OV

(1) De man tegenover me in de trein probeert te slapen. Dat zal hem niet lukken, want de man naast hem – schuin tegenover mij dus – probeert een telefoongesprek te voeren. Ikzelf probeer te werken, wat niet lukt omdat de man tegenover mij zijn benen heeft uitgestrekt, zodat ik me in een onmogelijke hoek moet draaien om mijn benen kwijt te kunnen. Welkom in de trein van Amsterdam naar Hilversum, Amersfoort, Apeldoorn en uiteindelijk Berlijn. Die dus duidelijk te klein is. (2) De conducteur probeert in deze te volle trein een lichtpuntje te zijn. Hij komt bij ons langs met de geruststellende woorden dat hij onze kaartjes (“vervoersbewijzen” in conducteursjargon) niet hoeft te zien, maar alleen wil vertellen dat de verwarming het niet doet. We hadden dat al gemerkt. De verlichting doet het ook niet, trouwens. (3) Een vriendelijke mevrouw stapt in Amersfoort de coupé binnen. Hebben we zin om mee te werken aan een reizigersonderzoek? Ik ben de beroerdste niet en vul het kaartje in. Eén van de vragen is of ik reis met de ICE of de IC Berlijn. Ik heb geen idee. Het is zo’n vraag die misschien zin heeft voor de vervoersbedrijven, maar niet aansluit op de beleving van de reiziger, die alleen wil weten of zijn trein op tijd rijdt.

Door: Foto: Vonns (cc)
Foto: Post-Atheïst

Post-atheïst | Wetenschap en journalistiek

COLUMN - Twee weken geleden schreef ik op Sargasso over een curieus interview in Trouw met dominee Edward van der Kaaij, die in De ongemakkelijke waarheid van het christendom. De echte Jezus onthuld betoogt dat Jezus niet heeft bestaan. Ik wees erop dat het boek vol feitelijke onjuistheden stond en methodisch zwak was. Verder schreef ik dat de universitaire voorlichting over de Oudheid niet met haar tijd was meegegaan en dat dit als verzachtende omstandigheid mocht gelden. (Historicus Jan Dirk Snel was scherper, anderen zegden hun abonnement op.)

So far, so good. Een bevriende wetenschapsjournalist suggereerde me het stukje naar Trouw te sturen met het aanbod een artikel te schrijven waarin ik de feitelijke en methodische onjuistheden van Van der Kaaij uitlegde. Zo gezegd, zo gedaan, al voelde ik me er wat ongemakkelijk bij: ik heb namelijk onlangs een boek gepubliceerd over het antieke jodendom en het kon lijken alsof ik naar publiciteit aan het hengelen was. Gelukkig kreeg ik bijval van Bert van der Spek, de onlangs met emeritaat gegane hoogleraar oude geschiedenis van de Vrije Universiteit, die Trouw eveneens schreef.

Dat was dinsdag 3 februari. Ik kreeg geen antwoord, wat me niet verontrustte omdat ik aannam dat de krant, om mijn belangenverstrengeling te omzeilen, zich richtte tot Van der Spek. Ik werd uit de droom geholpen toen Trouw op vrijdag 6 februari een hoofdredactioneel commentaar wijdde aan de kwestie, waarin ‘leden van de hoofdredactie en senior redacteuren’ als mening van de krant gaven dat de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) Van der Kaaij binnenboord moest houden. Hij was immers integer en bovendien zou ‘de wetenschappelijke discussie over de vraag of Jezus al dan niet ooit werkelijk heeft rondgelopen in het oude Israël’ in de negentiende eeuw onbeslist zijn geëindigd.

Steun ons!

De redactie van Sargasso bestaat uit een club vrijwilligers. Naast zelf artikelen schrijven struinen we het internet af om interessante artikelen en nieuwswaardige inhoud met lezers te delen. We onderhouden zelf de site en houden als moderator een oogje op de discussies. Je kunt op Sargasso terecht voor artikelen over privacy, klimaat, biodiversiteit, duurzaamheid, politiek, buitenland, religie, economie, wetenschap en het leven van alle dag.

Om Sargasso in stand te houden hebben we wel wat geld nodig. Zodat we de site in de lucht kunnen houden, we af en toe kunnen vergaderen (en borrelen) en om nieuwe dingen te kunnen proberen.

Foto: Svala Jonsdottir (cc)

Het CIDI vliegt weer eens uit de bocht; CU en SGP vliegen mee

ACHTERGROND - Het blijft lachen met onze eigen Joodse polderlobby, het CIDI. En met de vertegenwoordigers van het christelijke deel van de Nederlandse samenleving in de Tweede Kamer, die altijd blindelings het woord van het CIDI laten inzinken als waren zij een ouderling en ging het om Gods woord.

Want de heren Kees van der Staaij (SGP) en Joël voordewind (CU) hebben inmiddels al weer Kamervragen aan de minister van Buitenlandse Zaken gesteld. Daarover straks meer. Eerst: wat schrijft het CIDI?

Dit:

De Europese Unie heeft voor tientallen miljoenen euro’s de illegale bouw gefinancierd van meer dan 400 Palestijnse huizen zonder bouwvergunning op de Westoever. Dat stelt een rapport waar de rechtse Israëlische NGO, Regavim, afgelopen vrijdag mee naar buiten kwam. De bouw in gebied C is in strijd met de Oslo-akkoorden, waarin staat dat geen van de partijen acties mag ondernemen die de status quo veranderen. Bovendien mag men in het door Israël beheerde gebied niet bouwen zonder bouwvergunning. Verschillende internationale rechters en leden van het Europees parlement hebben de bevindingen van Regavim in het gelijk gesteld. Diverse Israëlische media wisten ondertussen te melden dat de Israëlische premier Netanyahu al heeft besloten de huizen, waarvoor geen bouwvergunning is te laten afbreken.

Het rapport van Regavim spreekt over ‘EU-nederzettingen’ op ongeveer 17 locaties op de Westoever. De meeste daarvan zijn te vinden rond Ma’aleh Adumim en het omstreden E1-gebied. Op de meeste gebouwen zwaaien prominent de vlaggen van de EU, maar er zijn ook logo’s te vinden van NGO’s als Oxfam, die meegeholpen hebben met het uitvoeren van de projecten.

Foto: harry_nl (cc)

Belevingsprobleem

COLUMN - ‘Bij Blokker zijn vrolijke voetbalkabouters te koop, voor 5,99 euro. Ze heten de Knieval, de Buikschuiver, de Wijzer en de Juicher en zo zien ze er ook uit. De Buikschuiver bijvoorbeeld schuift op zijn buik.’ Een verfrommeld stukje krant dat sinds het EK van 2012 aan het magneetbord in ons toilet hangt. Een vriendin heeft eens schaterlachend ons toilet verlaten. Maar nu is het dus niet grappig meer. Blokker verkeert in zwaar weer.

Een van de oplossingen is volgens algemeen Blokker-directeur Jack Peters een nieuwe, eigentijdse winkelformule. Type concept store, denk ik dan aan.

Dat soort winkels fascineert me. Laatst was ik bij concept store Hutspot. ‘Dit zijn winkels voor mensen die nooit iets meemaken en dan een opgezette tropische vogel kopen, alsof ze op een verre reis zijn geweest’, fluisterde een jongen achter me bij de kassa, subtiel wijzend naar een opgezette kaketoe. Ze hebben ook altijd een ietwat misplaatste coffee corner, met latte macchiato en maanzaadmuffins. En boeken over baarden, bij voorkeur onder een glazen stolp.

Blokker wordt er dus ook zo een. Het kan niet anders, de flexibilisering van de werktijden is al aangekondigd. Op zondagochtend gratis koffie uit de crèmekleurige My coffee/Your coffee-kopjes en een stukje mokkaschnitt. Vrimibo’s met tapas op gelijknamige schaaltjes, alsof je middenin Arcos de la Frontera staat. Een workshop meditatief afwassen met extra zachte schuursponsjes uit de lentecollectie, in een self inflating-afwasteil, verkrijgbaar in zeven verschillende pasteltinten. Je moet alles beléven tegenwoordig. En huishoudwinkel Blokker heeft dus, jawel, ‘een belevingsprobleem’. Maar als er nu iets is wat ik niet wil beleven, dan is het… juist ja.

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Neerwaartse jaloezie

En bovendien geen enkel probleem met ordinaire corruptie:

Zo begripvol als de VVD-top aanvankelijk was jegens Verheijen, zo streng zijn de liberalen als het om bijstandgerechtigden gaat. De VVD wil als enige partij niets weten van aanpassing van de Fraudewet, de wet die tot hoge boetes leidt wanneer formulieren niet helemaal correct zijn ingevuld, vaak door schuld van de uitkeringsinstantie zelf.

Het is een klassiek voorbeeld van ‘neerwaartse jaloezie’: die uitkeringstrekkers hebben het veel te goed, vinden veel VVD’ers klaarblijkelijk, terwijl ze zich onbegrepen wanen in hun ijver om de ‘BV Nederland’ er weer bovenop te helpen.

‘Arbeid in de uitverkoop’

Bij Trouw signaleren ze een trend:

V&D wil dat het personeel loon inlevert en Blokker wil van oudere werknemers af. Dat tekent deze tijd. De werknemer is een sluitpost geworden en de inkomsten uit arbeid stijgen nauwelijks meer.

We zijn er uit!” Triomfantelijk presenteerde V&D vorig weekend het akkoord over de redding van het warenhuis. Nou ja, ‘we’. Dat wil zeggen: alle partijen behalve de werknemers. Die hadden geen plaats aan de onderhandelingstafel. Terwijl ze een paar weken eerder wel waren opgeschrikt door de mededeling dat ze 5,8 procent van hun loon moeten inleveren.

De gang van zaken bij V&D is typerend voor de arbeidsverhoudingen anno 2015. De werknemer als sluitpost. Het helpt niet dat de eigenaar van V&D een Amerikaans fonds is, niet gewend aan polderen. Maar ook over huishoudketen Blokker, een degelijk Nederlands familiebedrijf, kwamen de afgelopen weken weinig verheffende berichten naar buiten. […]

De winkelbedrijven sluiten aan bij de lange rij bedrijven en organisaties waar afgelopen jaren werknemers in de verdrukking kwamen. Bij thuiszorgaanbieder Verian kregen hulpen de keuze: ontslag of een nieuwe functie tegen minder loon en slechtere arbeidsvoorwaarden. Kinderopvangorganisatie Estro stuurde in een omstreden flitsfaillissement duizend werknemers zonder sociaal plan de laan uit. Meteen daarna maakte het bedrijf een doorstart met de overgebleven goedkopere krachten. Ook garnalenvisser Heiploeg paste die truc toe.

Quote du jour | Liegen om het liegen, zieken om het zieken

Elke waarheidspretentie is losgelaten. […] Het is liegen om te liegen, zieken om te zieken. […]

Het is professioneel spelbederf, zoals het Westen niet eerder heeft gezien. Dat maakt elk vergelijk met Rusland, waarbij invloedssferen worden afgebakend en Oekraïne een status zou krijgen als Finland tijdens de Koude Oorlog, onmogelijk. Het Westen moet zich eerst moreel herbewapenen. Poetin is geen Hitler of Stalin, maar heeft het laatste jaar een eigen reputatie opgebouwd als notoire valsspeler die westerse leiders persoonlijk bedriegt. Daarmee kun je machtspolitiek niet tot zaken komen. Elke deal over nieuwe grenzen in Oost-Europa, historisch toch al zwaar belast gebied, is gedoemd zolang Poetin in het Kremlin zit.

Yanis Varoufakis over The Global Minotaur

Het aardige van Yanis Varoufakis is dat hij een helder denker is die – voordat hij noodgedwongen de politiek inging en de Griekse minister van financiën werd – met lucide analyses kwam over de wereldwijde economie, en waarom de huidige economische crisis niet vanzelf over zal waaien.

In deze boekpresentatie van The Global Minotaur uit 2011 geeft hij in vijfentwintig minuten tijd een panoramisch overzicht van de naoorlogse economie.

Na Tweede Wereldoorlog zaten de Verenigde Staten met een productieoverschot. De oplossing die Keynesianen daarvoor bedachten was om afzetmarkten in Europa en Japan te creëren met behulp van leningen en investeringen, de dollar tot internationale handelsstandaard te maken en tegelijkertijd de Duitse en Japanse industrie weer op te bouwen, zodat hun sterke munt als schokdemper zou kunnen dienen in tijden van recessie. Men noemde dit het systeem van Bretton-Woods.

Tegen de jaren ’70 liep de VS tegen een probleem op: ze had niet langer een productieoverschot. Integendeel, ze importeerde inmiddels meer dan ze exporteerde. De oplossing hiervoor was door geld te lenen en Wallstreet de aantrekkelijkste kapitaalinvesteringsmarkt te maken. De VS werd zodoende afzetmarkt voor de productieoverschotten van Duitsland, Japan en China, en het kapitaal dat daarmee in die landen verzameld werd, werd vervolgens weer teruggezonden naar de VS in de vorm van aandelenhandel op Wallstreet. We hebben het dan over 3 tot 5 miljard dollar per werkdag, twintig jaar lang.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Vorige Volgende