Hoe druk je veiligheid uit in getallen? Een vraag die gisteren bij mij uit de hand, of beter gezegd uit de geest, liep.
Veiligheid kan je uitdrukken als niet verloren mensenlevens. Nu is een mensenleven natuurlijk moeilijk in een getal uit te drukken, anders dan 1.
Maar je kan een mensenleven ook zien als een hoeveelheid mensjaren. Dan kom je al snel op 70 tegenwoordig.
En toen ging het mis. Want dat moeten dan wel 70 wel besteedde jaren zijn immers, anders hebben ze geen waarde.
Wachttijd is eigenlijk verloren levenstijd, toch?
Gaat u even mee in de volgende berekening waarin wachttijd tegen veiligheid wordt afgezet?
De gemiddelde extra wachttijd op vliegvelden als gevolg van extra controles ter voorkoming van terroristische aanslagen is toch snel 10 minuten. Laten we veiligheidshalve 5 minuten daarvan als echt voor het zinvol leven verloren tijd nemen.
Op de 20 grootste luchthavens van Europa vertrekken jaarlijks zo’n 550 miljoen passagiers.
Laten we zeggen dat de helft daarvan door de controle moet (rest stapt over). Dat zijn dus 275 miljoen keer 5 verloren minuten = 1375 miljoen minuten. Een jaar telt 525600 minuten. We spreken hier dus over ongeveer 2600 verloren mensjaren.
Stel een vliegtuig stort neer door een terroristische aanslag. Er zitten 200 mensen in en die zijn gemiddeld 35 jaar oud. Ze zouden dus nog makkelijk 40 jaar gemiddeld kunnen leven. We spreken dan over 8000 verloren mensjaren.
Oftewel, met de extra controles en de daarbij gepaard gaande extra wachttijden, zouden we jaarlijks ongeveer 0.3 terroristische aanslagen binnen Europa met een vliegtuig moeten voorkomen om het effectief te laten zijn.
Lijkt me een realistisch offer voor onze “veiligheid”.
Update 22:45 uur: Er zat een foutje in de berekening. Aangepast in het laatste stukje en daarmee de slotzin.
Reacties (26)
Het zijn niet zo zeer die verloren levensjaren (dood gaan we toch), het zijn meer de mensen die achterblijven (en dus ‘asynchroon’ sterven).
En het is de angst natuurlijk.
Heb je rekenmodel geprobeerd op zebrapadoversteken, vaccinaties, condoomaanschuiven, rioleringsonderhoud en handenwassen, en wat blijkt, al deze handelingen kosten eeuwen aan tijd die we als wereldbevolking gewoon hadden moeten besteden aan lekker leven; hoop dat het ooit allemaal goed komt.
200*40 = 8000 ipv 1400, of mis ik iets?
Het is wel grappig dat je met deze methode op vergelijkbare getallen uitkomt voor de bespaarde en verloren levensjaren. Maar je hebt denk ik te veel dingen weggelaten om er echt een oordeel op te baseren. Als zo’n vliegtuig op iets valt of tegen iets aan, zou het aantal doden een veelvoud kunnen zijn van 200 (bijv. 15 keer in geval van het WTC). Zo kun je in beide richtingen waarschijnlijk een heleboel argumenten bedenken.
Ah, laat maar wat die eerste opmerking betreft.
Als met een kans groter dan nul minstens één terreur-slachtoffer onsterfelijk zou zijn geweest (voorbeeld), is volgens dit model iedere hoeveelheid controle gerechtvaardigd. Ik weet niet wat ik daar verder uit moet opmaken…
@onbevoegde #5: Ja, uh, dan wel.
Maar het was ook echt als een soort gevoelsrekenoefening bedoeld. En dan is het inderdaad grappig om op vergelijkbare getallen uit te komen.
Mijn eerste, foute, berekening maakte me wat kritisch. Mijn tweede, goede, berekening geeft me het gevoel dat het uiteindelijk toch meevalt.
Vergeet je niet de (verloren) tijd van de controleurs?.
Uiteindelijk gaat het bij het beoordelen van deze maatregelen natuurlijk toch om de waarde van een mensenleven, alle gegoochel met verloren tijd (en de subjectieve zinvolheid daarvan) ten spijt.
Dat gezegd hebbende: de aanname dat met die controles een aanslag wordt voorkomen is, ehrm, far fetched. De vraag is dan ook op hoe die tijd beter geïnvesteerd kan worden.
(overigens is in Italië de waarde van een mensenleven gelijk aan de waarde van een sinaasappel)
Eens met #1
Bovendien, de meeste slachtoffers bij 911 vielen niet onder de passagiers
“Lekker controversieel rekenen aan veiligheid” levert 40 minuten later de correctie op: “Er zat een foutje in de berekening”.
Steeph laatst over zichzelf De Nieuwe Reporter: “Mijn grote voordeel is echter dat ik in zeer korte tijd zeer veel informatie kan verwerken en ordenen.”
De conclusie-die-geen-conclusie-is (“Lijkt me een realistisch offer voor onze “veiligheid”.”), doet vermoeden dat Steeph gaandeweg schoon genoeg had van het her-‘verwerken en ordenen’ van die ‘grote hoeveelheden informatie’.
Pretenties en ze niet kunnen waarmaken is een ding waar veel mensen wel eens schuldig aan zijn. Sargasso weet het echter opvallend vaak zo te draaien dat je je er alleen maar om kan bescheuren. :)
@Zutman: heerlijk om af en toe ongegeneerd een weblog te kunnen zijn zonder pretenties en gewoon te dumpen wat je kwijt wil.
Ook fijn om te lezen dat mensen ondanks dit alles toch zo geboeid zijn door de schrijvers dat ze zelfs alle artikelen die elders verschijnen lezen, al was het maar om nog meer materiaal te hebben om ze onderuit te halen.
Hoeveel meer waardering kan je nog krijgen als weblogger.
:-P
Waarom is het aantal mensenjaren 70, behalve als het vliegtuigreizigers betreft 75?
Mag je trouwens de conclusie trekken dat als het om afrikanen gaat, extra beveiliging (met verloren tijd) op vlievelden niet zinvol is, omdat die gemiddeld nog geen 50 worden?
Gaat het trouwens bij terrorisme niet om angst? Wat levert meer angst op: 550 miljoen mensen die jaarlijks geconfronteerd worden met extra beveiligingen “vanwege terrorisme”, of aanslagen op vlieguigen, die net zo vaak gebeuren met als zonder extra beveiliging?
Onderuit halen? Dat doe je zelf toch al? (Ik hoef niks te doen.)
Trouwens, er zijn hier vast niet zoveel lezers, aan het beperkte aantal reageurs te zien. Alsof Sargasso enkel een reklamevehikel is voor bepaalde proponenten: als CV-item of om desbetreffende supsidiepotjes leeg te halen. Te denken valt aan Steeph (beleid en bestuur) of Carlos (milieu). Daar is op zich niks mis mee, hoor, bovendien veronderstel ik maar wat.
Maar ja, wat steekt dan wel achter dat nodeloze over-het-paard-getilde amateurisme? Dat vind ik pas interesstant, ja :)
Zutman nou sprekend voor mijzelf als somtijds reagerende lezer, ik reageer ook weleens niet en ben daar vast niet alleen in.
Verder vroeg ik me af of dat deze calculaties horen te stuiten op een horizontale asymptoot van wat have you 6,2 miljard x 80 of zoiets en dat een redding van een mensenleven een eerdere redding doorstreept,
of dat dubbeltellingen zijn toegestaan, wat een raar wereldbeeld oplevert van hypothetische mensjaren.
En of je dan als je jouw berekeningen zo volgt, niet gehouden bent om te zeggen dat oude mensen bijna geen mensjaren waard zijn (de fik erin! Eens zolang ik zelf aan de goede kant van de 50 zit)
En lest best, kun je dan Sargasso niet uitdrukken in termen van verspilde mensjaren? ;)
Oude mensen hebben minder resterende levensjaren dan jonge mensen, maar ze hebben wel al langer geleefd. Aan je berekening te zien kijk jij alleen naar de resterende jaren, naar wat er nog te leven valt.
Dat is discutabel om twee redenen. In de eerste plaats tellen de opgedane levenservaring en herinneringen niet mee terwijl je die ook verliest. In de tweede plaats is het volgens die berekening minder erg als er oude mensen doodgaan dan als het om jonge mensen zou gaan. Die laatste hebben immers meer resterende levensjaren te verliezen.
Dat leidt tot een bruikbaar voorstel. Want omdát ouderen minder lang te leven hebben zorgen die wachttijden bij controles verhoudingsgewijs voor meer verlies, terwijl er – even verhoudingsgewijs – minder resterende levensjaren verloren gaan als er ondanks die controles toch iets zou gebeuren.
Dus voorstel: verdeel wachtenden in een rij jongeren en een rij ouderen. De rij jongeren wordt wel gecontroleerd, de rij ouderen niet. Uiteraard moeten die twee rijen niet in hetzelfde vliegtuig terechtkomen. Ze mogen pas weer worden samengevoegd als ze de ‘risicozone’ weer uit zijn. Oma en opa kunnen best een tijdje zonder de kids.
@Kalief, Ah, dat betekent dat we de functie van het mensverlies bij een ongeluk kunnen gelijkstellen aan een functie van mensjaren φ: Σ Mm + 1/e – D
Waarbij M staat voor mensenleven en m voor gemiddeld aantal mensuur, e voor ervaring en D voor de factor dementie.
In de navolgende grafiek heb ik het een en ander uitgewerkt…
Om nog maar wat reazeuren: Hoe zit het met de kosten van die extra beviliging? Die moeten ergens vandaan komen. Stel ze komen van onderwijs (minder onderwijs = eerder dood) of zorg (dito), dan bekort je dus ook mensenlevens!
Dan hebben we nog de kwaliteit van leven. Mensen die in een vliegtuigcrash sterven zijn doorgaans gezond (anders mag je niet vliegen). Als je die mensen laat doorleven sterven ze waarschijnlijk aan hart- en vaatziekten of kanker, ziektes die eerst een jaar of 5-10 de kwaliteit van je leven goed verzieken voor ze de dood veroorzaken. Die jaren kun je onmogelijk geliijk tellen met de jaren voor de vliegtuigcrash, die gezond zijn doorgebracht.
Dus: ongeluksverlies:φ: Σ M(m-v-z) + 1/e – D
extra kostenψ: B + W
En de rentabiliteit van de te nemen maatregelen wordt dan eenvoudig als χ ≥ 0
waarbij χ = φ-ψ
Een en ander is in de navolgende grafiek duidelijk te zien:
oh legenda vergeten:
v = veiligheidsrisico in manuren
g = gezondsheidsrisico in manuren
B = kosten voor extra blauw
W = kosten voor extra wetgeving
@Bismarck#18: Oneens! Mensen hebben recht op hun ziektes, ellende en aftakelings- en stervensproces.
Als e.e.a. me maar gevisualiseerd en logisch voorgeschoteld wordt hè..ik was er ander nóóit achter gekomen. Tis me nu pas duidelijk hoe de vork écht in de steel zit.
Zazkia Bedankt.
Ooohhh, dat zijn die molecuulbouwstaafjes van vroeger bij Scheikunde. Wat leuk.
@21: Gek genoeg hecht ik meer waarde aan mijn recht op privacy dan aan mijn recht op ziekte, aftakeling en ellende. Die privacy wordt me mijn hele leven afgenomen (dat is volgens Steeph dan 75 jaar, want ik heb twee keer gevlogen), dankzij de beveiliging tegen terrorisme.
@15: Eens wat makkelijke getallen nemen, zeg 5000 posts, zeg bijv. elke post kost 25 manminuten aan de som der reaguurders, 50 manminuten aan de som der lezers, en 25 manminuten aan de oorspronkelijke poster, dus in totaal 100 per post, dus in totaal 500000 manminuten, dat is net ongeveer een levensjaar.
Dus 9/11 was bijvoorbeeld net zo erg als 120.000 Sargasso’s. Afzonderlijke Sargasso-bloggers komen qua slachtoffers in de buurt van één microBinLaden.
@26: Laat het Tjibbe Joustra maar niet horen…