Onze droomdefensie heeft ons 182 jaar geleden verlaten

Vanaf heden publiceren we geregeld voetbalcolumns van onze collega’s van Soccer Department. Neem er eens een kijkje. Vandaag geeft Michiel Jongsma een goede reden om België binnen te vallen.

1830 is zo’n jaar wat je voor een EK als dit gaat haten. In dat jaar maakten de Belgen zich los van het Verenigde koninkrijk der Nederlanden. Dat we een gebied verloren wat als bijnaam ‘Europe’s Battleground’ had vanwege de vele veldslagen die er zijn gestreden is niet erg. Bovendien verstonden we die Walen toch al niet al te best en sturen de Vlamingen de écht leuke Belgen toch wel met regelmaat deze kant op. Wat overblijft is een land waar wij, zelfs in tijden dat het bij ons wat minder gaat, om kunnen lachen. Dat gedoe met Fortis, de bijna twee jaar durende kabinetsformatie, zo bont maakten ABN Amro en onze regering het niet eens! Ook de plaagstootjes (Belgenmoppen) en andere pesterijtjes (de Schelde uitbaggeren? Ho maar!) dragen eraan bij dat wij de afgelopen 182 jaar het nodig plezier hebben gehad de afscheiding van onze zuiderburen.

Maar zoals ik al zei: voor een EK als dit liggen dingen anders. Want voetbal is belangrijk. En niets is mooier dan succes bij voetbal. En daar hadden we die Belgen wel goed kunnen gebruiken. Want wat we voorin aan extra kwaliteit hebben, wordt weer mooi gedecimeerd door het gebrek achterin. Dat terwijl er bij de Belgen met Vertonghen, Vermaelen en Kompany drie Europese topverdedigers rondlopen, net op posities waar wij wel wat kunnen gebruiken. Ziet u het al voor zich? Vermaelen, Vertonghen, Kompany en van der Wiel? Daarvoor De Jong en van Bommel, hoewel Witsel en Fellaini ook aardige opties mogen zijn. Speelden eerder bij Standard Luik, slechts  vijftien kilometer van de grens. We hebben die lijnen toch verkeerd getrokken destijds.

Nu wil ik niet aanmoedigen om de Belgen maar binnen te vallen en hun land (en voetballers) te annexeren. Ook niet ontmoedigen overigens, strijdbaren onder u, gaat uw gang. Al teken ik daar bij aan dat landen in oorlog vaker van een Europees Kampioenschap zijn geweerd, zie Joegoslavië 1992.

Meer probeer ik te wijzen op de verdedigende zwakte van de Nederlandse ploeg. Van Bronckhorst was al niet de gedroomde linksback tijdens het WK 2010, al speelde hij wel een droomtoernooi. Vervolgens werd Pieters bij gebrek aan beter naar voren geschoven. Nu hij geblesseerd is zijn de gegadigden Jethro Willems, een achttienjarige speler die bij PSV speelt vanwege de blessure van Pieters, Wilfred Bouma, een man op zijn retour die nauwelijks de helft van alle wedstrijden bij PSV heeft meegedraaid en als laatste dan Stijn Schaars. Hij draaide bij Sporting Lissabon een goed seizoen, maar is een centrale middenvelder.  Feest dus, op linksback.

Centraal staat met Mathijsen en Heitinga een ingespeeld duo. En beide hebben een aardig seizoen achter de rug. Maar zijn niet voor niets nooit echt doorgestoten naar de Europese top. Mocht één van de twee geblesseerd raken, staat Boulahrouz nog klaar. Een man uitschakelen, dat kan die Khalid wel.  Mochten twee van de drie net genoemde spelers geblesseerd raken, komt Feyenoords Ron Vlaar in beeld. Hij draaide een goed seizoen, maar sinds Luca Toni hem in 2005 doldraaide durft niemand meer te kijken als de beste man in een oranje shirt het veld opkomt.

Met de op rechts onbetwiste, maar verdedigend kwetsbare Gregory van der Wiel als enige optie is de verdediging de achilleshiel van de ploeg. Dat blijkt ook wel in de bezetting op de rest van het veld. De twee controleurs zijn onderdeel geworden van de huisstijl van Bert van Marwijk, Kuijt speelt haast altijd om de linkerflank van de tegenstander op te kunnen vangen. Effectief zijn er dus maar drie echte aanvallende spelers in het huidige systeem. Wat overigens wel erg goed is uitgevoerd de afgelopen jaren.

Het is hopen dat er de komende jaren weer verdedigend talent opstaat. Want het is zonde dat spelers als van Bommel, De Jong en Kuijt worden opgesteld enkel als een soort tweede schild om de verdediging. Met spelers als Gouweleeuw, Viergever, van Rijn, van Dijk en Willems lijkt er een nieuwe generatie aan te komen, alleen zullen zij hun potentie nog wel ‘even’ moeten waarmaken. En mocht dit niet gebeuren…

Dan kunnen we altijd nog overwegen om België binnen te vallen.

Foto Flickr cc Hans Karssenberg