OPINIE - Op 1 januari gaat een nieuw elektronisch patiënt dossier (EPD) van start, dit keer gedragen door private partijen. Dit EPD nieuwe stijl is niets minder dan een grote schande.
NRC Handelsblad meldt vanochtend dat huisartsen door de zorgverzekeraars betaald zullen worden als ze veel patiënten op het nieuwe EPD aangesloten krijgen. Behalve dat dit een naargeestige incentive is, is het ook een zoveelste teken dat in het ellenlange debat over het EPD niets, maar dan ook niets is geleerd.
Voor de goede orde, ik ben geen tegenstander van elektronische dossiervorming. Zowel mijn tandartsdossier als huisartsdossier zijn zoekgeraakt en het is niet meer dan normaal dat in deze tijden gegevens makkelijk opgeslagen en verzonden kan worden.
Maar dan moet zo’n dossier wel aan een aantal voorwaarden voldoen.
Ten eerste moet het veilig zijn. Medische gegevens zijn zeer gevoelig en je wilt niet dat die in de verkeerde handen vallen.
Ten tweede moet de bewerking en verspreiding van die gegevens transparant gebeuren. Het is wel zo prettig dat je inzage krijgt als patiënt wie er in jouw dossier zit te neuzen.
Ten derde mogen die gegevens nooit in handen komen van de zorgverzekeraars die er vervolgens mee kunnen profilen en klanten kunnen gaan weigeren.
Ten vierde moet je mensen de keuze geven of ze wel of niet willen meedoen. Ik heb in beginsel geen bezwaar, maar wie dat wel heeft, moet kunnen weigeren.
Tenslotte er moet politieke controle zijn. ICT lijkt een technische zaak, maar is dat natuurlijk niet.
Dit zijn ook zo’n beetje alle argumenten die de Eerste Kamer hanteerde toen ze het voorstel van minister Schippers afschoot. En wat deed de minister? Die gooide het dossier over de schutting, zo de private markt op. Het resultaat is een gedrocht dat aan geen van bovenstaande voorwaarden voldoet.
Onveilig
Het is nog steeds onveilig, want niet anders dan het vorige systeem. Technisch rammelt het. En met 200.000 gebruikers is het niet te beveiligen. Je hebt als patiënt nog steeds geen inzage of zeggenschap over wie je gegevens inziet. Waarom eigenlijk niet? Wat is daar zo erg aan?De zorgverzekeraars betalen dit systeem grotendeels. Waarom zijn ze er zo op gebrand? Juist. Keuze is er niet. Huisartsen hebben een financieel voordeel bij het aanmelden van zoveel mogelijk mensen. Apothekers (zoals het Sint Anthonius) weigeren medicijnen mee te geven aan mensen die niet zijn aangesloten. Keuze, amahoela.
Tot slot de politieke verantwoording. Wat we hier zien, is een klassiek NS-moment. Leuk om de boel te privatiseren. Goedkoop, makkelijk en geen lastige rechtsstatelijke bezwaren. Maar als het mis gaat, blijkt dat je er als politiek ook niets meer over te zeggen hebt.
Minister Schippers dreigde op te stappen, is het andere nieuws van vandaag (omdat haar vrindjes meer moesten betalen voor zorg). Misschien moet ze dat alsnog maar doen. En misschien moeten de oude portefeuillehouders zorg in de Tweede Kamerfractie die er nog steeds zitten, hun dossiers maar eens inleveren. Wat een wanvertoning.
Reacties (15)
– DNA koppelen aan belastinggegevens – patiënten dossier en computer ( RFID chip ) voor de landelijke particuliere digitale database politie van stichting Brein en CIA spook – http://tinyurl.com/ct5wmru
Thumbs up voor de eerste twee regels van de laatste alinea!
Kan je als particulier trouwens ergens duidelijk maken dat ze niet moeten proberen om gegevens in dat systeem te proppen of is dat hopeloos?
Het is onvermijdelijk dat je gegevens bij je verzekeraar terechtkomen. Op een USB-stickje van een paar tientjes kun je de gegevens van honderdduizenden patienten opslaan.
En zorgverzekeraars hebben HEEL veel geld over voor die informatie, want ze kunnen er miljarden mee besparen. Er hoeft maar ergens één gaatje te zitten in de beveiliging, of één medewerker of freelancer te bezwijken voor een omkoopsom van een paar miljoen, en hopla, daar gaan je gegevens.
En misschien moeten de Tweede Kamerfractie die er nog steeds zitten, hun riante inkomen maar eens inleveren.
Het feit dat verzekeraars aan artsen vergoedingen betalen voor patiëntengegevens is meer dan voldoende reden om dit EPD te weigeren.
“.. geen tegenstander van elektronische dossier. Zowel mijn tandartsdossier als huisartsdossier zijn zoekgeraakt en het is niet meer dan normaal”
Als slordige omgang met gevoelige gegevens ” normaal” heet, is dat voldoende rede om zo’n elektronische dossier niet te willen
En (weer) stonden we erbij en keken ernaar…
..privacy is ook niet meer wat het geweest is.
2 vragen naar aanleiding van dit stuk:
– waar lees je dat het hetzelfde is, ik meen gelezen te hebben dat het gebasseerd is op doorsturen op verzoek van patient, wat veel meer initiatief bij de patient lijkt te leggen dan de vorige versie (jouw 4e punt dus)
– waarom is het slecht als verzekeraars dit aanmoedigen; in mijn naieve kijk op de wereld kan dit ook gewoon kostenbesparingen opleveren en dus vanuit dat perspectief gunstig zijn voor verzekeraars. Let wel: ik ben ook (als IT’er) erg huiverig voor dit soort databases
Overigens is het persbericht van het ziekenhuis uit Nieuwegein alweer herroepen.
Allemaal “panopticon” al gezien ?
http://vimeo.com/52165457
Gaat ook hier over.
@maartenst: 1. dit zou inderdaad opt-in moeten zijn. Maar ik vraag me af of de controle daarop net zo zorgvuldig is als de controle op bv machtigingen van automatische incasso (dwz, next to none voorafgaand aan de uitvoering.) Alleen in tegenstelling tot incasso’s kun je dit niet eenvoudig terugvinden: je moet zelf kosten gaan maken om na te gaan of er iets bekend is. Kunnen apothekers of huisartsen niet gewoon zelf het vinkje zetten? Zeker als daar geld mee te verdienen is?
2. Dit is slecht omdat het naief is dat verzekeraars in het belang van de gezondheid van hun verzekerden handelen, en je ze simpelweg niet moet vertrouwen met dit soort gegevens. Maar volgens mij zijn er uit bv het Amerikaanse stelsel ook wel voorbeelden te over van misbruik door verzekeraars. Op dit moment is dat misbruik er nog niet zo heel veel, maar je ziet duidelijk dat de macht van de zorgverzekeraars in hoog tempo toeneemt. En wat we eenmaal hebben opgegeven krijg je niet zomaar meer teruggedraaid.
Over de kostenbesparing ben ik nog erg sceptisch, dit voornamelijk omdat de informatie die er wel is (bijvoorbeeld in de eigen dossiers) maar al te vaak ook niet bekeken wordt. Voor mij is het maar de vraag of dit gaat leiden tot zorgvuldiger handelen (en dus tot kostenbesparing.)
Ik weet toevallig hoe de boel bij het nictiz is geregeld: bizar slecht. Er is een rapport van Ernst en Young waarin de staat van zaken (2010) tot op de grond wordt afgebrand.
Ik vraag me af wanneer verantwoordelijken beseffen dat dit doordrukken uiteindelijk meer kapot maakt dan ze lief is.
Verzekeraars zal de gezondheid van hun klanten worst wezen. Ze zijn er om geld te verdienen, dat is hun eerste prioriteit.
Nederlandse zorgverzekeraars mogen helemaal geen patiënten weigeren. Dat is de basis van ons stelsel, iedereen verplicht verzekerd, en iedereen kan altijd naar een andere verzekeraar, ook al heeft ie een dure chronische ziekte, en voor dezelfde prijs.
Het is natuurlijk niet te vermijden dat zorgverzekeraars enorm veel gegevens over de gezondheid van hun klanten krijgen, met of zonder EPD.
Niet dat ik het niet eens ben met dit stuk.
We moeten de zorgverzekeraars gewoon veel (zo weinig mogelijk maar nog steeds veel) medische gegevens toevertrouwen, dat kan niet anders. Dus moeten we veel regels en goede controle hiervoor hebben. Dat is de ellende van het het privatiseren van dingen waar de overheid op aangesproken blijft worden. Net als bij de NS inderdaad.
Ik heb hier voor me het vervalste persoonsbewijs van mijn tante.
Ondanks deze poging is , door veraad voor geldelijk gewin, haar leven na slechts 5 jaar beëindigd in Sobibor.
Van een kwaadwillende overheid valt niet te winnen.
Leer hiervan!