'saddam'

Dankzij deze torrent weet ik zeker dat Michael Moore een persoonlijk appeltje heeft te schillen met George W. Daar is natuurlijk genoeg reden voor, de beste man is president van het machtigste land van de wereld en ook nog eens betrokken bij oorlogen en bezettingen. Daar moeten wel spaanders vallen natuurlijk. En daar moet ook zeker melding van worden gemaakt. Toch legt hij zijn gasten regelmatig woorden in de mond, alsof het lekkere gebakjes zijn. Toch heeft het meer dan ééns de schijn dat er wel heel snel verbanden worden gelegd die de basis zijn voor minuten lang gesamenzweer en gewauwel.

“Oh nee, nog zo’n stuk” was dan ook de reactie van het uitgenodigde publiek nadat de eerste vcd afgelopen was. We dronken schnaps dus af en toe deden we een drinkspelletje als het te saai werd, te onbegrijpelijk of te grotesk. Want meneer Moore maakt wel zijn beste film tot nu toe, petje af, maar laat zich ook van zijn meest vervelende kant zien. En daar zit hem de crux, want hij vind de oorlog tegen de taliban hypocriet, maar ook dat er te weinig militairen naar toe gestuurd zijn. Hij vind dat Bush overdrijft met zijn multi-coalitie en zet daarbij een reeks aan landen, waaronder ons bloedeigen Holland, te kakken. Lekker lachen om al die gekke buitenlanders…

Iemand beledigen is geen kunst. Voor veel stukjesschrijvers is het een goede manier om te scoren. De meesten zijn wel zo slim om hun slachtoffers zorgvuldig uit te kiezen. Natuurlijk, je bent een hele bink als je ‘de confrontatie durft aan te gaan’ met Patty Brard, of openlijk je mening geeft over Gretta Duisenberg, maar hoe flink dat ook is, je weet in elk geval zeker dat je er op geen lijfelijk gevaar mee loopt.

De manier waarop Theo van Gogh zijn mening durft te geven over bepaalde radicale moslims is dan toch van een iets andere orde. Het risico voor lijf en leden lijkt me in dit geval tamelijk hoog. Toch zegt en schrijft Theo wat hij wil. Zonder patserige lijfwachten fietst hij gewoon door de stad. Die moed is bewonderswaardig.

In eerste instantie moest ik gniffelen over de manier waarop Van Gogh de radicale Abou Jahjah te kakken heeft gezet. Jahjah weigerde met Van Gogh in debat te gaan en deze noemde hem daarna ‘de pooier van Allah’. De foto van Jahjah met zijn lijfwachten laat zien dat het niet zo’n gekke vergelijking is.

Bij nadere beschouwing is de inbreng van Van Gogh echter toch wel een beetje magertjes, hoewel dat misschien een raar woord is in dit verband. Alleen maar schelden levert weinig debat op. Theo heeft een punt, maar hij draaft vaak een beetje door. Als hij eenmaal een standpunt heeft ingenomen, komt hij daar nooit meer op terug. Iedereen die durft te suggereren dat die inval in Irak misschien toch niet zo’n goed idee was, wat met het voortschrijdend inzicht toch niet bepaald een rare gedachte is, wordt uitgemaakt voor een aanhanger van Saddam en dus een voorstander van gifgasaanvallen op Koerdische dorpen. Zijn afkeer van alles wat ‘links’ of ‘progressief’ is, is natuurlijk terecht, maar dat betekent nog niet dat wat ‘rechts’ en ‘conservatief’ is, automatisch goed moet zijn. In werkelijkheid is het allemáál tuig. Dat vergeet Theo meestal. George Bush ging echt niet naar Irak om die arme Koerden te helpen, noch uit oprechte zorgen over de afwezigheid van democratie in het land, net zo min als het edele motieven zijn waarom zijn regering de Israëlische premier Sharon steunt. Maar daar wil Theo niets van horen en hij hoopt dat Sharon nog zo veel mogelijk Palestijnse leiders standrechtelijk zal laten executeren, en iedereen die het waagt om daarbij een kanttekening te zetten is een nazi.

Verdomd, de oude schoft logt gewoon door vanuit het gevang.

“Round by round, move by move, video replay of 75 fruit fly fights reveals statistically significant patterns of normal fighting behavior.”

In de bonus:
Aziatisch jongetjesoverschot sta in de weg wereldvrede?
Wereldvrede gevisualiseerd
Saddam’s Interrogation Logs (I kept asking, “What’s your first name?” and he kept saying, “Saddam.” Once I had a rhythm going, I quickly asked, “Where are the WMD?” and he said, “Saddam.”)

Two parallel blue strips across the bottom representing the rivers Tigris and Euphrates,
a yellow stripe between them representing Iraq’s Kurdish minority.
Above the stripes is a blue crescent representing Islam.
Iraq’s U.S.-picked leaders approved a new flag for the country, making a dramatic change that dumps the Saddam Hussein-era colors and slogan “God is great” (CTV Canada) [source: Je Blog]

Misschien kan Rumsfeld aan Saddam vragen hoe je opstandige sjieten aanpakt?

Volgens een BBC documentaire die zondag wordt uitgezonden werd Saddam Hussein verraden door zijn lijfwacht. Mohammed al Musslit alias ‘The Fat Man’ verraadde Saddam’s schuilplaats tijdens ondervragingen door het amerikaanse leger.

Omdat ‘The Fat Man’ de informatie niet vrijwillig losliet zal de beloning niet worden uitgeloofd. Een meevaller voor Bush van 25 miljoen dollar.
• Panorama BBC One on Sunday, 28 March 2004 at 2215 BST
• Het waren echter de Koerden hem vingen (via:Sargasso)

We’ve ALWAYS had him
Extra filmpje: “plunderen is verboden” (via carlos)

De democratisering van het Midden-Oosten, zoals die zo vurig wordt verdedigd door de regering Bush, stuit op vervelende bijwerkingen. Wat gebeurt er namelijk als je een islamitisch volk zichzelf laat besturen? Dan gaan de vrouwenrechten er aan…

De iraakse interim regering heeft namelijk bepaald dat familiezaken voortaan vallen onder het islamitisch recht.
“Even Saddam Hussein’s family laws are better than this one,” a womensright protester said. (YahooNews)

Het was gebruikelijk dat om olie oorlog werd gevoerd, vandaar dat Nixon in de jaren 70 van plan was Saudi Arabie binnen te vallen, dat de VS Zuid-Amerika als haar achtertuin beschouwd dat wel wat schoffelwerk kon gebruiken, dat Bush I Kuweit bevrijdde, dat Europa zaken deed met Saddam Hussein, dat Frankrijk de dictatuur in Algerije steunt en dat Bush II in Irak een democratie en vrijheid installeert. Maar in Sudan snappen ze dat op het ogenblik niet en in een onoplettend moment hebben de regering van Khartoen en de rebellenbeweging SLM/A na 1,5 miljoen doden een Vrede voor Olie verdrag gesloten, waarin ze de olieinkomsten 50-50 verdelen. Het lijkt wel alsof er vreemde krachten rondwaren in het Midden Oosten de laatste tijd: Libie ontdoet zich van massavernietigingswapens, Iran laat buitenlandse inspecteurs toe, Syrie smeekt om nu toch eindelijk eens de vredesbesprekingen te hervatten, in Afghanistan is een nieuwe democratische grondwet geaccepteerd, en nu vrede in Sudan?????

Jarenlang werden vakbonden in Irak door Saddam Hussein ondergronds gedwongen en verboden. Nu Saddam weg is zou je zeggen dat de vakbonden weer tot bloei kunnen komen, maar de anti-vakbond wet is nog steeds van kracht, alhoewel honderden andere wetten al zijn afgeschaft. En de bezettingsmacht doet -net als destijds de volgelingen van Saddam- onaangekondigd en zonder opgave van redenen, invallen bij hun kantoren, arresteert vakbondsmensen en richt vernielingen aan.

De vakbondsbestuurders denken dat dat onder andere komt door hun verzet tegen de privatisering van de iraakse staatsbedrijven waartoe de VS hebben besloten. Er is in Irak niets geregeld voor werknemers, en voor de vrije markt is het natuurlijk hartstikke lekker als dat zo blijft. Er moet daar natuurlijk wel winst gemaakt kunnen worden.

They are appalled by the prospect of privatization, which the manager of Baghdad’s Al-Dawa oil refinery, Dathar al-Kashab, has estimated will force him to fire half his work force.
“In America, when a company lays people off, there’s unemployment insurance, and they won’t die from hunger,” he told CorpWatch, a US watchdog. “If I dismiss employees now, I’m killing them and their families.”

Iraakse vakbonden zoeken hulp in het buitenland… klinkt bekend he?