'Lomborg'

Bij postjes op Sargasso over klimaatverandering komen twee punten steevast naar voren. De eerste is dat in twijfel getrokken wordt of die klimaatverandering er überhaupt wel komt en dat de mens daar significante invloed op heeft. Daar gaan we het nu niet over hebben.
Het tweede punt is dat het veel te duur en weinig effectief is om te investeren in beperking van de CO2 uitstoot. Daar gaan we het wel even over hebben. En wel specifiek over het werk van dhr Lomborg en de door hem georganiseerde Copenhagen Consensus.
Lomborg is namelijk de persoon die middels zijn boek uitgebreid publiciteit kreeg met de kritische kanttekeningen bij de grote keuzes die we als wereld te maken hebben. In zijn boek liet hij zien dat het qua bestrijden van ellende voor de menschheid kostenefficiënter is om bijvoorbeeld bepaalde ziektes aan te pakken dan klimaatverandering.
Vanuit zijn achtergrond in politicologie en statistiek is hij goed in staat uit te leggen waarom het nodig is dit soort grote thema’s tegen elkaar af te zetten zodat besluitvorming goed gedaan kan worden.
Maar verder is zijn insteek in het boek problematisch. Hij voert namelijk ook de onderbouwing op van de kosten en opbrengsten van diverse problemen. En daarbij gaat hij wel zeer selectief te werk in het bepalen van de mogelijke gevolgen van klimaatverandering en de noodzakelijke kosten. En dat maakt het geheel behoorlijk ongeloofwaardig. Van veel kanten is het boek dan ook stevig onderuit gehaald.

Uiteindelijk geeft het boek het gevoel een manier te zijn om toch vooral je gelijk te halen en het daarbij niet zo nauw te nemen met feiten. Iets waar je terloops ook de “tegenstander” van beschuldigd. Heel fraai werd dat het best geformuleerd in the Guardian
“Here are the places, on their long retreat, at which sceptics about climate change have chosen to stand and fight. First, they denied that climate change was happening at all. Then, they claimed there were “uncertainties” in the science (true) and that these were sufficient to remove the case for action (false). Today, the sceptics belatedly admit that something probably should have been done, but claim that it is now too late to do anything but adapt to the consequences.”