Waarom heerst er een taboe op geweld en confrontatie? We doen vaak net alsof we boven geweld moeten staan en op een rationele rustige manier elkaar tegemoet moeten treden. Terwijl het geven en incasseren van klappen heilzaam kan zijn.
We zijn bang voor geweld. Wie een klap uitdeelt in een café of discotheek, moet van het CDA een horecaverbod krijgen. Geregeld ligt het openbaar vervoer weer plat omdat een buschauffeur in zijn gezicht is gespuugd of een hengst voor zijn hoofd heeft gekregen. Politiemensen, ambulancebroeders en brandweermannen sjouwen steeds vaker camera’s mee om geweld tegen hen te registreren. En nu ligt er een actieplan klaar om geweldpleging tegen politieagenten op een landelijk uniforme wijze te bestrijden.
Hoe vervelend we het ook vinden, geweld is een vast gegeven in onze samenleving. Het is er altijd geweest en zal er vermoedelijk nog heel lang zijn. Daar kun je op twee manieren op reageren.
Je laat het optreden tegen agressieve of uitdagende groepen en individuen steeds meer aan ‘professionals’ over, die echter ook niet 24/7 aanwezig kunnen zijn. Dus verschuilen we ons maar achter cameratoezicht, winkel- en horecaverboden, toegangspoorten, protocollen, zwarte lijsten en andere uitsluitingsmechanismen die het leven voor iedereen onaangenaam maken – want sluit je gespuis uit of jezelf in? In toenemende mate kunnen die ‘professionals’ ook niet meer met geweld omgaan en laten zij zich weer omringen met camera’s, protocollen, etc.
Of je geeft, indien nodig, een klap terug. We doen vaak net alsof we boven geweld moeten staan en op redelijke wijze met elkaar moeten communiceren. Dat klinkt nobel en beschaafd, maar ook laf.
Is het zo erg een klap te krijgen? Ik heb er een aantal mogen incasseren en ben er niet psychisch door beschadigd. Goed, het doet even pijn. Je voelt je misschien vernederd. De volgende dag is het een blauwe plek. Een dag daarna een geelgroene. En na een paar dagen is ‘ie weer weg. Einde probleem. Ik heb genoeg vechtpartijen mogen meemaken (evenementenbeveiliging) dat ik ook wel weet dat het allemaal niet zo heftig is. Een conflict dooft vaak net zo snel als ‘ie ontbrandt (meestal opgestookt door alcohol).
Is het zo erg een hengst uit te delen, daarmee te dreigen, of in ieder geval de confrontatie aan te gaan? Ik begrijp niet zo goed waarom brandweermannen ineens klagen en camera’s op hun wagens willen. Waarom richt je die spuit niet even op de agressor? Ik denk dat je dat wel wint. Eens kijken of ‘ie je nog een keer lastig valt. Een Hengelose politieman vertelde me laatst hoe ze in de jaren zeventig en tachtig met horecageweld omgingen: met een paar politiemannen met zwaaiende wapenstok naar binnen. Misschien gingen ze soms wat ver. Maar het hielp wel, voegde hij eraan toe.
Laten we eerlijk zijn, er is een categorie mensen naar die niet wil luisteren. Met een pedagogische tik, of een dreiging daarvan, heb je meteen hun aandacht. Ik heb lang genoeg in een ‘krachtwijk’ gewoond om te weten dat veel van die overlastgevers alleen maar respect voor je hebben als je laat zien dat je niet bang voor ze bent. Wees gewoon aardig tegen ze. Maak eens een praatje met die knapen. Toon belangstelling. Maar als ze je uitdagen, maak dan ook rustig duidelijk dat je bereid bent geweld met geweld te beantwoorden. Kortom: trek een lijn, stel een norm.
Als het dan een keer tot een klap komt, moet dat niet meteen allerlei nare rechtsgevolgen hebben. Als de politie keer een tik uitdeelt, hoeft dat niet meteen tot allerlei verontwaardigde commentaren te leiden. Kijk gewoon sec wat er gebeurt is. Deelt een burger een mep uit, pak hem of haar niet meteen op. Zeker niet als die klap is gevallen in het kader van zelfbescherming, of bescherming van een buurman, medereiziger, etc. Informele ordehandhandhaving moet soms dat kunnen blijven: informeel.
In het Utrechtse Zuilen is er een aantal pleintjes dat af en toe wordt schoongeveegd door buurtbewoners. Die bewoners kunnen echt wel wat stadse overlast verdragen. Maar het crapuul vindt vaak weer zijn weg. Meestal komt het van buiten de wijk. En soms is het nodig om weer even de verhoudingen recht te trekken. Dan valt er wel eens een klap. En vervolgens is het lang weer rustig. De politie moet hiervan weten, maar heeft, voor zover ik kan overzien, er nooit echt een punt van gemaakt. En zo hoort het.
Voor de goede orde: ik pleit er niet voor om meteen met stadscommando’s straten schoon te vegen. Het voorkomen van geweld vraagt om beheersing en geduld en moet leidend zijn. Wees nooit de eerste die slaat. Maar laat zien dat het ook jouw buurt, wijk, bus, trein en kroeg is en dat bepaald gedrag niet getolereerd wordt. Als iemand terecht optreedt, help die persoon en duik niet angstig weg achter je krant. Sta op, dreig en, als het echt niet anders kan: sla erop!
Is dit nu allemaal zo erg?
Maar zo kan ’t ook:
Reacties (52)
Precies en zo’n inbraakie. Hoe erg is dat nou helemaal?
OK, je bent ff je DVD speler kwijt, maar die moest eigenlijk toch vervangen worden.
Twee dagen later heb je een nieuwe staan die ook blue-rays kan afspelen!
Plus je helpt nog eens een arme sloeber goedkoop aan wat spulletjes. Iedereen blij!
Niet dat ik het eens ben met de nieuwe blogger maar… een ‘mietjesmaatschappij’ werkt heel goed als iedereen kiest een ‘mietje’ te zijn. Met de individualisering en multiculturele samenleving hebben we niet meer de luxe van anti-autoritairisme.
Ik ben het grotendeels met je betoog eens, maar eerlijk gezegd heb ik wel de indruk dat het erger geworden is. De verhuftering – waar autochtoon net zo hard aan meedoet als allochtoon – leidt er wel toe dat wel respect geeist wordt, maar niet gegeven. Dat mag je ook op het conto schrijven van de Eerdmansen en Heinsbroeken, die de mond vol hebben over het wangedrag (Tros Regelrecht is een lang “poepoe, nounou, het is me wat”-programma) maar bij elke verkeersboete die ze zelf krijgen beginnen te sputteren over boeven vangen.
We krijgen nu de rekening gepresenteerd voor het egoisme en de dubbele standaard waarop je een ander afrekent, maar waar het ineens heel anders is als het jezelf overkomt. (Leers werd door de raad nog aan zijn eigen standaard gehouden, Hero – de barkeeper viel tegen m’n vuist aan – Brinkman en JP de MP doen gewoon alsof er niets gebeurd is. Op het web is GS hier een typische representant van, zoals PowNed dat straks ongetwijfeld ook zal zijn.)
Zal dat tijdelijk zijn? Ik vrees van niet. Het omarmen van populisme – ook door de gevestigde partijen – draai je niet zomaar terug. We hebben een Hart van Nederland-democratie gekregen met een electoraat met Korsakov: het gaat om soundbites waarbij onderbouwing niet nodig is, en als je even later iets anders zegt word je er niet meer op afgerekend, domweg omdat de kiezer alleen nog maar bevestigd wil worden in zijn standpunt.nl-meninkjes.
Ja, ik ben een ouwe lul geworden, ik weet het…
@1: Of nog wat sterker doorgetrokken: Och als je dochter vermoord is. Over 9 maanden kun je weer een nieuwe hebben. Kun je bovendien de leukste kinderjaren nog eens overdoen. Verder kun je natuurlijk mietjesachtig aangifte doen, maar je moet gewoon aangeven dat je zulk gedrag niet tolereert en een dochtermoord teruggeven.
Is het niet zo dat dit al veel gebeurt, maar dat je er weinig over hoort? Bijvoorbeeld een buschauffeur die een klap terug geeft zal hierover denk ik niet snel de politie of media inlichten.
@4 of een volkerenmoord
Ik heb altijd geleerd de andere wang toe te keren als ik een klap kreeg..
..anders komt die rechterhoek nooit goed aan.
jahoor, we hebben een mietje op #7!
1 en 4: dat is een typisch “law and order”-argumentatie. Een beetje als de pacifist die de vraag krijgt wat ‘ie zou doen als iemand hem neer dreigt te schieten. Sinds gisteren weet ik hoe dat heet: framing.
@Bismarck, je kan er natuurlijk niet in elk geval de rechter bijhalen.
@9: zwak excuus hoor. Bovendien betreft het hier steeds anti tand om tand argumentatie. We leggen geen frame (itt tot dimitri), maar trekken het breder. Het is toepasbaar op elke andere overtreding (iemand kleeft bumper -> terugbumperkleven, iemand pist tegen je huis -> terugpissen). Wat ik zeggen wil is dat dit dus niet de oplossing is, maar de vermenigvuldiging (of beter escalatie) van het probleem. Want als het uit de hand loopt (en dat doet het als je over en weer klappen blijft geven), wie mag de politie dan gaan oppakken? Uiteindelijk hebben twee hele families elkaar in elkaar geslagen, elkaars ramen ingegooid en uiteindelijk een huis in brand gestoken of iemand overreden, maar het kwam omdat het jochie van de ene familie die van de andere had geslagen en zijn grotere broer had teruggeslagen.
Wist je trouwens dat degene die de klap ontvangt deze 30% harder waarneemt dan degene die hem uitdeelt? En dat je dus vrijwel automatisch (als je daartoe in staat bent) 30% harder terug slaat (om voor je gevoel rechtvaardige retaliatie uit te oefenen) en dat dus de teruggelsagene jouw klap weer 69% zwaarder ervaart als de zijne? Dat escalatie dus wel heel snel op de loer ligt, als je begint terug te slaan?
Bismarck: ik pleit niet voor oog om oog, tand om tand, net zo min als Dimitri volgens mij.
Maar je ziet wel een tendens dat mensen steeds minder verantwoordelijkheid nemen voor hun omgeving en vinden dat autoriteiten horen op te treden. (Behalve bij henzelf uiteraard.) Voor een deel is dat denk ik een reactie op de verhuftering, waarbij van escalatie soms geen sprake is en je gewoon meteen al in elkaar getimmerd wordt als je verkeerd kijkt, of je werk doet als ambulancemedewerker.
Het tweede wat daar speelt is de regelzucht. Je kunt niet alles in regeltjes vangen, ook niet hoe autoriteiten tegemoet getreden worden. Integendeel, ik ben ervan overtuigd dat een flink deel daaraan het recht ontleent om alles te doen, hoe asociaal ook, omdat het niet expliciet verboden is.
Het bovenstaande is geenszins partijgebonden, van links tot rechts wordt er veel te makkelijk naar nieuwe regeltjes gegrepen, terwijl die a/ symboolpolitiek zijn en b/ bijdragen aan de regelzucht.
Soms is gezond verstand het beste medicijn. Vooral professionals moeten wat ruimte krijgen om dat gezond verstand te gebruiken. Ook als dat functioneel geweld is. Sommigen zijn nergens anders vatbaar voor, helaas.
Overigens nog iets anders: politici die smalend spreken over softe rechters – soms direct in combinatie met de term “links” – zijn voor een flink deel medeschuldig aan de erosie van de autoriteit. Straffen zijn in Nederland allesbehalve mild, rechters doen doorgaans naar eer en geweten hun werk, maar als de uitspraak zo’n politicus niet bevalt dan is ‘ie het niet zomaar politiek gemotiveerd oneens, nee, juist de rechter heeft dan een politiek gemotiveerde uitspraak gedaan. Kortom: wie het met mij oneens is, is onbetrouwbaar. Het ego als middelpunt van het universum.
Nou, ik vind berichtgeving van de politie altijd een beetje dubieus. Ik heb het idee dat haar standaard en kriteria anders zijn dan die van gewone mensen. Enerzijds blijft de politie al decennia weg bij vechtpartijen (= een groep agressievelingen slaan ergens de boel kort en klein, teken voor andere mensen om uit de buurt te blijven), precies wat ieder mens die zijn leven lief is ook zou doen. Dat is echt niet iets van de laatste “softe” jaren, maar gebeurde ook al in de jaren zestig. Anderzijds: ze slaan er soms ook heel graag op los. Een vriend van mij werd een paar jaar geleden door nog finaal door agenten in elkaar geslagen tijdens het beëindigen van van feestje dat iets te lang doorging. Hij en niemand daar had aanleiding gegeven, het waren allemaal “witte”, hoogopgeleide rustige autochtonen. Maar wel pepperspree enzo. Waarom rond diezelfde tijd in Amsterdam niet andere groepen mensen op dezelfde manier werden behandeld, die daar veel meer aanleiding toe gaven, is me altijd een raadsel gebleven.
Ernest: sorry, maar dat is anekdotisch en geenszins bewijs dat de politie zich structureel en veelvuldig misdraagt. Zoals bij iedere groep met macht moet er toezicht zijn, maar je suggereert nu zo’n beetje dat politiemensen zich liefst afzijdig houden of er anders een beetje op losslaan. Daarmee doe je heel wat mensen tekort die meer risico lopen in hun dagelijks werk dan jij en ik prettig zouden vinden.
In een even anekdotisch verhaal kwam ik onbedoeld tussen een stel etterende voetbalhooligans terecht. De hooligans kregen rake klappen, ik werd doorgelaten om mijn weg te vervolgen.
@12: “Voor een deel is dat denk ik een reactie op de verhuftering, waarbij van escalatie soms geen sprake is en je gewoon meteen al in elkaar getimmerd wordt als je verkeerd kijkt, of je werk doet als ambulancemedewerker.”
In dat soort situaties gaat terugslaan ook meestal weinig uitrichten (je ligt al op de grond met gebroken knoken voor je in de gaten hebt dat je in een gevecht zit).
@15: “je suggereert nu zo’n beetje dat politiemensen zich liefst afzijdig houden of er anders een beetje op losslaan.”
Ik krijg wel de indruk dat de politie zijn gevechten “uitzoekt”. In die situaties waar de eigen kans op verwonding het kleinst is worden frustraties over andere situaties waar niet ingegrepen werd vanwege de risico’s voor lijf en leden, gebotvierd op de pechvogel die niet genoeg (sterke) vrienden bij zich heeft.
Daarnaast denk ik dat er tegenwoordig sprake is van zelfselectie voor het beroep die leidt tot minder competente agenten: te veel laag opgeleiden en teveel machtswellustelingen. Agent worden uit filantropische overwegingen is een zeldzaamheid geworden, dat is wel eens anders geweest.
Ik heb er een aantal mogen incasseren en ben er niet psychisch door beschadigd.
Jij, jochie, bent overduidelijk nog nooit zonder enige reden door een volstrekt vreemde in elkaar geslagen. Of je hebt een vechtsportachtergrond.
Bovendien heb je klaarblijkelijk geen flauw benul hoezeer het respect voor de politie de laatste jaren is afgenomen bij bezoekers van uit de hand gelopen evenementen die zomaar out of the blue met de wapenstok zijn gemept door de steeds minder competente politieagenten die totaal niet met dergelijke situaties om kunnen gaan.
De youtube-filmpjes weerspiegelen wellicht jouw realiteit, maar dat is niet de realiteit. Je selectie filmpjes is verre van onbevooroordeeld en daarmee een smerige manier van argumenteren.
Als iemand iemand aanvalt, moet dat zonder meer juridische gevolgen hebben (mits het slachtoffer aangifte doet). Dat je er alleen al voor pleit dat dat niet zo moet zijn, is barbaars, onrealistisch en hufterig. Bovendien is 95% van Nederland is niet zo weerbaar als jij klaarblijkelijk meent te zijn en zal wel degelijk landurig hinder ondervinden van geweldsincidenten en bovendien zowel fysiek als psychisch niet in staat zijn om terug te slaan als ze net achterover met hun kop op de stoep zijn geklapt en hun ogen vol met bloed hebben zitten.
Wat ben jij een klootzak.
Mietjes dus.
@Zmooc:
Mee eens. Al doet de verbale klap aan het eind wat paradoxaal aan.
Ik zie het als een teken van beschaving als geweld buiten de orde geplaatst wordt, niet normaal is. Individuen worden minder weerbaar, maar dat is niet erg want de kans op geweld wordt kleiner.
Of je moreel tegen geweld bent is niet zo’n punt van discussie, je kunt echter wel stellen dat geweld van alle tijden is. Dat evolueer je er niet zo 1-2-3 uit.
@Parallax:
Dat is veel te algemeen om als argument van enige waarde te zijn als het gaat om geweld in Nederland anno 2010. Want geweld is dan wel van alle tijden, er is niet altijd en overal evenveel geweld geweest. Het geweldsniveau in een samenleving is dus te sturen. Een cultuur bevorderen van oog-om-oog tand-om-tand is niet bepaald bevorderlijk voor een lager geweldsniveau. Dat had een bepaalde prediker in het jaar 0 ook al begrepen.
De redenatie is op zich aardig, maar een klap is een klap. Het past in het beeld “als ik het doe is het goed, als de ander het doet is het fout”. Slaan is fout, ook als je terugslaat. Dat laatste is wel verklaarbaar, soms logisch (zelfverdediging) en daarom toelaatbaar, maar het lost verder weinig op. Het zorgt wel voor een instant verdubbeling van geweld.
Een maatschappij waarin geweld een “normale” oplossing is om iets op te lossen, is niet de maatschappij waarin ik zou willen leven. Dan maar een naïeve utopische hippie, maar terugslaan doe je alleen als je echt niet anders kan.
Dimitri, jammer dat er zo weinig serieuze inhoudelijke reacties op je betoog komen.
Je slaat de spijker in mijn ogen volledig op de kop.
Ik denk dat een deel van de problematiek van verhuftering inderdaad terug te voeren is op het als “abnormaal” bestempelen van geweld. Geweld is een normaal aspect van het dagelijks leven en van de menselijke natuur.
Doordat dit uit onze cultuur wordt weggedrukt als iets onwenselijks ligt het monopolie op geweld bij individuen en groepen die zich aan de mainstream cultuur niets gelegen laten liggen.
Je kunt de aard van het beestje niet ontkennen. Ik probeer mijn kinderen zo op te voeden dat ze op een gezonde manier met geweld kunnen omgaan. Ik zou ook op scholen willen pleiten voor een realistische omgang met geweld. En niet meteen met HALT-straffen gaan strooien als een puber een andere puber een bloedneus slaat.
Ik pretendeer ook niet dat het een argument is, maar dat het iets is wat je voor kennisgeving aan kunt nemen, ondanks dat het simpelweg een constatering van feiten is.
En volgens mij valt het wel mee met het geweld.
@Parallax:
Volgens mij ook. Maar als het geen argument is, waarom dan de moeite nemen om dat neer te typen?
@Bullie: geweld is nooit óf normaal óf niet. Er zijn gradaties en soorten geweld; de mate waarin die ‘normaal’ zijn varieert door tijd en plaats. Er zijn samenlevingen met veel geweld (waar het bijvoorbeeld normaal is om je zus te vermoorden als ze flirt), en samenlevingen met heel weinig.
Je vergeet bovendien dat het geweld nooit het monopolie kan zijn van gemarginaliseerde groepen; in principe heeft de staat immers het geweldsmonopolie.
Omdat er het geloof is dat overal een magische oplossing voor is.
En die is er soms niet.
Geweld is een snelle en effectieve oplossing voor meningsverschillen en langdurige conflicten als argumenten niet meer werken.
Er komt een moment dat je uitgepraat bent, de staat niet kan of mag ingrijpen en de pedagogische bal bij jezelf ligt.
Het duurt hier 12 minuten voordat de eerste agent uit de auto stapt.
Zo lang hou ik de discussie niet gaande en ga meppen.
Het lucht enorm op en voorkomt stress.
Een man hoort te weten hoe hij moet vechten en hoe het voelt om klappen te krijgen en geven.
Een pvv’er die 3x zo groot is als het pubertje wat hem onderspuugt is hollands hilarisch. Mietje.
Haha!
Ik hou oe kats appelweek af.
… fff en al die collectieve rouw dan … bffff …
In principe heeft de staat het geweldsmonopolie, maar leg dat maar ’s uit aan de kansenjeugd die je onderspuugt. Een ferme trap onder de reet spreekt soms meer dan duizend woorden. Iedereen die dat betwijfelt zou ’s vaker achter z’n toetsenbord vandaan moeten komen. En nee, dat heeft niets te maken met links of rechts.
@ Dimitri
Ik raad je in dit verband aan het monumentale “The Suicide of Reason” van Lee Harris te lezen.
De reviews op Internet, zelfs die van Ayaan, kunnen je niet genoeg voorbereiden op de schok die je te wachten staat als je de laatste pagina hebt omgeslagen.
http://www.nytimes.com/2008/01/06/books/review/Ali-t.html
@27: “Geweld is een snelle en effectieve oplossing voor meningsverschillen en langdurige conflicten”
Vandaar dat gewelddadige conflicten ook zo kort van duur zijn, zoals de honderd(zestien)jarige oorlog. Die overigens de conflicten tussen Frankrijk en Engeland geenszins oploste, want ze gingen daarna nog 300 jaar door met af en aan oorlog met elkaar hebben.
Eigenrichting is geen oplossing. De overheid heeft het geweldsmonopolie en moet dat afdwingen.
Als bepaalde groepen zich structureel misdragen kun je gewoon Wilders stemmen bijvoorbeeld.
Door recalcitrant te stemmen ben je juridisch goed gedekt, en dat ben je niet als je aan eigenrichting doet.
Het gezag van de overheid er erg afgenomen omdat ze hun geweldsmonopolie niet voldoende afdwingen. De officiële doodstraf van de overheid is al lang afgeschaft, maar fanatieke groepen kunnen nog wel een executie uitvoeren, gerechtvaardigd door hun eigen particuliere rechtssysteem.
@32 QED – Of zoals Carice van Houten al riep , Houdt het dan nooit op?
Nee, het houdt nooit op. Het hoort er bij.
En als je met je tanden in je hand staat maak je je dan nog druk over wat juridisch gedekt is? Get real.
(gematigd) geweld tussen individuen is niks mis mee.. groeps- en institutioneel geweld vind ik wat anders..
dus ja, als dat de insteek is: eens met dit stukkie.. blanke middenklasse nl ers zijn vaak mietjes
en voor degenen die niet bang zijn voor de dood maar dat graag in georganiseerd verband doen:
http://www.youtube.com/watch?v=qATP3BDgSLc
Straatvechten is voor straatjochies een thuiswedstrijd, daar ga ik me niet in mengen. Als de tanden eruit liggen is er normaalgesproken een optie: terugtrekken.
Ordehandhaving is uitbesteed aan de overheid, net als vele andere taken (o.a. wegen aanleggen).
Als de orde niet gehandhaafd wordt ligt dat niet aan de hangjongere, maar dan overheid die verzuimd het geweldsmonopolie af te dwingen.
http://www.youtube.com/watch?v=FTYblGlZlMA&feature=related
Er is een hele hoop schade in te halen voor we man genoeg zijn om de islamofascisten en hun straatjihadis te weerstaan.
We zijn mietjes geworden, niet capabel of bereid onze Vrijheid tot elke prijs te verdedigen.
@ tuurlijk bismarck ,met adolf hadden we het ook diplomatiek kunnen oplossen.
laat je geschiedenis les maar thuis, geweld werkt bestaat rondom je heen en is onuitroeibaar.
Geweld is niet erg als je het maar niet overkomt.
Als jij je in de gezicht laat spugen en dan 112 belt zul je horen hoeveel prioriteit de politie eraan geeft.
Men piept al vrij vlot om hulp ( schachtofferrol) en staan daarbij vrijwillig hun vrijheid af aan de “sterkere” die foutief gedrag vertoont.
50 % van al het nodeloos geweld had voorkomen kunnen worden door nuttig geweld cq ingrijpen van de burger.
Dat joch spuugt morgen vrolijk weer een ander in de bek totdat hij de verkeerde tegenkomt.
Van een bekeuring zal hij geen minuut wakker liggen.
Hmmm… Nederlanders zijn wel mietjes, maar het is niet dat ze over zich heen laten lopen. Een geweldadiger Nederland zou een soort Engeland/Verenigde Staten zijn. Relatief veel geweldsmidrijven dus.
In de groep dan. Vind je het 1939/2009-nationale persoons-geweldskarakter iets om op te geven of niet.
USA/GB/NL zijn hier heel aktief in de weer geweest.
Zelfs in zo’n mate dat de taal veranderd is (VS), de wet veranderd is (GB), het nationale geheugen veranderd is. De verborgen generatiekloof (NL).
Zo blij dat ik nu een ouder ben…
De scherpe grens tussen wel geweld en geen geweld die sommige hierboven trekken, is er niet. Er bestaat ook nog zoiets als verbaal geweld. Bovendien: iemand bij de kraag pakken om ‘m te laten schrikken, is dat geweld?
Nog maar een anekdotisch dingetje: ik was ooit mede-organisator van een mini-rockfestivalletje, dat door twee families werd uitgekozen om een vete te beslechten. Ik was heel blij dat toen een van die gasten een bierflesje stuksloeg en met de restanten begon te zwaaien, een bezoeker ingreep en van achteren zijn armen om die van het zwaaiende heerschap klemde. Tegelijkertijd begon hij op ‘m in te praten, waardoor de situatie iets kalmeerde. De politie in burger was snel – en verrassend herkenbaar ;-) – aanwezig en zorgde ervoor dat het feestje weer een feestje werd. Er werd hier door de bezoeker enig geweld gebruikt, maar wel op een constructieve manier.
Op dezelfde manier kan ingrijpen – verbaal of met enige lichamelijke kracht – voorkomen dat het uit de hand loopt voordat de politie aanwezig is. Is dat nu zo’n raar concept? Portiers – die van de goede soort – doen niet anders toch?
@42: Ja maar Eric, als de persoon geen bierflesje had stuk geslagen was het ‘constructieve geweld’ niet nodig toch? Hoe kan geweld nou een argument zijn voor geweld?
@Sikbock:
gematigd) geweld tussen individuen is niks mis mee.. groeps- en institutioneel geweld vind ik wat anders..
Jij wil gewoon geweld kunnen gebruiken maar niet het risico lopen de zwakkere partij te zijn. :P
Ik dacht altijd dat het geweldsmonopolie bij de overheid ligt. Omdat we vooralsnog in een maatschappij leven met een, naar wij mogen aannemen, redelijke overheid (even los van de Irak-misstap) zou ik het prettig vinden het daarbij te laten.
Niet-overheden (lees:losgeslagen burgers in al hun verschijningsvormen)die geweld toepassen mogen door diezelfde overheid worden beoordeeld en veroordeeld (indien uiteraard de schuld bewezen is).
In Duitsland krijgen kleuterjuffen extra opleiding en coaching om jongetjes te kunnen socialiseren als jongetjes.
Een gefeminiseerde samenleving is natuurlijk leuk, maar volstrekt niet meer berekend op “assertieve” nieuwkomers.
Wellicht kan Sargasso beginnen met een Fight Club naar analogie van de gelijknamige film oprichten?
Ik doe in ieder geval mee.
Fight Club fucking rocks. Gaan we dan -als sublieme eindscene- ook het politieke en financiele stelsel in de achtergrond laten instorten? Divine. *zich aanmeldt*
Share | 29 January 2010 | 00:11
Vanzelfsprekend, dat hoort er bij :-)
Ja maar als je een Marokkaan een klap teruggeeft, staat de volgende dag half Rabat voor je deur. Dat is nog veel laffer.
Zorg je dat half Gouda voor de deur staat.
Auw iemand slaat zo mijn voortanden eruit.
Maakt niet uit jongen ik haal wel nieuwe bij de tandarts?
of
geef hem dan een fietsenrekje ?
Superfeminist Heleen Mees (twitter) vindt de Nederlandse mannen watjes. Dus jongetjes jullie zijn allemaal WATJES! Want Heleen Mees is de knapste vrijgezelle Nederlandse vrouw, wat ook weer genoeg zegt.