhandelingen met het linkse blok, maar heeft meer inhoudelijke hobbels te nemen. Bovendien: waarom zou Mark Rutte vice-premier willen worden in een kabinet Roemer?

Over rechts dan? De gevallen coalitie komt zelfs bij aantrekkende peilingen niet terug, omdat niemand meer met de PVV wil samenwerken. Die partij is bovendien aan de verliezende hand, een trend die vermoedelijk zal doorzetten zolang de SP de grootste blijft in de peilingen. Rutte zal het prima vinden dat Roemer in dit stadium aan kop ligt, want de VVD spint er garen bij. Maar een rechts kabinet raapt hij zelfs met SGP en CU niet bij elkaar.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Vorige Volgende