GC heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag onze maandelijkse gast, P.J. Cokema, die twee jaar geleden op 7 maart zijn eerste stap op het gladde gastlogpad zette.
Uitgerekend op de laatste dag van het NK allround schaatsen, realiseer ik me dat ik al weer twee jaar mijn rondjes draai op GC. Er was op 7 maart 2008 een heel gebed voor nodig om de moed te verzamelen, maar sindsdien gleed de tijd voorbij en ga ik, na 25 Cokema-stukjes, de volgende ronde in. Ik heb alleen geen idee of ik nou in de binnen- of buitenbaan zit. Maar goed, ik ben wel vaker de weg kwijt.
De kandidaten voor het NK lijsttrekken maken zich ondertussen op voor de eindsprint naar 9 juni. Eentje is er al uit de bocht gevlogen. Van een ander vraagt de redactie van GC zich af of hij de eindstreep wel zal halen. Van weer een ander meent een GC-redactielid dat hij op tegenvallende rondetijden afstevent, omdat hij te vroeg heeft gepiekt.
Wie zich aan voorspellingen waagt, begeeft zich op onbetrouwbaar ijs. Sterker nog: de val van het kabinet, de uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen, peilingen en analyses maken de Hofvijver een poel, waar het vissen in troebel water is. Betreden op eigen risico.
Laat ik dat risico eens nemen.
De lijsttrekker aller lijsttrekkers blijft zitten waar hij zit. Interne CDA-opvattingen zullen niet leiden tot vervroegd pensioen. Balkenende zal ijskoud de hardste blijken te zijn. En 28 zetels weten binnen te halen. Evenveel als Bos weet te scoren. Die gaat in de campagne ineens een beetje de premier uithangen.
Beiden zullen verkondigen dat ze graag de klus willen afmaken, die ze nu onderbroken hebben. Ze gaan erg op ?het landsbelang? zitten en uiteindelijk zal de gemiddelde kiezer ook denken dat het land belangrijker is dan allerlei andere folklore en de eer aan doorgewinterde politici geven.
Dat worden nog verwarrende debatten. Balkenende: “We hebben een missie?” Bos: “Nou ik dacht toch heel duidelijk gemaakt te hebben dat je die nou net niet hebt.” Balkenende: “Ik bedoel met een missie?” Bos: “Dat die over en uit is en ook niet meer op de agenda komt!”
Wie gaat dat goed maken? Pechtold. Hij zal de heren ook op het landsbelang wijzen en dat deze bedreigd wordt door Wilders. Pechtold: “Heren, wordt het tijd een front te vormen?” Balkenende: “Ah juist, een front. Onze jongens?” Bos: “Waag het niet!” Waarop of Halsema, of Roemer ertussen komt: “Misschien kan ik de heren een handje helpen?”
De lijsttrekkerwissel bij de SP zal de partij goed doen. Op naar zo?n 13 zetels. Een lichte verbetering ten opzichte van de laatste peilingen. Halsema?s GroenLinks zit in een lift die met een slakkengangetje omhoog gaat en misschien op 11 zetels zal uitkomen. Beide partijen zijn daarmee kandidaat als coalitiepartner voor de PvdA.
Het CDA ziet die bui al hangen en wil het best nog een keer met de PvdA proberen, op voorwaarde dat ook de CU aan de doorstart meedoet. Om zich te verzekeren van een niet al te grote dominantie ter linkerzijde, haalt het CDA ook de VVD (goed voor 22 zetels) over weer eens mee te regeren.
Landsbelang. Om eindelijk de gevolgen van de crisis aan te pakken. Om ons internationale aanzien op te vijzelen. Om de PVV buiten de regering te houden. Het ?samen werken, samen leven? wordt vervangen door het ?samen sterk, samen aan het werk?.
De grootste spelers zoeken coalitiegenoten die hun positie binnen het nieuwe kabinet kunnen versterken, in de hoop niet binnen een jaar of twee weer op de keien te staan. De PvdA wil met D66 en GL of de SP.
Het CDA kan wel leven met D66, maar eist de CU wel aan haar zijde. En om, zoals gezegd, het roodgroene gewicht het hoofd te kunnen bieden loodst ze de VVD binnen.
Een kabinet van nationale eenheid, goed voor ongeveer 110 zetels. Dat gaat er natuurlijk niet komen. Dit scenario is even wankel als welk ander vooruitzicht dan ook. De enige andere coalities die op eens steun van rond de 80 zetels kunnen rekenen, leiden tot even onmogelijke combinaties, als dat kabinet van nationale eenheid.
De kiezer lijkt zo democratisch geworden, dat het einde van de tot nu toe gangbare democratie in zicht lijkt.
Reacties (2)
Waarom zou een versplinterd landschap democratischer zijn dan een landschap met maar een paar grote partijen?
(Gefeliciteerd met je twee jaar/25 stukkies, PJ!)
Nou, zo versplinterd is het ook weer niet. We zitten nog lang niet aan pakweg 40 partijen die aan de verkiezingen meedoen.
Met de laatste zin doelde ik meer op op een groeiend aantal kiezers dat a) heel makkelijk kiets voor de eerste de beste bewegingen die welke snoeshanen dan ook opzetten en b) even makkelijk van partij wisselt bij de stemkeuze.
Alles bij elkaar zitten we dus opgescheept met het gegeven dat een 3, zelf een 4 partijen-coalitie niet haalbhaar lijkt, deze keer.
Kijk daarbij naar de laatste gemeenteraadsverkiezingen, waar opnieuw lokale partijen het weer erg goed deden.
De kiezer, het abstracte electoraat, stemt alsof het boodschappen doet in de supermarkt: probeert eens wat nieuws uit, pakt een ander wasmiddel als dat deze keer een leukere aanbieding heeft, enzovoorts. Waar is trouwens de partij waar je voetbalplaatjes kan krijgen?
Waarom lijkt dat democratischer? De kiezer lijkt meer op ziek naar de partij die het dichts bij hem/haar staat. Voorbeelden daarvan zijn de one-issue partijen die het goed doen (PvdD lijkt blijvend, PVV en TON hebben maar één thema).
Maar maak je niet ongerust: het grootste deel keist toch nog steeds voor de grote gemene delers: CDA, PvdA en VVD. Die zijn dus tot elkaar veroordeeld?
(Dank voor de felicitaties).