We zitten in een bubbel die onze online belevingswereld steeds kleiner maakt. Die zogenaamde filterbubbel zorgt er voor dat we alleen maar vinden wat we al dachten dat we zouden vinden. We worden nooit meer verrast of uitgedaagd. Volgens dit stuk dat vorige week op Sargasso stond ten minste. Algoritmes achter zoekopdrachten zijn de oorzaak. Maar dit filtereffect werkt juist ook vaak de andere kant op: oneindig veel keuze, oneindig veel klanten en slimme algoritmes zorgen voor interessante zoeksuggesties. Chris Anderson, hoofdredacteur van Wired, schreef een blog en een boek over dit effect: The Long Tail.
Wie wel eens online shopt is bekend met het fenomeen: bol.com die je boeken laat zien die anderen kochten die jouw boek ook kochten en ikea.nl die je ‘bijpassende producten’ toont. Ook in de wereld van de online muziek wordt dit principe ingezet. Op de streamingsite voor muziek Spotify bijvoorbeeld: als je zoekt op een artiest krijg je suggesties voor artiesten die er op lijken. Wanneer je op een van die artiesten klikt krijg je nieuwe suggesties die daar weer op lijken.
Online hebben boeken en muziekwinkels een oneindige plankruimte. Ze zijn niet gebonden aan de tien bestsellers die in fysieke winkels aangeprezen worden. De verkoper kan oneindig muziek en boeken tevoorschijn halen die de klant misschien ook wel leuk zou vinden. Behalve oneindige plankruimte, hebben de winkels ook een (in potentie) oneindig klantenbestand. Waar specialistische boekwinkels op de hoek van de straat op de fles gaan omdat er te weinig mensen in een dorp of stad boeken over modeltreintjes kopen, kunnen klanten wereldwijd online bij die ene modeltreintjesboekwinkel bestellen.
Oneindige plankruimte, oneindige klantenbestanden en slimme algoritmes zorgen ervoor dat ook slecht verkopende boeken en muziek regelmatig naar boven drijven in zoekresultaten. Online winkels hoeven niet op bestsellers te leven, ook het segment daar onder is zeer goed te verkopen.
Anderson legt uit dat niet alleen de top 10.000 liedjes op een site als Spotify geluisterd worden, ook de top 100.000, en zelfs de top 400.000 liedjes worden minstens een keer per maand door een gebruiker geluisterd. Voor boeken werkt het net zo: de gemiddelde grote boekwinkel verkoopt 130.000 boeken. Maar op Amazon komt meer dan de helft van de verkoop uit boeken die buiten de top 130.000 vallen. De implicatie hiervan is groot. Anderson: “If the Amazon statistics are any guide, the market for books that are not even sold in the average bookstore is larger than the market for those that are.”
Reacties (3)
Het long tail effect doet zich ook voor bij alles wat je zelf op internet doet: alles wat je zoekt en bezoekt en typt en download wordt vastgelegd en is in principe door iedereen vindbaar.
In de toekomst hoef je niet meer te solliciteren of op gesprek. Ze analyseren gewoon je webgedrag en klaar is kees.
Ik denk dat je je provider, google, facebook en skills nu een beetje door elkaar fietst?
Leef maar verder in de bubble. Als ik op het idee kan komen dat het internet een leuk middel is om mensen te bespioneren dan mag je ervan uitgaan dat mensen die professioneel ermee bezig zijn dat idee allang aan het testen en gebruiken zijn. Nog nooit een worm of virus gehad?