Ongeveer de helft van de landen met een Wet openbaarheid van bestuur (Wob) levert desgevraagd geen openbare informatie. Dat is de conclusie van het Amerikaanse persbureau Associated Press na een indrukwekkend wereldwijd onderzoek (ga dat zien, ook video, maar wel na het uitlezen van dit stukje aub).
Het persbureau diende bij 105 landen met een Wob (waaronder ook China) een verzoek voor een overzicht van alle arrestaties in het kader van anti-terrorismemaatregelen. Het valt meteen op dat de West-Europese landen slecht scoren. Zuid-Europa en Oost-Europa doen het uitstekend en leveren snel informatie. Ook Turkije, Armenië en enkele Latijns-Amerikaanse landen leveren prompt bruikbare informatie.
Nederland doet het slecht. Niet alleen is ze te laat met het verstrekken van de gevraagde informatie, ook blijkt de informatie niet bruikbaar. Nederland deelt de slechte notering met Rusland, Jordanië, Zwitserland, Bolivia, Colombia en een paar kleine eilandstaatjes.
Nu is de steekproef natuurlijk erg beperkt: slechts 1 verzoek werd gedaan in ieder land, maar dat de Nederlandse openbaarheid van bestuur op zijn zachtst gezegd nogal gebrekkig is, is wel duidelijk: de procedure is een van de traagste ter wereld, terwijl het aantal Wob-verzoeken in Nederland zeer laag is.
Reacties (3)
Dat China überhaupt een WOB heeft is toch wel mooi. Maar ze hebben er ook vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst – staat allemaal in hun eigen communistische grondwet.
Maar zoals de Chineze machthebbers het niet nodig vinden om naar de geest (of zelfs maar de letter) van de eigen wetten te handelen, zo hebben we hier dus ene Donner…
En overigens niet alleen hij. Guusje ter Horst was ook al geen heldin van de transparante overheid.
Het gaat in belangrijke mate ook om cultuur. Zien ambtenaren zich als dienaren van hun bestuur, of van de burger? Overheidsinformatie is van de burger, maar veel ambtenaren denken daar anders over. Er wordt vaak heel voorzichtig gedaan en allerlei pr-motieven meegenomen in de calculatie om iets al dan niet te verstrekken. Wat dat betreft is de NL cultuur erg gesloten. Jammer. Dat verander je ook niet zo even met een andere Wob of minister.
Juist van een minister mag je toch wel verwachten dat hij/zij de ambtenarij weet aan te zetten, met wortel èn stok, tot vlotte en correcte naleving van de wet. Zo’n cultuurverandering als nodig is kan je werkelijk heel goed van bovenaf organiseren.
In plaats daarvan zitten we met Donner en zijn worstjes.