De Nederlandse Leeuw: neuken voor het vaderland

VERSLAG - Verschillende sfeerimpressies door linkse en rechtse commentatoren (al dan niet zelf aanwezig) zijn al verschenen, maar wat gebeurde er nou écht, inhoudelijk, bij de brainstorm over immigratie en integratie, afgelopen vrijdag georganiseerd door de Nederlandse Leeuw?

We weten niet of we nu gerustgesteld of gealarmeerd moeten zijn. Alarmerend was dat ruim baan werd gegeven aan feitenvrije bangmakerij van trendwatcher Adjiedj Bakas, die vol optimisme (innovatie!) de derde wereldoorlog mocht aankondigen. Opvallend was dat veel voorgestelde oplossingen keurig binnen de lijntjes kleurden van die verfoeide ‘progressief-liberale denkcultuur’. De door sommigen gevreesde Bierkellerputsch werd het dan ook niet, hoewel het ontbreken van veel bier daar misschien debet aan was. Maar gezien de conclusies – zie vooral de top 10 van oplossingen – zijn we ook niet bepaald gerustgesteld.

Laten we wel toegeven dat het een knappe prestatie is dat je op een vrijdagavond 2000 mensen naar Rijswijk krijgt om te discussiëren over een politiek thema, en dat een recent opgerichte organisatie dat op wat kleinigheden na in goede banen weet te leiden. Daar doet het feit dat halverwege de avond ongeveer de helft al was vertrokken – Peterson had gesproken, of was het toch het bier dat toen al op was? – niets aan af.

Oorlog en rede

De avond startte met het verzoek om op te staan voor het volkslied, een verzoek dat slechts door de helft van de Sargasso-afvaardiging werd gehonoreerd. Door een glitch werd het lied twee keer afgespeeld, een foutje dat gelukkig door het publiek werd opgevangen door – ietwat onwennig – de tekst van het zesde couplet aan te heffen.

Vervolgens werden we overdonderd door Adjiedj Bakas die een niet aflatende stroom van dubieuze claims en halve waarheden over ons uitstortte. Tot nummers gereduceerde vluchtelingen, demografische oorlogsvoering, “muren zijn in”, sociaal-darwinisme en het preventief neerschieten van door AI-software geïdentificeerde potentiële terroristen (haha, grapje) passeerden de revue. Zoveel onzin rechtvaardigt een apart stuk, hierover dus later meer, maar we verklappen alvast dat dit deel van de avond met afstand het meest verontrustend en zelfs ronduit eng of gevaarlijk kan worden genoemd.

Nadat Bakas zo’n uur lang het publiek mocht vergiftigen met zijn woorden, kreeg de Canadese hoogleraar Jordan Peterson een on-Nederlands aandoende staande ovatie – nog voor hij een woord had gezegd, welteverstaan. Tegen de verwachting was het allemaal weinig controversieel. Als we hem goed hebben begrepen, hekelt hij het postmodernisme dat heeft geleid tot cultuurrelativisme, en pleit hij ervoor moraliteit niet als mening te beschouwen omdat er wel degelijk iets algemeens valt te zeggen over “who’s wrong and who’s right, and why”. Concreet werd zijn verhaal niet, en wij vermoeden dan ook dat de zaal helemaal de adem niet inhield, zoals deze aanwezige observeert, maar eerder wachtte op de schaarse momenten waarop hij zijn standpunt helder verwoordde.

Sterker nog, hij druiste keihard in tegen het motto van de avond, door te declameren dat we níet trots op onze westerse cultuur zouden moeten zijn maar slechts moeten erkennen dat “we got some things right” en dat ons welzijn daarop leunt. Dat betekent dat we van immigranten mogen verlangen dat ze het spel met onze regels “fair” spelen. Erg opzwepend vonden we het niet, daar was het te warrig en te academisch voor, maar voor de goede verstaander was het vast een jubelbetoog over de westerse waarden.

Foto: fanclub Peterson

De discussies

Na het plenaire gedeelte werd de zaal in vieren gedeeld voor de thematische discussies. Qua akoestiek werkte dit verrassend goed, maar het insturen van vragen en opmerkingen via een app (sli.do) werkte niet bepaald naadloos. De vragen werden – na moderatie – zichtbaar op het scherm, waarna de andere aanwezigen de vragen omhoog dan wel naar beneden konden stemmen. De moderator pakte dan – als het goed ging – de best beoordeelde vragen of stellingen waarop de sprekers in konden gaan.

Natuurlijk moest de organisatie iets om een discussie met 50-200 man beheersbaar te houden, maar het sloeg op voorhand een goed stevig debat dood door de vertraging die op trad. Daarbij kregen de moderatoren en sprekers door het toelaten of afwijzen van bijdragen potentieel de mogelijkheid om de discussie te sturen, of zelfs omhooggestemde opmerkingen te negeren. Doordat we niet konden zien wat werd afgewezen ontbrak op dit punt toch wel de nodige transparantie. Vraag is hoe dit de oplossingen heeft beïnvloed. Zo zagen we in de aan het eind gepresenteerde oplossingen over immigratie en demografie duidelijk de stokpaardjes van spreker Jan van de Beek terug.

Inclusief patriottisme

Dat laatste weten we omdat we als eerst aanschoven bij het thema immigratie en demografie, waar antropoloog/wiskundige Jan van de Beek en Midden-Oosten-expert Cyril Widdershoven het thema inleiden. Uitgelezen kans om in discussie te gaan over de bevolkingsprognoses en de conclusies die Van de Beek – het toelaten van veelal kansarme immigranten maakt de verzorgingsstaat onhoudbaar – daaraan verbindt. De ons bekende doemscenario’s (kort: bevolkingsexplosie in Afrika komt onze kant op) kwamen voorbij, hoewel genuanceerder dan voorheen door het scenario “onbeperkte immigratie” niet meer het “GroenLinks-scenario” te noemen maar expliciet en bij herhaling te melden dat dit een “onwaarschijnlijk” scenario is. De stroman in de gedaante van open grenzen kwam natuurlijk wel voorbij, ook al pleit geen enkele politieke partij daarvoor, waartegenover Van de Beek zijn “realisme” – “inclusief patriottisme” [gecorrigeerd, hier stond eerst “nationalistisch patriottisme”] – als redelijk perspectief kon zetten.

Foto: slide presentatie Jan van de Beek

Via de app stelden we een vraag, die al snel door andere aanwezigen naar de eerste plek werd gestemd: strenge eisen stellen aan reguliere migranten is prima, maar de problemen blijken keer op keer te komen door humanitaire crises, hoe daar mee om te gaan? De moderator las de vraag voor, Van de Beek leek het niet te horen, en koos ervoor twee andere vragen die daaronder stonden te beantwoorden, over het outsourcen van asielopvang naar Afrika en of culturen van andere landen niet onverenigbaar zijn met de Nederlandse cultuur. Hierdoor kon Van de Beek zijn eigen verhaal afsteken in plaats van de discussie aan te gaan: selectie van immigratie moet erop gericht zijn dat we enkel immigranten binnenhalen uit landen waar de “culturele afstand” tot Nederland klein is. Dat dit betekent dat we de grenzen praktisch sluiten voor oorlogsvluchtelingen, waar haast per definitie de culturele afstand groot is, vond Van de Beek blijkbaar irrelevant.

Bij de discussies over andere onderwerpen zagen we in de vragen van het publiek de gebruikelijke spookverhalen en calimeroreflexen langskomen, zoals over taqiyya, probleemwijken die zich tegen het gezag/de regering keren, criminalisering van de vrijheid van meningsuiting en het linkse mediamonopolie. Veel vragen waren best redelijk en constructief – in zoverre viel het reuze mee dat hier eindelijk gezegd werd wat doorgaans in het maatschappelijk debat niet gezegd mag worden.

Oplossingen

De oplossingen werden lauw opgediend. De voorstellen zijn weinig schokkend of innovatief, en voor een deel al staand beleid (“toestroom reguleren en eerst richten op integreren nieuwe Nederlanders”, “maak huidige en nieuwe Nederlanders zich bewust van deze [Nederlandse] identiteit”, “combineer hard [politie]beleid met de zachte hand van buurtvaders en -moeders”). Enkele oplossingen zijn controversieel, zoals het stimuleren van “anticonceptie in probleemwijken”, terwijl wij andere oplossingen óók toejuichen, zoals “educatie op scholen over kritisch denken” en het “inburgeringsexamen in huidige vorm schrappen”.

Foto’s: de voorgestelde oplossingen

Rita Verdonk en Afshin Ellian beoordeelden enkele voorgestelde oplossingen op (juridische) haalbaarheid. Verdonk hamerde een aantal keren op “hoe” het dan uit te voeren en benadrukte dat ook preventie – scholen, opvoeding – nodig is naast repressief beleid. Inderdaad niet rechts, niet links, die Rita. Even gloorde er hoop, toen Ellian erop wees dat uitsluiting van de verzorgingsstaat op juridische gronden niet haalbaar is voor immigranten uit de EU. Maar Ellian vindt juridische verplichtingen blijkbaar irrelevant voor vluchtelingen, want liet na te vermelden dat uitsluiting van de verzorgingsstaat ook voor hen in strijd is met het recht.

Ellian ontweek wel meer haken en ogen, bijvoorbeeld door bij het voorstel voor het stoppen van buitenlandse financiering voor moskeeën direct in te zoomen op financiering door salafisten – de lastigere vraag is wat te doen met gematigde islamitische geldschieters. En zo was ook dit deel van de avond vooral een bevestiging van rechts-conservatieve standpunten, waarna die nog eens ingekopt mochten worden door enkele rechts-conservatieve politici.

Neuken voor het vaderland

Onze eerdere kritiek (hier en hier) was dat de uitgangspunten en selectie van de sprekers bij voorbaat verhinderden dat het een evenwichtig debat zou worden, laat staan dat het zou lukken “dwars door alle ideologieën heen de verbinding te maken”. De Nederlandse Leeuw claimt op hun site te streven naar het “absolute midden”, maar dit was gewoon een rechts feestje. Met sprekers als Joost Niemöller en Bakas verbreek je alle verbinding. Blijven herhalen dat links was uitgenodigd maar niet wilde komen – hulde dat NIDA-lijsttrekker Yilmaz er wél was, jammer dat hij in dat frame meeging – maakt het nog niet inclusief.

Als we dit punt even, eh, links laten liggen en kijken naar de resultaten van de avond, ook dan overheerst toch duidelijk een bepaalde ideologie. Goed, we kunnen opgelucht onze schouders ophalen dat niemand een moslimquotum heeft voorgesteld, ware het niet dat de feitenvrije rechts-extremistische oorlogsretoriek van Adjiedj Bakas een eng stempel op de avond drukte. Hoeveel mensen denken nu dat het Romeinse Rijk is gevallen door massa-immigratie en wij dus ook afstevenen op een terugkeer naar de middeleeuwen? Dat toenemende ongelijkheid komt door immigranten? Dat de trickle-down-economie werkt? Dat 15 tot 25 procent van de moslims wereldwijd radicaal is? Dat Saudi-Arabië bezig is Afrika te islamiseren door islamitische baby’s te financieren? Dat kunstmatige intelligentie terroristen kan identificeren op basis van gezichtskenmerken? Dat we een oorlog niet hoeven te vrezen?

Na deze nonsense en doembeelden is het nog enigszins geruststellend te noemen dat ook enkele softe voorstellen de top 10 van oplossingen haalde – zelfs voorstellen waar moslims nog een positieve rol zouden kunnen vervullen, zoals de buurtmoeders (hoe die top 10 is samengesteld is overigens compleet onduidelijk). Maar pleiten voor anticonceptie in probleemwijken terwijl witte Nederlanders vooral méér moeten neuken voor het vaderland, dat kunnen we met de beste wil van de wereld geen gematigde oplossing voor de multiculturele samenleving noemen. Had Peterson toch gelijk: er valt echt wel iets te zeggen over who’s wrong and who’s right, and why.

–

Kijk hier de keynotes terug.