Met GroenLinks op weg naar de toekomst

Afgelopen donderdag mocht ik uit naam van Sargasso mee met de GroenLinks campagne. Als lid een beetje incestueus wellicht, maar een kans die ik niet kon laten schieten. De dag begint met het opstappen op de tourbus op het Jaarbeursplein in Utrecht. Badend in een ochtendzonnetje met een door buschauffeur Henny aangeleverde kop koffie in een GroenLinks campagnebeker, wachten we met het campagneteam op de aankomst van Halsema, Femke voor de meesten.

Na haar arriveren vertrekken we naar de Universiteit van Utrecht waar we op de stoep voor universiteitsbibliotheek een manifestatie van DWARS tegen het downloadverbod zullen bijwonen en belangrijker waar Femke de “Gouden Venus van Milo 2010” in ontvangst mag nemen. De Gouden Venus is een prijs van de nieuwe actiegroep Lekker Stuk (met het zelfspotrijke motto “wij zijn lekker en wij zijn stuk”) voor de partij wiens programma na doorrekening het best uit bus komt voor mensen met een beperking. Nu is deze donderdag sowieso een dag vol prijzen, maar dit is er één waar Halsema ook echt blij mee is. Dit waar het uiteindelijk allemaal om gaat ten slotte.

Hierop volgt de ongetwijfeld al tientallen, zo niet honderden keren gehouden speech over hoe GroenLinks de toekomst ziet en is er ruimte voor spontane vragen uit het studentenpubliek. Dan is het tijd voor de actie van DWARS. Ludiek is hier het motto, ook al betreft het een zeker voor studenten serieus onderwerp. Er is een parcours uitgezet waarop de downloaders op een skippybal moeten zien te ontkomen aan de downloadpolitie die hen ondertussen met waterpistolen nat schiet. Nu moet ik toegeven dat ik nog nooit een Kamerlid op een skippybal heb gezien, maar Mariko Peters geeft ongeremd als eerste het goede voorbeeld. Ondanks de hoogspanning van de campagne tekent het de ontspannen sfeer.

We worden de bus weer in gedirigeerd en gaan op weg naar Bussum waar Halsema de volgende prijs in ontvangst mag komen nemen. Dit keer een persoonlijke voor de beste Twitteraar onder de politici. Tijdens een korte stop langs de snelweg krijg ik de kans om kennis te maken met Halsema, nu ook voor mij Femke. Ik vraag of ik haar wat vragen mag stellen en Sargasso’s 25 mag geven, waarop zij me uitlegt nog het Jeugdjournaal lijsttrekkersdebat te moeten voorbereiden en dat het enige moment waarop dat nog kan in de bus is. Ik verberg dus maar mijn teleurstelling en accepteer het als gegeven dat het moeilijk wordt om Femke persoonlijk te spreken te krijgen.

In Bussum volgt de ceremonie, het dankwoord en een speech die lijkt op de eerdere maar wel op nuances verschilt. Het publiek krijgt wederom de kans om vragen te stellen. Toevalligerwijs vraagt een mevrouw specifiek naar wat GroenLinks wil doen om met mensen met een arbeidsbeperking aan het werk te helpen. Dan blijkt dat de Venus terecht bij GroenLinks terecht is gekomen, Femke’s antwoord leidt tot applaus en niet alleen van de vraagstelster. Hoogtepunt wat mij betreft is de vraag van een oudere dame wat GroenLinks kan doen tegen het feit dat de poster in abri’s iedere week maar vervangen worden. Femke antwoordt dat ze niet het gevoel heeft recht van spreken te hebben in campagnetijd, zijnde één van de grootste postervervuilers van het land.

Het lijsttrekkersdebat van het jeugdjournaal

Op het programma staat voor Femke dan nog het lijsttrekkersdebat van het Jeugdjournaal, terwijl de bus doorrijdt naar Amsterdam om daar campagne te voeren. Aangekomen in Hilversum vraag ik aan Jeroen van het campagneteam of ik mee mag naar het debat. Na kort overleg blijkt het oké te zijn. Achter Femke en haar persvoorlichter van de dag Bart wandel ik het NOS-gebouw binnen. In het NOS-gebouw lopen zwermen DKDB-ers rond en er heerst scherpe beveiliging. Dit alles vooral in verband met de aanwezigheid van Geert Wilders.

Eén voor één druppelen de lijsttrekkers en hun entourage binnen. Opvallend genoeg kun je aan de begeleiding meteen aflezen welke lijsttrekker er achteraan zal komen. Geert, is die bevallige jongedame op hoge hakken soms jouw PA? Bart en ik kunnen samen met de andere voorlichters en assistenten het debat op een scherm volgen. Voor degenen die het gemist hebben het debat is trouwens een kijktip. Al was het maar om Rutte te kunnen zien stuntelen als hij zich probeert te verplaatsen in een kind. Cohen de goeiige opa te zien zijn. Balkenende tegen de wind in te zien spartelen als de presentatrice vraagt: “Wat moet er veranderen in Nederland?”. JP antwoordt dat er te veel gepraat wordt en zij hem afkapt door te zeggen: “Dan bent u nu klaar”. Roemer als oud-leraar uit volle borst kinderliedjes te horen zingen. Wilders een stuk sympathieker blijkt te kunnen zijn, dan hij vaak is. En Femke in haar element te zien zijn tijdens de met overmacht door links gewonnen quiz en met de kinderen.

Napraten en een onverwachte luxe

Na afloop van het debat is er een borrel een gang, waar geen van de lijsttrekkers echt op zit te wachten. Femke wil graag een glas rosé maar dan wel in de zon op het fraaie terras voor het NOS-gebouw. Gedrieën zetelen we ons op het terras. Onder het genot van de rosé bespreken we het debat, maar ook de campagne en wat de mogelijkheden voor de formatie zijn na de verkiezingen. Opvalt de zelfverzekerdheid die Femke uitstraalt, zowel over het verloop van de campagne als over de mogelijkheden voor regeringsdeelname na de verkiezingen. Ondertussen stromen de kinderen die het publiek vormden bij het debat toe om nogmaals een handtekening aan hun verzameling toe te voegen. Femke vraagt me waar ik zo naartoe moet en Amsterdam is het juiste antwoord: “Oh, dan rij je toch gewoon mee“. Op weg naar de auto vertelt Femke nog dat ze Sargasso ‘geweldig’ vindt. Die kunnen we alvast in onze zak steken

Zo eindig ik geheel onverwacht de dag samen op de achterbank van Femke´s auto met chauffeur (alleen voor de campagne natuurlijk). Alle tijd om nog een aantal vragen te stellen. In de auto krijg ik alsnog de kans om de Sargasso’s 25 aan Femke te geven. Ze knikt instemmend en merkt nog op dat de anti-religieuze punten wel duidelijk naar voor komen. Femke vertelt over de campagne en over de noodzaak het momentum dat er nu is met betrekking tot mogelijke regeringsdeelname nog die ene week extra vast te houden. Iets dat GroenLinks nooit eerder gelukt is. Dit is het moment om te oogsten wat GroenLinks en Femke zelf in het bijzonder de afgelopen acht jaar hebben gezaaid. Het is zeer open gesprek, zeker gezien het feit dat ik eigenlijk ´pers´ ben vandaag. Zoals Femke zelf eerder op de dag en met een knipoog zegt: “Niet alles opschrijven wat ik nu tegen je zeg hoor. Dit valt onder Nieuwspoort-embargo“.

Eén laatste dingetje nog. Femke, mag ik misschien mijn aansteker terug?