OPINIE - We hebben een blik door een kier van de geschiedenis op de formatie-onderhandelingen van het huidige kabinet gekregen. Als we er doorheen gluren, begrijpen we waarom die zo lang heeft geduurd.
De ChristenUnie krijgt het recht om een motie in te dienen die de regering oproept de moorden in Armenië officieel ‘genocide’ te noemen – en geen kwestie. De VVD wilde er nooit aan, maar Joel Voordewind krijgt toestemming zonder dat de coalitie barst. Nu ben ik te weinig historicus om inhoudelijke uitspraken te doen, ik beperk me hier tot het politieke pardon voor Voordewind om met deze motie geschiedenis te schrijven. Een motie. Radio 1 had er een item over, Voordewind mocht het zelf even komen uitleggen.
Hij meldde natuurlijk niet dat een motie geen amendement is – deze regering kan de motie naast zich neerleggen, overdenken, in een lade schuiven en wachten. Heel lang wachten terwijl Rutte overgaat tot de orde van de dag. Een motie roept op en blijkens de gevoeligheden, heel bijbels, gegeven dit kabinet in de woestijn. Kwalijker is dat deze motie onderwerp van gesprek was tijdens de formatie.
Tot op dat micro-niveau worden afspraken met coalitiefracties afgestemd en de Kamer aan de regering gebonden. Onderwerpen zijn taboe, moties onderwerp van afstemming, de controlerende taak van de Kamer op specifieke punten op sterk water gezet om hommeles te voorkomen. Met zo’n kleine meerderheid is elke motie die niet is afgekaart een potentiële motie van wantrouwen of aanleiding tot breuk. Nu gaat deze over een historische gebeurtenis, ben ik toch benieuwd welke wezenlijkere onderwerpen zijn toegedekt.
[Overgenomen van VanderLubben social journalism]
Reacties (6)
Schokkend hoor, ik had nooit verwacht dat de CU wat terug zou willen hebben voor kabinetsdeelname.
Inderdaad, mede door dit soort kwesties. Volstrekt begrijpelijk als er 4 partijen aan tafel zitten, waarvan er twee (D66 en CU) op sommige terreinen tegenpolen zijn. Wat mij betreft respect voor CU en D66 dat zij nader tot elkaar zijn gekomen. Daar kan een partij als de SP nog een puntje aan zuigen, daar kennen ze alleen het woord ‘nee’. En als de coalitie de rit uitzingt neem ik mijn hoed ook nog af.
Wat de genocide op de Armeniërs betreft. Het is de juiste tijd om de zaken te benoemen zoals ze zijn. Bij de Duitsers spreken we tenslotte ook niet over de “Joodse kwestie”. Dat we op nationalistische Turkse tenen gaan staan lijkt me duidelijk. Maar ze wennen er maar aan na 100 jaar.
Het zal me benieuwen wanneer er een motie komt over de Nederlandse moorden (genocide) in Nederlands Indië.
;-)
@2
In 2049 denk ik. Dan is het 100 jaar terug dat de “politionele acties” eindigden.
Het is nog veel gekker.
Een motie met deze strekking is in november ingediend door de PVV’er De Roon. Alle regeringspartijen stemden tegen, inclusief de ChristenUnie, die in 2015 al eens een motie voor erkenning van de Armeense genocide had ondersteund. Voordwind: “De Roon fietst door deze procedure heen. Wij houden ons aan de afspraken.”
Die afspraken in het regeerakkoord gingen over erkenning van genocide in het algemeen. Over Armenië staat er niets in. Er is overeengekomen “dat drie zaken ‘leidend’ zijn voor de regering om over te gaan tot erkenning van een volkerenmoord. Als zowel internationale gerechtshoven, wetenschappelijk onderzoek en de Verenigde Naties vaststellen dat het om genocide gaat, kan de regering het ook als dusdanig erkennen.”
Maar zover is de regering kennelijk nog niet. Daarom diende Voordewind nu de motie in waarover dit stukje gaat. Daarin erkent de Tweede Kamer de Armeense genocide. De regering wordt niets gevraagd.
@1: “ik had nooit verwacht dat de CU wat terug zou willen hebben voor kabinetsdeelname.”
Nou, als meestemmen bij een vrijblijvende motie je onderhandelingsresultaat is, dan hadden ze zich misschien beter twee keer bedacht (zeker ook met wat #4 aankaart in gedachten).
Het is volkomen kierewiet. Politiek moet richting geven en ruimte laten aan uitvoering.
Deze “afspraak” gaat uit van de gedachte dat elk denkbaar detail zich leent voor besluitvorming van het parlement.
Dat de Armeense genocide een punt is in de verhoudingen met de Turken, is voor dominee en koopman, al decennia lang geen punt, want er zijn tenslotte economische betrekkingen.
Mooi dat de CU nu achter de “waarheid” komt. Alleen: moet ons parlement bepalen wat waarheid is?